پیشگیری
جدا از یک بررسی منظم پزشکی از خون شمارش و در نتیجه تشخیص اولیه هایپرپاراتیروئیدیسم (پاراتیروئید پرکار) ، اقدامات پیشگیری شناخته نشده است. به منظور جلوگیری از توسعه یک فرم ثانویه از هایپرپاراتیروئیدیسم، بیماری های زمینه ای باید به سرعت درمان شوند.
پیش بینی
با تشخیص به موقع و جراحی احتمالی ، پیش آگهی بسیار خوبی است. در صورت درمان علامتی ، غیر جراحی ، بستن کلسیم کنترل منجر به پیش آگهی بهتر می شود. اگر به اصطلاح نفروکلسینوز (کلسیفیکاسیون بسیار شدید از کلیه) می تواند علاوه بر هایپراپاراتیروئیدیسم (پاراتیروئید پرکار) تشخیص داده شود ، پیش آگهی نسبتاً نامطلوب است.
خلاصه
هیپرپاراتیروئیدیسم (بیش فعال غده پاراتیروئید) یک بیماری متابولیکی در غده پاراتیروئید است ، که می تواند به اشکال اولیه ، ثانویه و سوم تقسیم شود. شکل اولیه معمولاً ناشی از تغییرات آدنوماتوز در است غده پاراتیروئید، که باعث افزایش ترشح هورمون پاراتیروئید می شود. افزایش سطح هورمون پاراتیروئید از طریق مکانیسم های مختلف برای بالا بردن میزان هورمون عمل می کند کلسیم سطح.
در هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه (بیش فعالی غده پاراتیروئید) ، سایر بیماریهای زمینه ای مسئول کاهش هستند کلسیم سطح ، که سپس باعث ترشح هورمون پاراتیروئید توسط غده پاراتیروئید می شود. شایعترین دلایل این موارد عبارتند از: .در فرم سوم ، عدم تعادل بین هورمون پاراتیروئید و کلسیم مورد نیاز منجر به افزایش سطح کلسیم می شود. هایپرپاراتیروئیدیسم غالباً بدون علائم پیش می رود و معمولاً به صورت اتفاقی تشخیص داده می شود.
در مواردی که بیماری علائم ایجاد می کند ، بیماران از شارژ بیش از حد شکایت دارند: به منظور تشخیص ، مهم است که با استفاده از یک آزمایش آزمایشگاهی رابطه بین کلسیم و هورمون پاراتیروئید وجود دارد. گرفتن کلیه ارزش های (کراتینین) ، با توجه به تفاوت میان پرکاری تیروئید اولیه ، ثانویه یا سوم می توان تشخیص داد. بیماری های تومور، که همچنین می تواند باعث افزایش سطح کلسیم شود ، نباید نادیده گرفته شود.
در تصاویر بالینی علامت دار از شکل اولیه ، باید اقدام به برداشتن اجسام اپیتلیال با جراحی کرد. در این موارد ، بیمار معمولاً عاری از علائم است. در اشکال بدون علامت بیماری ، بیمار باید مایعات زیادی بنوشد و دارای مایعات باشد خون سطح کلسیم در فواصل منظم بررسی می شود.
در هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه ، بیماری زمینه ای باید در هر صورت درمان شود ، زیرا برداشتن اجسام اپیتلیال با جراحی باعث از بین رفتن علت نمی شود. در بیشتر موارد ، پیش آگهی این بیماری بسیار خوب است. توجه به كنترل منظم سطح كلسيم حتي پس از جراحي نيز از اهميت بسياري برخوردار است. اگر به اصطلاح نفروکلسینوز (کلسیفیکاسیون از کلیه) تشخیص داده می شود ، پیش آگهی نسبتاً نامطلوب است.
- بیماری های کلیوی و
- اختلالات استفاده از غذا
- درد استخوان
- سنگ کلیه
- شکایات دستگاه گوارش
- روانی یا
- شکایت های عصبی.