مواد غذایی بسته بندی شده در قوطی ها ، تتراپاک ها ، پلاستیک ، فیلم سلولزی بازسازی شده و کارتن ها قفسه های سوپرمارکت های ما را پر می کنند. ماندگاری طولانی این محصولات به ما امکان می دهد سهام خوبی را حفظ کنیم. كمي شناخته شده است كه از برخي بسته بندي ها ، مواد نامطلوب ، كه بعضي از آنها حتي سمي هستند ، مي توانند وارد غذا شوند.
بسته بندی ممکن است حاوی مواد نامطلوب باشد
تصور زندگی روزمره ما بدون غذاهای بسته بندی شده غیرممکن است. آنها مزایای زیادی را در محیط ما ارائه می دهند ، که با محدودیت زمانی و پرهیاهو مشخص می شود ، زیرا:
- برای ذخیره سازی مناسب هستند
- به سرعت در قفسه ها در دسترس هستند
- اندازه های دلخواه را ارائه دهید
- حمل و نقل آسان است
بسته بندی جدید به طور مداوم در حال توسعه است ، که به ویژه کاربر پسند است و کار با محصولات را تسهیل می کند. بر این اساس ، استفاده از فن آوری های جدید و مواد اولیه نیز مورد نیاز است. متأسفانه ، برای برخی از این مواد اولیه هنوز کاملاً مشخص نیست که چه تأثیری روی ما دارند سلامت. در بیشتر موارد ، ما مواد نامطلوبی را که از طریق بسته بندی وارد غذا می شوند فقط در مقادیر بسیار کمی جذب می کنیم ، که به طور کلی برای آنها بی ضرر است سلامت. با این وجود ، برخی از مواد داخل قفسه غذا نباید بازتاب داشته باشند.
در پلاستیک پیچیده شده است
خواه سوسیس باشد یا پنیر ، شیرینی ، نان یا میوه ، تقریباً می توانیم تمام محصولات غذایی را که در فویل یا پلاستیک بسته بندی شده اند ، تهیه کنیم. از انواع پلاستیک ها در بخش مواد غذایی استفاده می شود. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، پلی اتیلن ، پلی پروپیلن ، پلی استایرن و PVC سفت و سخت. در قالب فیلم ، تاول و سایر اشکال بسته بندی ، محصولات غذایی ما در پلاستیک بسته بندی می شوند. بارها و بارها گزارش هایی مبنی بر انتقال مواد پلاستیکی به غذا وجود دارد. بعضی از اینها مواد سمی نامطلوب هستند. مواد بسته بندی زیر به ویژه با انتقاد دیده می شوند:
- وینیل کلراید
- روغن سویا اکسید شده (ESBO)
- قلع
- BADGE (بیس فنول یک دی گلایسیدیل اتر)
- استرهای اسید فتالیک (فتالات)
- FTOH (الکلهای فلوروتلومر)
در زیر می توانید اثرات مواد مختلفی را که به طور مفصل توضیح داده شده است ، بیابید.
وینیل کلراید
وینیل کلرید ماده اولیه تولید PVC (پلی وینیل کلراید) است که به عنوان پوشش محافظ در بسته بندی های روکش شده مواد غذایی و همچنین فیلم ها و ورقه ورقه ها استفاده می شود. وینیل کلرید مشکوک به داشتن جهش زایی ضعیف است ، سرطاناثر محرک. گفته می شود که ترویج می کند کبد به ویژه سارکوم ها ، از آنجا که سموم عمدتا در کبد پردازش می شوند. با این حال ، در حال حاضر هیچ یافته قابل اعتمادی وجود ندارد که به a سرطانایجاد قدرت. با این وجود ، به دلایل احتیاطی ، انتقال به مواد غذایی نباید برای این ماده قابل تشخیص باشد.
روغن سویا اکسید شده (ESBO).
ESBO به عنوان نرم کننده و تثبیت کننده سبزیجات برای PVC بخصوص در درزگیرهای درب و فیلمهای نقاشی استفاده می شود. در درب غذاهای کنسرو شده و شیشه ای ، می تواند را تشکیل می دهند به اندازه 40 درصد از درزگیر. عامل تعیین کننده برای انتقال ESBO به غذا تماس مستقیم با غذا و محتوای چربی آن است. مقادیر زیادی ESBO می تواند به غذاهایی با محتوای روغن زیاد ، مانند پستو ، رب زیتون و سبزیجات نگهداری شده در روغن منتقل شود. در اوایل سال 2005 ، ESBO در بسیاری از غذاهای بسته بندی شده در شیشه های پیچ دار ، از جمله غذاهای مخصوص کودکان ، شناسایی شد. تا به امروز ، داده های کافی برای ارزیابی داده ها وجود ندارد سلامت اهمیت ESBO برای انسان. با این حال ، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد سمیت با تماس مکرر با ESBO وجود دارد. میزان مصرف روزانه قابل قبول 1 میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن تعیین شده است. از آنجا که حد مجاز مصرف روزانه برای نوزادان بسیار کمتر است و به عنوان مثال غذای خرد شده کودک می تواند حاوی ESBO باشد ، در حال حاضر بحث در مورد تعیین حداکثر سطح قابل تشخیص ESBO در بسته بندی مواد غذایی وجود دارد.
قلع
چه سبزیجات ، میوه و ماهی ، غذاهای قدیمی قلع قوطی جایگاه دائمی خود را در قفسه غذا دارد. مدتهاست که شناخته شده است که قلع قوطی ها هنگام قرار گرفتن در معرض هوا می توانند قلع را به داخل محفظه قوطی منتقل کنند. قلع یک فلز سنگین است که نسبتاً غیر سمی است. با این حال ، مصرف مقادیر بیشتر می تواند باعث شود اسهال و استفراغ. بنابراین مواد غذایی از قوطی قلع اندود قلع اندود باید به سرعت پردازش و مواد باقیمانده آن به ظرف دیگری منتقل شود. با این حال ، خطر بلعیدن غلظت بالای قلع بسیار کم است ، زیرا تولید کنندگان آلمانی عمدتا از قوطی های حلبی با پوشش داخلی یا لاک استفاده می کنند.
BADGE (بیس فنول-دی دی گلاسیدیل اتر).
اما پوشش ها و لاك ها همچنین می توانند حاوی مواد نامطلوبی مانند BADGE (bisphenol-A-diglycidyl) باشند اتر) BADGE نرم کننده ای است که می تواند از روکش های داخلی قوطی های مواد غذایی به محتوای آن آزاد شود. به عنوان مثال ، در تحقیقات در سوئیس و آلمان ، مقادیر زیادی در لعاب روغن ماهی کنسرو شده و در قوطی های دارای درب پارگی یافت شد. احتمالاً از نرم کننده برای دستیابی به انعطاف پذیری مطلوب پوشش استفاده می شود. BADGE مشکوک به تغییر هورمون است تعادل در انسان از طریق یک اثر ضد آندروژنیک. در اصل فرض شده سرطان خطر یا خطر سلامتی هنوز تأیید نشده است. با این وجود ، محدودیت 1 میلی گرم در هر کیلوگرم غذا توسط کمیسیون اروپا تعیین شده است.
استرهای اسید فتالیک (فتالات).
فتالات ها به عنوان نرم کننده برای PVC ، پلی استایرن و سایر پلاستیک ها استفاده می شود. آنها برای بهینه سازی کشش و قابلیت پردازش به مواد اضافه می شوند. رایج ترین فتالات DEHP (دی-2-اتیل هگزیل فتالات) است. فتالات ها هنوز به طور گسترده مورد بررسی و ارزیابی سم شناسی قرار نگرفته اند. آنها احتمالاً با هورمون تداخل می کنند تعادل انسان از طریق یک اثر ضعیف استروژن مانند و در نتیجه رشد اندام های جنسی تأثیر می گذارد. آنها همچنین مظنون به تبلیغ هستند دیابت در مردان از زمان تنظیم آن در سال 2015 ، DEHP فقط در بسته بندی های پزشکی یافت می شود و این ماده دیگر نباید در بسته بندی مواد غذایی شناسایی شود. به جای DEHP ، که احتمالاً برای سلامتی خطرناک است ، اکنون فقط DINP (دی ایزونونیل فتالات) در آنجا استفاده می شود ، که تصور می شود کمتر نگران کننده باشد. به عنوان یك قاعده ، مقادیر فتالات هایی كه از طریق محیط یا غذا می خوریم بسیار كم است به طوری كه م Instituteسسه ارزیابی ریسك فدرال آلمان خطر سلامتی را بسیار كم ارزیابی كرده است. فقط 1.5 درصد از کودکان نوپا مورد بررسی قرار گرفتند که در یک مطالعه دارای سطح بالایی از فتالات در بدن خود بودند ، که احتمالاً با تماس دهانی طولانی با اسباب بازی های پلاستیکی مرتبط بود.
غذا در جعبه های مقوایی
پیتزا و همبرگر به صورت موجود است فست فود در هر گوشه ای جعبه مقوایی البته همراه آن است تا اطمینان حاصل شود که غذا یک تکه به خانه می رسد. برای جلوگیری از نرم شدن جعبه های مقوایی و کاغذها ، آنها اغلب با مواد شیمیایی پرفلور روکش می شوند زیرا چربی و آب-دفع کننده مطالعات نشان داده است که مواد شیمیایی پرفلوئور ممکن است حاوی FTOH (فلوروتلومر) باشد الکل) به عنوان ناخالصی. اینها منتقل می شوند که به غذا منتقل می شوند و بنابراین وارد بدن انسان می شوند ، جایی که ماده می تواند به دلیل سرعت پایین تخریب تجمع یابد. تاکنون اطلاعات کمی در مورد خطر سلامتی برای مصرف کننده در دست است. با این حال ، براساس نتایج حاصل از مطالعات حیوانی ، این ماده به عنوان مواد حیاتی طبقه بندی می شود.
چگونه می توانیم از خود محافظت کنیم؟
برای محافظت از مصرف کنندگان ، موسسه ارزیابی خطر آلمان فدرال (BfR) حداکثر سطوح و محدودیت ها را برای مواد نگران کننده سلامتی تعیین می کند. علاوه بر این ، تحقیقاتی در زمینه ایمنی مواد غذایی با هدف توسعه فناوری های جدید برای تولید مواد غذایی و بسته بندی انجام می شود که با حفظ همان سطح کارآیی ، سطح بالایی از ایمنی را برای مصرف کننده تضمین می کنند. به ویژه در مورد محصولات حیاتی ، مانند غذاهای چرب و غذاهای کودک در شیشه های دارای درپوش پیچی ، بسیاری از تولیدکنندگان قبلاً با توزیع این مواد نگران کننده واکنش نشان داده اند. اما رفتار حیاتی خرید مصرف کنندگان نیز ضروری است.
5 نکته برای جلوگیری از مواد مضر در بسته بندی
تقریباً در همه بسته بندی های معمولی می توان ردپای موادی را که در محیط زیست ، کالاهای ما و مواد غذایی تبخیر می شوند ، پردازش کرد. آسیب پایدار به سلامتی یا افزایش سرطان زایی به طور واضح برای اکثر مواد اثبات نشده است. با این وجود ، این که مصرف این مواد در مقادیر زیاد سالم نیست ، بی چون و چرا است. هرکسی که تا حد ممکن از کالای بسته بندی شده در پلاستیک اجتناب کند ، لازم نیست نگران مسمومیت احتمالی باشد. برای جلوگیری از فتالات ها و شرکت ها در زندگی روزمره ، این 5 نکته را گردآوری کرده ایم:
- محصولات با بسته بندی جایگزین ساخته شده از شیشه و کاغذ را ترجیح دهید.
- بیشتر اوقات به اصطلاح "کالاهای گشاد" متوسل شوید. برای مثال ، در نانوایی ، پیشخوان سوسیس و کالباس یا میوه و سبزیجات کالاهای غیر بسته بندی شده را خریداری کنید.
- در صورت امکان ، غذای تازه تهیه کنید و از غذاهای راحت بسته بندی شده و غذاهای منجمد خودداری کنید.
- به بسته بندی آنها مخصوصاً در مورد غذاهای چرب توجه کنید.
- غذای بسته بندی شده کوچک را در خانه بلافاصله در ظروف شیشه ای و مانند آن قرار دهید.
