هیپوناترمی - به طور عامیانه نامیده می شود سدیم کمبود - (مترادف: کمبود سدیم مطلق ؛ هایپر هیدراتاسیون ؛ هیپوناترمی هیپروولمیک ؛ هیپوناترمی در اوولمی ؛ هیپوناترمی در هیپروولمی ؛ هیپوناترمی در هیپوولمی ؛ سندرم هیپوناترمی ؛ هایپیدریداسیون هیپوتونیک ؛ هیپونولیسم هیپوناتریمی ؛ ؛ هیپوناترمی رقیق کننده ؛ ICD-10-GM E87. 1: هیپواسمولالیتی و هیپوناترمی) زمانی است که غلظت سرم سدیم در یک بزرگسال به زیر 135 میلی مول در لیتر می رسد. هیپوناترمی بر اساس غلظت سدیم سرم به شرح زیر طبقه بندی می شود:
- هیپوناترمی خفیف: 130-135 میلی مول در لیتر.
- هیپوناترمی متوسط: 125-129 mmol / l
- هیپوناترمی شدید: <125 mmol / l
سرم فیزیولوژیک اسمولاریته تقریباً منحصراً به بستگی دارد سدیم غلظت. بنابراین ، هیپوناترمی همراه با هایپوسمولالیته (هایپراسمولاریتی) است.اسمولالیتی جمع است مولر غلظت از همه ذرات عملکرد اسمزی در هر کیلوگرم حلال. در هایپراسمولالیته (هایپراسمولال) تعداد ذرات محلول در هر کیلوگرم مایعات بیشتر از مایع مرجع است. کمبود سدیم مطلق:
- کلیه (کلیهمرتبط است) باعث: به عنوان مثال ، به دلیل از دست دادن نمک کلیه، کمبود مینرالوکورتیکوئید ، دیورتیک ها (کمبود آب بدن درمان).
- از دست دادن اضافی کلیه (علل واقع شده در خارج از کلیه) سدیم. به عنوان مثال ، به دلیل استفراغ ، اسهال (اسهال) ، ایلئوس (انسداد روده) ، پریتونیت (پریتونیت) ، پانکراتیت (پانکراتیت) ، سوختگی ، SIADH (سندرم ترشح ناکافی ADH)
اشکال هیپوناترمی (برای جزئیات بیشتر ، به زیر هیپوناترمی (کمبود سدیم) / علل مراجعه کنید).
- هیپوناترمی هیپرتونیک: معمولاً وقتی غلظت سایر مواد م effectiveثر در اسمزی افزایش می یابد گلوکز. شکاف اسمزی از 10 mosmol / L بیشتر است.
- هیپوناترمی در polydipsia (تشنگی بیش از حد).
- هیپوناترمی در اووولمی (سدیم کل بدن در محدوده طبیعی).
- هیپوناترمی در هیپوولمی (کاهش گردش خون ، یعنی مقدار جریان خون از خون).
- هیپوناترمی در هیپروولمی (افزایش در حجم از گردش خون ، یعنی در جریان خون قرار دارد).
شیوع (فراوانی بیماری) حدود 7٪ بیماران سرپایی و 15-30٪ بیماران بستری است. روند و پیش آگهی: در هیپوناترمی ، جابجایی مایعات بین فضای خارج سلول و داخل سلول وجود دارد (فضای خارج سلول (EZR) = فضای داخل عروقی) (واقع در داخل عروق) + فضای خارج عروقی (واقع در خارج از عروق) ؛ فضای داخل سلولی (IZR) = مایعی است که در داخل سلولهای بدن قرار دارد). هجوم مایعات به سلولها وجود دارد ، در نتیجه ادم مغزی (مغز تورم) ممکن است رخ دهد. علائم ممکن است از خفیف و غیر اختصاصی تا شدید و تهدید کننده زندگی باشد. علائم شدید متوسط شامل تهوع بدون استفراغ, سردرد، و گیجی. علائم شدید شامل این موارد است استفراغ، مشکلات قلبی تنفسی ، تشنج ، گیجی و اختلال هوشیاری (خواب آلودگی / خواب آلودگی همراه با خواب آلودگی غیر طبیعی تا اغماء/ بیهوشی شدید عمیق که با عدم پاسخ به آدرس مشخص می شود). بروز علائم مغزی به میزان هیپوناترمی و پیشرفت آن با گذشت زمان بستگی دارد. در هیپوناترمی آهسته در حال توسعه ، تا زمانی که غلظت سدیم سرم <115 میلی مول در لیتر باشد ، علائم مغزی رخ نمی دهد. در مقابل ، ادم مغزی در هیپوناترمی حاد در غلظت های سرمی <125 میلی مول در لیتر رخ می دهد. بیماران مبتلا به هیپوناترمی مزمن برای عدم ثبات راه رفتن مشهود هستند (اختلال راه رفتن) و نقص شناختی. درمان هیپوناترمی با اصلاح سدیم است تعادل (رجوع کنید به "Drug درمان”در زیر). هیپوناترمی زیر 125 میلی مول در لیتر تا 30٪ با مرگ و میر همراه است (تعداد مرگ در یک دوره معین ، نسبت به تعداد جمعیت مورد نظر).
