محصولات
Miglitol به صورت تجاری در قالب قرص (Diastabol) در دسترس بود. در سال 1997 در بسیاری از کشورها تأیید شد و در سال 2011 از تجارت خارج شد. هنوز در برخی از کشورها موجود است. آکاربوز (گلوکوبای) می تواند به عنوان جایگزین احتمالی مورد استفاده قرار گیرد.
ساختار و خواص
میگلیتول (C.8H17نه5، Mr = 207.2 گرم در مول) آنالوگ آن است گلوکز و مشتق شده از deoxynojirimycin جدا شده از باکتری از جنس به صورت سفید تا کمی مایل به زرد وجود دارد پودر که در محلول است آب.
اثرات
میگلیتول (ATC A10BF02) ضد دیابت است. هضم غذا را مهار می کند کربوهیدرات ها در روده به مونوساکاریدها که می تواند جذب شود اثرات ناشی از مهار α- گلوکوزیدازها است. این باعث افزایش افزایش می شود خون گلوکز بعد از غذا و تعادل خون نوسانات گلوکز میگلیتول به صورت موضعی در روده عمل می کند اما همچنین جذب می شود اما دوباره بدون تغییر توسط کلیه ها دفع می شود.
موارد مصرف
برای درمان بیماران مبتلا به نوع 2 دیابت ماهی
مقدار مصرف
با توجه به SmPC. این دارو سه بار در روز با اولین لقمه غذا جویده می شود یا بلافاصله قبل از غذا با مایع مصرف نمی شود.
موارد منع مصرف
میگلیتول برای حساسیت بالا ، کودکان و نوجوانان زیر 18 سال ، در دوران شیردهی ، بیماری التهابی روده ، زخم روده بزرگ ، ممنوع است. انسداد روده، بیماری مزمن روده با هضم و جذب اختلالات ، شرایطی که ممکن است با افزایش تشکیل گاز در روده و اختلال در عملکرد کلیه بدتر شود. برای اقدامات احتیاطی کامل ، برچسب دارو را ببینید.
تداخلات
دارو-دارو فعل و انفعالات با زغال فعال و مواد مرتبط توصیف شده اند ، آنزیم های گوارشی (به عنوان مثال، پانکراتین), ملین, پروپرانولولو دیگوکسین.
عوارض جانبی
عوارض جانبی نتیجه افزایش مقدار کربوهیدرات هضم نشده در روده است. رایج ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل افزایش گاز ، نفخ, اسهال, درد شکم, تهوع, یبوستو دیسپپسی.
