چه داروهایی برای مثانه تحریک پذیر وجود دارد؟
درمان دارویی برای مثانه بیش فعال اغلب همراه با تنظیم رفتاری و تمرین مثانه تجویز می شود.
آنتی کولینرژیک علیه مثانه تحریک پذیر
از آنجایی که گیرنده‌های موسکارینی سلول‌های دترسور (سلول‌های عضلانی دیواره مثانه) درگیر هستند، به این عوامل آنتی‌موسکارینی نیز می‌گویند.
انتخاب آنتی کولینرژیک مناسب
تعداد زیادی آماده سازی مختلف از گروه آنتی کولینرژیک ها وجود دارد. پزشک معالج تصمیم خواهد گرفت که کدام یک از اینها در کدام دوز در هر مورد فردی مناسب تر است.
سایر آنتی کولینرژیک های مناسب برای درمان مثانه تحریک پذیر عبارتند از داریفناسین، کلرید تروسپیوم و دسفزوترودین.
موارد منع مصرف
در موارد خاص نباید از داروهای مثانه تحریک پذیر آنتی کولینرژیک استفاده کرد. این موارد منع مصرف شامل، به عنوان مثال، گلوکوم درمان نشده (آب مروارید)، تنگی مکانیکی (تنگی) دستگاه گوارش، و احتباس ادرار است.
عوارض جانبی و تعاملات
به دلیل چنین عوارض جانبی، برخی از بیماران داروهای مثانه تحریک پذیر آنتی کولینرژیک را خود به خود قطع می کنند. با این حال، این به هیچ وجه توصیه نمی شود. در عوض، به بیماران توصیه می شود که با پزشک معالج خود مشورت کنند. ممکن است بتوان دوز را تنظیم کرد یا به یک داروی با تحمل بهتر تغییر داد.
استروژن درمانی موضعی
در برخی از زنان، علائم مثانه تحریک پذیر به دلیل کمبود استروژن، به ویژه پس از شروع یائسگی است. در این موارد معمولاً به اصطلاح استروژن درمانی موضعی انجام می شود. به عنوان مثال، هورمون ها به شکل کرم روی واژن اعمال می شوند. قرار است این کار باعث تقویت کشسانی کف لگن در صورت استفاده دائمی شود. مقایسه با دارونماها نشان داد که زنان دارای مثانه بیش فعال به طور آشکاری از این کار سود می برند.
مواد زیر در مطالعات بر روی تعداد کمی از بیماران اثراتی را نشان داده اند که باید نشان دهنده اثربخشی باشد:
- Bryophyllum pinnatum (کالانکوئه، گیاهی با برگ ضخیم)
- Gosh-jinki gan یا Weng-li-tong (ترکیبی از گیاهان مختلف)
- گانودرما لوسیوم (قارچ لاکی براق، قارچ)
- ترکیبی از Crataeva nurvala (گیاه کپر)، Equisetum arvense (دم اسبی acler) و Lindera aggregata (درختچه تب دار)
- بذر کدو سبز (Cucurbita pepo)
داروهای گیاهی محدودیت هایی دارند. اگر علائم ادامه یافت، بهبود نیافت یا حتی بدتر شد، همیشه باید با پزشک مشورت کنید.
آگونیست های گیرنده بتا 3
داروهای دیگر
هنگامی که آنتی کولینرژیک ها و آگونیست های گیرنده بتا-3 به اندازه کافی کمک نمی کنند، بیماران گاهی اوقات تعجب می کنند که چه کاری می توان انجام داد. سپس ممکن است تزریق بوتاکس را امتحان کنید. سم عصبی به صورت موضعی روی اعصاب مثانه عمل می کند و به سرکوب میل بیش از حد برای ادرار کردن کمک می کند. با این حال، مدت اثر چنین تزریقی به شش ماه محدود می شود. با این وجود، بیماران اغلب در نتیجه بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی خود تجربه می کنند.
