روند مرگ در بدن انسان
به گفته پزشکان تسکینی ، روند مرگ در بسیاری از موارد توسط افراد آسیب دیده صلح آمیز تلقی می شود. به عنوان یک قاعده ، روزهای آخر زندگی در یک حالت درون نگری سپری می شوند و بدن به آرامی شروع به خاموش کردن عملکردهای اندام می کند. این علائم اغلب برای نزدیکان بسیار دردناک یا ترسناک به نظر می رسند ، اما این ظاهر می تواند ابری باشد.
این امر اهمیت درک فرآیندهای مختلف در بدن در حال مرگ را از اهمیت بیشتری برخوردار می کند تا فرد بتواند آنها را بپذیرد و درک کند که آنها بخشی از فرایند مرگ طبیعی هستند. در روزهای قبل از مرگ ، بسیاری از افراد بسیار عقب هستند و بدن به آرامی شروع به متوقف کردن عملکردهای متابولیکی خود می کند. این واقعیت بیان می شود که افراد مبتلا اغلب دیگر نمی خواهند چیزی بخورند یا بنوشند.
منطقی نیست که به هر حال تلاش کنیم آنها را وادار کنیم این کار را انجام دهند ، زیرا این فقط یک بار بیشتر برای شخص مورد نظر است. عملکرد اندام کاهش یافته و در نتیجه کاهش می یابد خون گردش خون با سفید و خنک شدن اندام ها و در صورت توسط اصطلاحاً Facies hippocratica آشکار می شود. صورت لاغر ، گونه ها و چشم ها فرو رفته به نظر می رسد بینی بسیار تیز به نظر می رسد ، پوست سرد می شود و می توان حالت چهره را کاهش داد.
در برخی از بیماران در چند روز گذشته نیز بی قراری حرکتی شدیدی مشاهده می شود و به عنوان مثال اغلب در رختخواب شروع به چرخش می کنند. به دلیل کاهش عملکرد کلیه ها و دستگاه گوارش ، دفع مواد زائد متابولیک اغلب بسیار کاهش می یابد و بدن به آرامی شروع به مسمومیت می کند ، که با کدر شدن هوشیاری و خستگی، بلکه گاهی اوقات با خارش و تهوع. تنفس فرد در حال مرگ به طور فزاینده ای نامنظم و کم عمق می شود.
همچنین می تواند به نفس نفس زدن و جغجغه منجر شود ، که توسط افراد خارجی به عنوان عذاب آور تلقی می شود ، اما اغلب توسط شخص مبتلا چنین نیست. این جغجغه به این دلیل است که افراد در حال مرگ عملکرد بلع را بسیار کاهش داده و مخاط در مجاری تنفسی جمع می شود. در نهایت قلب همچنین شروع به محدود کردن عملکرد آن می کند.
La خون فشار و قلب کاهش نرخ این فرایند پیشرونده است و به پایان می رسد توقف قلب (و سرانجام در مرگ قلبی). به دلیل قطع اکسیژن ، سلولهای عصبی سلولهای عصبی مغز پس از حدود پنج دقیقه شروع به مردن می کند ، که منجر به اصطلاح می شود مرگ مغزی. بیمار اکنون از نظر بالینی مرده است.
تمام مقالات این مجموعه:
