معرفی
عوارض دیررس ، تاخیر در بروز علائم در رابطه با واقعه واقعی بیماری است ، در این حالت زنبور گزش می کند. آنها معمولاً در اوایل دو تا سه روز پس از نیش زنبور وجود دارند و بنابراین دیگر مستقیماً بخشی از دوره حاد بیماری نیستند. به طور کلی ، با این حال ، اثرات دیررس نیش زنبورهای زنبور نادر است و تقریبا فقط در مبتلایان به آلرژی مشاهده می شود. آنها می توانند خود را به شکل آنفولانزامانند علائم ، مشکلات گردش خون یا حتی حساسیت دائمی. بنابراین اگر فرد مبتلا به آلرژی نیستید ، احتمال اینکه از هیچ اثر دیررس ترس نداشته باشید بسیار زیاد است.
بیشترین اثرات دیررس
علائم زیر بیشتر در مبتلایان به آلرژی رخ می دهد:
- بیماری شبیه آنفولانزا همراه با تب به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن ،
- مشکلات قلبی و گردش خون به دلیل گشاد شدن عروق در صورت حساسیت شدید ،
- حساسیت دائمی (= ایجاد آلرژی آشکار پس از اولین بخیه) ،
- درد مزمن همراه با تاخیر در ترمیم زخم ،
- تشکیل حباب و
- زخم در پنچر شدن در صورت بهبود نیش زنبور ، در صورت تاول زدن محل را بگیرید.
اثرات دیررس نادر
علائم زیر کمتر اتفاق می افتد ، اما در اصل امکان پذیر است: سپسیس به معنی است خون مسمومیت این یک بیماری تهدید کننده زندگی است که نیاز به مراقبت های پزشکی فشرده از فرد مبتلا در بیمارستان دارد. در مورد نیش زنبورهای زنبور ، تصویر کامل یک سپسیس نسبتاً به ندرت بیان می شود ، زیرا فقط در چند مورد عفونت منتقله از گزش زنبور است.
علائم سپسیس شبیه علائم آن است شوک آنافیلاکتیک، اما بر خلاف شوک ، تشخیص پزشکی اختلال در عملکردهای مختلف ارگان ها را نشان می دهد. ادم می تواند هم نتیجه حاد گزگز باشد و هم نتیجه دیررس. آنها اغلب در عرض چند دقیقه تا چند ساعت در محل گزش پشه خود را نشان می دهند و با روند طبیعی بهبودی طی چند روز عقب می مانند.
وجود ادم طولانی تر بیانگر ماندگاری ماده آلرژی زا در ناحیه گزش است ، به عنوان مثال در مورد حذف کامل نیش یا واکنش ایمنی بیش از حد در زمینه آلرژی. در صورت ادامه تورم ، پزشک باید بررسی کند که آیا این تورم وجود دارد یا خیر سیستم لنفاوی نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. اگر این مورد است ، دستی لنف تخلیه برای جلوگیری از آسیب بیشتر توصیه می شود.
در اصل ، خارش نتیجه مستقیم گزش زنبور نیست ، زیرا فقط در صورت خود بدن اتفاق می افتد سیستم ایمنی بدن به نیش زنبور واکنش نشان می دهد. به عنوان یک قاعده ، سیستم ایمنی بدن بلافاصله به نیش پشه واکنش نشان می دهد و سلولهای دفاعی خاص ماده پیام رسان را آزاد می کنند هیستامین. این باعث تحریک انتهای عصب حساس در پوست می شود ، که مبتلایان احساس خارش می کنند.
هرچه در هنگام گزش زهر زنبور بیشتر تزریق شود ، سلولهای دفاعی بیشتری سم را "خارجی" می شناسند و آزاد می کنند هیستامین. برعکس ، این بدان معنی است که تا زمانی که زهر زنبور هنوز در پوست باشد ، خارش می تواند یک علامت احتمالی باشد. این واقعیت که با گذشت زمان افزایش می یابد اغلب به دلیل تثبیت روانشناختی روی نیش پشه و دستکاری خود در نیش پشه توسط خراشیدن است.
