رباط صلیبی آناتومی
La مفصل زانو بزرگترین مفصل در بدن انسان است. مفصل زانو شامل استخوان ران ، درشت نی ، کشکک ، منیسک، بافتهای مختلف کپسول ، دستگاه رباطی و بسیاری از انبوه ها. اگر اکنون نگاه دقیق تری به دستگاه رباط داشته باشیم ، باید بین رباط های وثیقه ، رباط های داخلی و رباط های صلیبی تفاوت قائل شویم.
رباط های صلیبی از وسط مفصل ران اجرا می شوند سر از استخوان استخوان به ران استخوان و صلیب یکدیگر. رباط های صلیبی تثبیت زانو با جلوگیری از پایین است پا از کشویی به جلو از روی ران یا بالای ساق پا ساق پا در هنگام راه رفتن ، بسته به اینکه قدامی یا خلفی باشد رباط صلیبی شامل. رباط صلیبی عقب به طور خاص از ران از حرکت به جلو ، در حالی که رباط صلیبی جلو دقیقاً برعکس عمل می کند
درمان
به طور کلی ، باید بین درمان محافظه کارانه و جراحی یک خلف تصمیم گیری شود رباط صلیبی پارگی این باید به صورت جداگانه مورد بررسی و تصمیم گیری قرار گیرد. همچنین در نظر گرفتن بیمار و انتظارات وی بسیار مهم است.
در حالی که افراد مسن و نسبتاً غیر ورزشکار انتظارات متفاوتی در مورد احتمال بارگذاری رباط های صلیبی خود نسبت به ورزشکاران رقابتی ، جراحی پارگی خلفی دارند رباط صلیبی به احتمال زیاد در یک ورزشکار رقابتی القا می شود تا در شخصی که حتی بدون جراحی می تواند از شکایت خلاص باشد. از نظر پزشکی ، هیچ استاندارد مشخصی در مورد اینکه آیا پارگی رباط صلیبی خلفی باید به صورت محافظه کارانه یا جراحی درمان شود ، وجود ندارد. نمایندگان هر دو دیدگاه نظرات خاص خود را دارند که بارها و بارها در مورد آنها بحث می شود.
به عنوان مثال ، پزشكانی در میان آنها وجود دارند كه به این امر اطمینان دارند آرتروز تمایل دارد بدون جراحی زودتر از جراحی رخ دهد. در ادامه ، مزایا و معایب ذکر شده است. با این حال ، برای ارزیابی بین درمان محافظه کارانه و جراحی ، هیچ چیز به اندازه توجه فردی و تماس فردی بیمار با پزشک معالج مهم به نظر نمی رسد.
در نهایت فقط پزشک می تواند در مورد شکل درمانی تصمیم فردی بگیرد. علائم مهم تصمیم گیری در مورد درمان محافظه کارانه پارگی رباط صلیبی خلفی خصوصاً در مورد کشش رباط صلیبی خلفی یا پارگی جزئی. اگر یک بیمار با کل باشد پارگی رباط صلیبی خلفی قادر است بی ثباتی را با استفاده از عضلات خود جبران کند ، همچنین تصمیم گیری در اینجا به جای روش محافظه کارانه درمانی انجام می شود.
به طور معمول ، جراحی در بیمارانی که درگیر مسابقات ورزشی نیستند و بیش از 50 سال دارند ، انجام نمی شود. حتی اگر آسیب های رباط از 14 روز بیشتر باشد ، به طور کلی از درمان محافظه کارانه استفاده می شود. با این حال ، توجه به این نکته مهم است که درمان محافظه کارانه پارگی رباط صلیبی خلفی تنها در صورتی موفقیت آمیز است که بیمار آموزش های لازم را بصورت مستقل و روزانه انجام دهد.
از این رو انگیزه بیمار از اهمیت ویژه ای برخوردار است و همچنین باید قبل از تصمیم گیری در مورد نوع درمان با بیمار در مورد وی صحبت شود. شکل محافظه کارانه درمان پارگی رباط صلیبی خلفی معمولاً بلافاصله پس از حاد شروع می شود درد با بارگیری کامل فروکش کرده است ، اما همراه با آتل پلاستیکی و فیزیوتراپی است که به صورت جداگانه تنظیم شده است. هدف از درمان محافظه کارانه بهبود قدرت عضلانی از طریق تمریناتی است که به طور همزمان برای بهبود ثبات افراد آسیب دیده طراحی شده اند مفصل زانواین ماهیچه ها هستند که قرار است عملکرد رباط های صلیبی پاره را بر عهده بگیرند ، بنابراین کمک و انگیزه فردی بیمار که در پاراگراف قبلی بحث شده است ، باید در اینجا بار دیگر با توجه به موفقیت درمان محافظه کارانه روشن شود رباط صلیبی خلفی پاره شده
علاوه بر درمان واقعی: می تواند یکپارچه شود. ترکیبی از این روشهای درمانی نیز در مورد پارگی رباط صلیبی خلفی قابل تصور است و با هدف بهبود خون گردش خون و در نهایت نیز کاهش می یابد درد.
- جریان تحریک ،
- سونوگرافی و یا
- یخ درمانی
اینکه کدام تاندون در نهایت استفاده می شود چند عاملی است و به صورت جداگانه قابل مشاهده است.
تصمیمات به علائم فردی بستگی دارد:
- حرفه
- فعالیت ورزشی
- آسیب رباط پیچیده زانو
- پاره شدن استخوان
- وضعیت کلی
- تخلفات اضافی
- پارگی رباط صلیبی با ضایعه مینیسک اضافی نزدیک به پایه
حتی اگر توصیف تکنیک های جراحی کاملاً پیچیده به نظر برسد ، موفقیت به خصوص در مواردی که صدمات اضافی قابل توجهی ندارند ، خوب و راضی کننده به نظر می رسد. فرم درمان جراحی معمولاً با پیگیری مداوم درمان (توان بخشی) دنبال می شود. این اقدامات می تواند به طور متوسط حدود 3 ماه طول بکشد ، در نتیجه معمولاً فقط پس از 6 ماه به یک بار کامل می رسیم.
آسیب رباط صلیبی خلفی معمولاً یک آسیب جدی را نشان می دهد. پیش بینی برای به دست آوردن توانایی تحمل وزن کامل باید بدون توجه به تصمیم گیری در مورد استفاده از روش محافظه کارانه یا جراحی ، نسبتاً نامطلوب در نظر گرفته شود. در هر صورت ، کمک به بیمار و بیش از هر چیز صبر و شکیبایی او لازم است.
تصاویر روش پلاستیک رباط صلیبی را نشان می دهد. در حالی که جراحی پلاستیک تاندون کشکک معمولاً شامل برداشتن یک سوم میانی تاندون کشکک از جمله بلوک های استخوانی مجاور (تصویر سمت چپ) است ، تاندون semitendinosus و / یا تاندون gracilis از طریق آرتروسکوپی از طریق یک دهانه پوست کوچک از استخوان جدا می شوند و از شکم عضله مربوطه جدا می شوند با استفاده از "استریپ" (تصویر سمت راست). بقایای حاصل از تاندون ها همراه با محیط مربوطه خود بدون هیچ گونه از دست دادن عملکرد قابل توجهی.
در نتیجه تصادفات جدی ، پارگی های جزئی رباط های متقاطع قدامی و خلفی رخ می دهد ، بنابراین هر دو رباط صلیبی عمل باید جایگزین شوند. دیدن پارگی رباط صلیبی قدامی. معمولاً سپس این دو عمل به عنوان بخشی از یک جراحی پیچیده تر انجام می شود.
دلیل این امر فقط این نیست که فقط یک عمل باید برنامه ریزی شود ، بلکه همچنین اگر قرار باشد که این دو عمل در زمان های مختلف انجام شود ، در این فاصله بافت اسکار زیادی ایجاد می شود ، که انجام آن را بی مورد دشوار می کند یک عمل دیگر از رباط صلیبی. خطر عفونت نیز ناچیز نیست. در بیشتر موارد ، هم از جراحی پلاستیک رباط صلیبی با استفاده از تاندون کشکک (تاندون کشکک) و هم از جراحی پلاستیک رباط صلیبی با استفاده از تاندون نیمه میانی و یا گراسیلیس استفاده می شود.
به عنوان یک قاعده ، رباط صلیبی قدامی با تاندون کشکک جایگزین می شود ، رباط صلیبی خلفی با تاندون چهار طرفه semitendinosus جایگزین می شود. برای به حداقل رساندن جای زخم در یک عمل ، باید در صورت امکان عمل از نظر آرتروسکوپی انجام شود. در چنین عملیاتی از روشی کاملاً پیچیده استفاده می شود.
از آنجا که آسیب رباط صلیبی خلفی معمولاً یک آسیب شدید است ، پیش آگهی بازیابی مجدد تاب آوری کامل تحت هر دو روش محافظه کارانه و جراحی نسبتاً نامطلوب است. درمان محافظه کارانه شامل بی حرکتی پا تحت تأثیر پارگی رباط صلیبی خلفی با کمک آتل مخصوص به منظور دستیابی به همجوشی قسمتهای رباط صلیبی آسیب دیده. این به اصطلاح PTS-splint (PTS = پشت استخوان درشت نی) یک آتل برای قسمت پایین است پا با کوسن گوساله که به عنوان بالشتک برای جلوگیری از ساق پا از عقب رفتن
این آتل برای بی حرکتی بعد از پارگی رباط صلیبی خلفی باید در کل شش هفته ، چه در روز و چه در شب پوشیده شود. در صورتي كه بيمار آزاد باشد درد، بار ممکن است ، اما حرکات خمشی تحت هیچ شرایطی نباید انجام شود ، زیرا در غیر این صورت رباط صلیبی پاره شده نمی تواند با هم رشد کند. در پایان این شش هفته ، پس از پارگی رباط صلیبی خلفی ، تمرینات حرکتی باید بدون آتل در وضعیت مستعد انجام شود.
هدف از این آموزش تقویت اکستانسور ران (چهار سر ران محدود کردن خم شدن در مفصل زانو نیز مهم است: حداکثر 60 تا 70 درجه خم شدن ممکن است انجام شود. از هفته نهم به بعد پوشیدن آتل در شب کافی است. از این مرحله به بعد ، خم شدن تا 90 درجه امکان پذیر است.
ترمیم کامل رباط صلیبی خلفی معمولاً حدود دوازده هفته طول می کشد. جایگزین درمان محافظه کارانه پارگی رباط صلیبی خلفی ، درمان جراحی است. در مورد پارگی استخوان رباط صلیبی خلفی ، در صورت وجود آسیب دیدگی های همزمان یا در صورت بی ثباتی شدید زانو ، اندیکاسیون برای جراحی آورده می شود.
روش جراحی شامل یک روش آرتروسکوپی است ، که به معنی تصویر آینه ای مفصل است (آرتروسکوپی) با دستکاری همزمان جراحی در ساختارهای مفصلی بدون باز شدن کامل مفصل. برای این منظور ، چند برش کوچک و همچنین یک برش به طول تقریبی چهار سانتی متر ایجاد می شود. فردی که تحت پارگی رباط صلیبی خلفی قرار گرفته ، پلاستیک رباط صلیبی خلفی یا پلاستیک جایگزین PCL دریافت می کند (PCL = رباط صلیبی خلفی).
چنین پلاستیکی معمولاً از نوع خود بیمار ساخته می شود تاندون ها. تاندون ها عضله semitendinosus یا عضله gracilis پای آسیب دیده ماده ترجیحی برای درمان پارگی رباط صلیبی خلفی است. این تاندون با بخیه تقویت می شود و به کانال های از قبل خارج شده در داخل وارد می شود ساق پا و ران در نقاط اتصال رباط صلیبی خلفی اصلی ، جایی که سپس ثابت می شود.
تثبیت با پیچ و صفحات فلزی انجام می شود. از آنجا که این مواد قابل جذب هستند ، یعنی پس از مدتی خاص به خودی خود حل می شوند ، حذف فلز در تاریخ بعدی ضرورتی ندارد. اگر تاندون های بدن ، که برای جراحی پلاستیک رباط صلیبی استفاده می شود ، مقاومت کششی خیلی کمی دارند ، از مواد تولید شده مصنوعی استفاده می شود.
اگر در صورت پارگی رباط صلیبی خلفی ، آسیب های همراه دیگری نیز به مفصل زانو وارد شود ، این موارد نیز در همان جلسه درمان می شوند. به عنوان مثال ، سازه های رباطی خلفی یا جانبی نیز می توانند با اجزای تاندون بدن جایگزین شوند. پس از عمل ، یک درناژ به مفصل زانو وارد می شود ، که از طریق آن ترشحات زخم و خون می تواند تخلیه شود
این زهکشی معمولاً روز بعد برداشته می شود. به طور کلی ، عمل جراحی پارگی رباط صلیبی خلفی حدود یک تا دو ساعت طول می کشد. پس از عمل ، روش بیشتر شامل بالا بردن و خنک شدن پای آسیب دیده است.
کشش حرکات نباید انجام شود و تمرینات فیزیوتراپی برای ایجاد عضلات پا باید شروع شود. علاوه بر این ، جراح باید برای مدت شش هفته آتل آتل را اعمال کند. در پایان این دوره ، او آتل متحرک (ارتز PCL) دریافت می کند و ممکن است با تمرینات خم شدن آهسته در وضعیت مستعد تا 60 تا 70 درجه شروع شود.
علاوه بر این ، آموزش از هماهنگی مفید است. پس از جراحی پارگی رباط صلیبی خلفی ، باید برای مدت یک سال از ورزش خودداری شود. اگر پارگی در جراحی پلاستیک رباط صلیبی رخ دهد ، درمان شامل جراحی پلاستیک رباط صلیبی تجدید نظر می شود.
در این حالت ، ماده مورد استفاده تاندون عضله semitendinosus پای دیگر یا تاندون پا است چهار سر ران ماهیچه. گاهی اوقات عمل در دو مرحله انجام می شود. این بدان معناست که در یک عمل اول ، ابتدا کانال های مته اولین عمل جراحی رباط صلیبی پر می شوند مغز استخوان از تاج ایلیاک (استخوان اسفنجی پیوند) و عمل واقعی رباط صلیبی پس از حدود سه ماه فقط در جلسه دوم انجام می شود ، زیرا پس از آن می توان مجدداً در استخوان را سوراخ کرد تا جراحی لنگر انداخت.
اگر بعد از پارگی رباط صلیبی خلفی ، بی ثباتی مزمن از قبل وجود داشته باشد ، درمان می تواند محافظه کارانه یا جراحی باشد. این تصمیم بر اساس میزان بی ثباتی و شکایت در زندگی روزمره است. دوره بهبودی رباط صلیبی خلفی پاره شده معمولاً نسبتاً زمان بر است.
با این وجود ، در طول دوره بهبودی ، مفصل معمولاً تحت فشار روانی قرار می گیرد. مدت زمان یک فرایند بهبودی کامل ، که شامل پایداری و عملکرد مفصل مانند قبل از ضربه است ، به میزان آسیب ، عوامل فردی فرد آسیب دیده و روش درمانی انتخابی بستگی دارد. برای آسیب های ساده در بیماران جوان که به صورت محافظه کارانه درمان می شوند ، می توان پس از حدود 12 هفته بهبودی کامل حاصل کرد.
درمان جراحی پارگی رباط صلیبی خلفی در صورتی انجام می شود که آسیب بسیار ناپایدار باشد. زمان بهبودی برای درمان جراحی آسیب نیز تحت تأثیر عوامل فردی است. با این حال ، یک دوره بهبودی حداقل 12 هفته را می توان فرض کرد. مدت زمان یادداشت بیمار که به دلیل پارگی رباط صلیبی خلفی نوشته می شود ، معمولاً بسته به فعالیت انجام شده متفاوت است.
به عنوان مثال ، شخصی که در طول کار خود کار بدنی سنگینی انجام می دهد ، معمولاً باید بیش از سایر افراد آسیب دیده بیمار خود را بنویسد. از آنجا که شروع درمان برای محافظت دقیق از مفصل است ، حداقل یک تا دو هفته مرخصی استعلاجی در نظر گرفته می شود. در طی بهبودی آسیب می تواند مورد بررسی قرار گیرد و در صورت لزوم مرخصی استعلاجی تمدید شود.
از سرگیری فعالیت های ورزشی ممکن است بیش از زمان های مشخص شده به تأخیر بیفتد. این به پیشرفت بهبودی فردی و نوع ورزش انجام شده بستگی دارد.
