در اصل ، علاوه بر تمرینات خاص ، ورزش با استرس کم در آسیب دیده است مفصل زانو، مانند دوچرخه سواری ، آبزیان آهسته دویدن یا پیاده روی ، باید انجام شود. بهتر است بارها را برای مدت زمان کوتاه تری و به صورت پویا انجام دهید تا اینکه در مدت زمان طولانی و از نظر آماری انجام شود. تحمل بارگیری با فشار متناوب بارگیری و تخلیه ، جلوگیری از فشرده سازی (به عنوان مثال در هنگام توقف و ورزش با سرعت بالا ، ورزش پرش) بر روی مفصل زانو می تواند به اصطلاح تقلید کند غضروف پمپ که در طول تکنیک های فشرده سازی رخ می دهد. هماهنگی و آموزش قدرت در گالیله (صفحه لرزش) نیز مفید است - از بارهای استاتیکی طولانی مدت و فشرده سازی مداوم مانند هنگام زانو زدن ، چمباتمه زدن یا نشستن به مدت طولانی به دلیل کمبود تغذیه متابولیکی (جلوگیری از غضروف نرم شدن) حتی خمیدگی های عمیق زانو ، به ویژه هنگامی که در حالت خوابیده قرار بگیرند ، باعث فشار بالای رتروپاتلار می شوند و اگر غیر قابل اجتناب است ، باید در حالت خوابیده انجام شوند.
مترادف
پزشکی: سندرم درد فموروپاتلا (FPSS)
اضافه بار ورزشی برای درد قدامی زانو
اگر تشخیص های پزشکی و یافته های فیزیوتراپی توضیح داده شده در بالا دلیل واضحی را نشان نمی دهد ، لازم است که بیش از حد فشار ، به ویژه در بیماران جوان تر ، مورد توجه قرار گیرد. دلایل: بیش از حد ورزش اغلب منجر به التهاب نقاط اتصال تاندون از تاندون ها واقع در اطراف مفصل زانو. اغلب ، تاندون قوی از ران منبسط کننده (تاندون کشکک) تحت تأثیر قرار می گیرد ، که پیوست آن مستقیماً در زیر است زانو زدن (والیبال ، بسکتبال ، وزنه بردار ، پرش بلند و بلند).
این مشکل با ناهنجاری های مادرزادی کشکک ، مفصل زانو (پاهای کمان) یا بدخیمی پا بیشتر می شود. دونده ها اغلب دچار التهاب tractus iliotibialis (صفحه تاندون) در حال اجرا از لگن خارجی تا سر از استخوان استخوان - زانو دونده) یا در نقطه اتصال داخلی ران فلکسور (Pes anserinus). اصطکاک هنگام خم شدن و کشش مفصل زانو در صورت وجود عدم تعادل عضلانی از ران عضلات باعث تحریک و التهاب در می شوند تاندون ها نزدیک مفصل.
شکایات معمولاً در حین بارگیری رخ نمی دهند ، یک طرفه یا دو طرفه هستند ، می توانند برای مدت زمان طولانی ادامه داشته باشند یا به طور مکرر تکرار شوند (تکراری). این درمان در درجه اول شامل کاهش بار و اصلاح بار است. بی حرکتی کوتاه مدت با باند یا آتلهای نواری تثبیت کننده بندرت ضروری است.
از آنجا که علت درد مبتنی بر اضافه بار است ، ورزشکار باید حداقل تا زمانی که استرس روزمره بدون درد باشد ، تمرین را قطع کند. قبل از شروع مجدد تمرین ، اجرای فنی ورزش مربوطه ، مواد مورد نیاز برای ورزش ، محتوای تمرین و دفعات و همچنین زمان بازآفرینی باید بررسی شود. برای اصلاح تکنیک و برنامه های آموزشی ، در هر صورت باید از پشتیبانی یک مربی متخصص جستجو کرد.
استفاده از نوار چسب در حین ورزش می تواند به کاهش شما کمک کند درد و بهبود هماهنگی. بعضی اوقات کاهش آموزش به نصف برنامه نرمال ورزشی یا تغییر در دردفعالیت های ورزشی رایگان (شنا، دوچرخه سواری با زین بالا ، آبزی آهسته دویدن) کافی است. پس از بارگیری ، مفصل زانو آسیب دیده باید خنک شود. آموزش باید به آرامی و با احتیاط افزایش یابد ، با مشاهده واکنش ، به عنوان تحریک مکرر تاندون ها خطر مزمن شدن را افزایش می دهد.
- فرکانس آموزش خیلی بالا
- شدت تمرین خیلی زیاد است
- عدم زمان بازسازی
- خطای فنی
