ماده فعال Mucoangin® است آمبروکسول هیدروکلراید با توجه به اثرات مختلف آن ، آمبروکسول می تواند هم در زمینه گلودرد حاد و هم در زمینه بیماری های تحتانی استفاده شود دستگاه تنفسی. جلوه خاصی از آمبروکسول هیدروکلراید خاصیت خلط آور آن است.
بر غدد تولید کننده مخاط در خون تأثیر می گذارد حفره دهان و در منطقه دستگاه تنفسی به این ترتیب که از سختی مخاط کاسته می شود ، مخاط مایعات بیشتری پیدا می کند و بنابراین می توان آن را بهتر از برونش ها منتقل کرد. یکی دیگر از ویژگی های ماده فعال Mucoangin® Ambroxol ، خاصیت آن است درد بازداری. انتقال از درد در رشته های عصبی حساس به اصطلاح وابسته به ولتاژ وابسته است سدیم کانال ها در غشای سلولی.
این کانال ها اکنون با مصرف آمبروکسول مهار می شوند ، به طوری که درد راحت می شود هنگام مصرف Mucoangin® از هر دو ویژگی استفاده می شود. اکنون ترشح بزاق افزایش یافته در حفره دهان توسط غدد بزاقی.
این ترشح بزاقی سپس با ماده فعال آمبروکسول مخلوط شده و بلعیده می شود. در راه خود به سمت معده، سپس به مناطق داخل می رسد گلو و گردن که ممکن است در اثر عفونت ملتهب شده و باعث درد شود. در این مناطق ملتهب ، Mucoangin® با مسدود کردن درد مانع انتقال درد می شود سدیم کانال ها و در نتیجه سیگنال درد را قطع می کند.
حالت عمل
Mucoangin® اصطلاحاً دارد بی حسی موضعی اثر. بی حسی موضعی به معنی یک اثر ضد درد / تسکین دهنده درد است. اثر مهار درد با تغییر در به دست می آید سدیم کانالها بر روی فیبرهای عصبی منتقل کننده درد.
انتقال درد در رشته های عصبی با تغییر پتانسیل های به اصطلاح غشایی حاصل می شود. این پتانسیل ها از غلظت های مختلف ناشی می شود الکترولیت ها (نمک ها) در سلول و اطراف آن. نمک های مختلف مانند سدیم ، پتاسیم or کلسیم از طریق کانال ها وارد سلول شوید و دوباره سلول را در اطراف سلول خارج کنید.
سدیم برای سلولهای عصبی نقش تعیین کننده ای دارد. اگر فیبر عصبی هیجان زده است تا احساس درد را به آن منتقل کند مغز، هجوم گسترده یون های سدیم به سلول رخ می دهد. این دقیقاً همان مکانی است که Mucoangin® وارد می شود.
کانالهای سدیم را مسدود می کند. با این حال ، اتصال ماده فعال آمبروکسول هیدروکلریس دائمی نیست ، بلکه فقط موقتی است. در پزشکی ، این محدودیت زمانی به عنوان اتصال برگشت پذیر شناخته می شود.
