پرولاکتینوما

نشانه ها

علائم به جنس ، سن ، اندازه آدنوم و پرولاکتین سطح در زنان ، پرولاکتینوما به عنوان بی نظمی قاعدگی (عدم وجود یا تاخیر در دوره ها) ظاهر می شود ، ناباروری، و شیردهی در مردان ، منجر به تستوسترون کمبود ، کاهش میل جنسی ، اختلال نعوظ، ناتوانی جنسی ، کاهش رشد ریش و بندرت پستان درد و شیردهی در کودکان ، بلوغ علاوه بر این به تأخیر می افتد. در آدنوم بزرگ ، علائمی مانند سردرد و ممکن است به دلیل فشرده سازی مکانیکی جمجمه ، اختلالات بینایی اضافه شود اعصاب. عوارض احتمالی شامل کاهش استخوان است چگالی، افزایش خطر شکستگیو کم خونی. تومورهای بدخیم هیپوفیز بسیار نادر است.

علل

پرولاکتینوما تومورهای خوش خیم غده ای (آدنوم) هستند که از سلولهای لاکتوتروف قدامی ناشی می شوند غده هیپوفیز و منجر به افزایش ترشح هورمون می شود پرولاکتین و هیپرپرولاکتینمی. اختلال عملکرد جنسی به دلیل افزایش است پرولاکتین غلظت در خون، زیرا پرولاکتین از انتشار GnRH جلوگیری می کند. پرولاکتینوما بر اساس اندازه طبقه بندی می شوند: میکروپرولاکتینومها کوچکتر از 10 میلی متر هستند و ماکروپرولاکتینوما 10 میلی متر یا بزرگتر هستند. سطح پرولاکتین اغلب متناسب با اندازه آدنوم است. این بیماری می تواند در هر سنی رخ دهد ، اما معمولاً زنان بین 20 تا 60 سال را مبتلا می کند.

تشخیص

تشخیص توسط درمان پزشکی بر اساس تصویر بالینی ، روش های شیمیایی آزمایشگاهی (به عنوان مثال ، اندازه گیری سطح پرولاکتین بالا در خون، ارتباط جنسی هورمون) ، و روشهای تصویربرداری (MRI ، CT). سایر علل احتمالی هایپر پرولاکتینمی ، از جمله بارداری، باید مستثنی شود.

درمان غیر دارویی

پرولاکتینوماهای بدون علامت لزوماً به درمان نیاز ندارند. انتظار مشاهده ای با تجویز و کنترل شده توسط پزشک ("انتظار هوشیارانه") ممکن است برای برخی از بیماران توصیه شود. از آنجا که دارودرمانی معمولاً به خوبی مثر است ، فقط اقلیت بیماران نیاز به انجام درمان جراحی (جراحی هیپوفیز ترانسفنوئیدال با حداقل تهاجم) یا پرتودرمانی به عنوان یک روش انتخاب دوم دارند.

درمان دارویی

ترشح پرولاکتین از نظر فیزیولوژیکی توسط مهار می شود دوپامین، فاکتور بازدارنده پرولاکتین PIF نامیده می شود. بنابراین ، آگونیست های دوپامین بروموکریپتین, کابرگولین، یا کیناگولید برای درمان دارویی استفاده می شوند. Pergolide در ادبیات نیز ذکر شده است ، اما در بسیاری از کشورها برای این نشانه تایید نشده است. داروی پارکینسون پرامیپکسول همچنین در این نشانه تایید نشده است. آگونیست های دوپامین عوامل خط اول برای میکروآدنوم و ماکروآدنوم ، عادی سازی پرولاکتین و از بین بردن علائم در نظر گرفته می شوند. آنها همچنین منجر به کاهش قابل توجهی در اندازه آدنوم می شوند. رایج ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل سردرد، خواب آلودگی ، فشار خون پایین, خستگی, تهوع, استفراغ، سوi هاضمه ، درد قفسه سینه, چشمک می زند, افسردگیو توهم. علائم غالباً پس از قطع دارو از سر گرفته می شوند ، بنابراین ویزیت های بعدی لازم است. کابرگولین نیمه عمر طولانی دارد و می تواند بصورت هفتگی تجویز شود مقدار. طبق بیشتر نشریات این داروی انتخابی 1 است. بروموکریپتین و کیناگولیداز طرف دیگر ، باید روزانه مصرف شود.