اینهیبین | هورمون ها در زنان

مهار کردن

اینهیبین از گروه پروتوهورمون ها است ، یعنی دارای ساختار پروتئینی (پروتئین = سفیده تخم مرغ) است. در زنان در سلولهای خاصی از سلولهای تولید می شود تخمدان، سلولهای به اصطلاح گرانولوزا ، و در مردان در بیضه ها. اینهیبین مسئول جلوگیری از ترشحات است FSH از لوب فرونتال غده هیپوفیز، اما بدون تأثیر بر ترشح گنادوتروپین دوم ، یعنی LH.

بنابراین ، اینهیبین همراه با استرادیول مسئول اوج انتشار LH است. همانطور که قبلاً توضیح داده شد ، قله LH دوباره باعث ورود می شود. اینهیبین همچنین در تمایز جنسی در رحم نقش مهمی دارد.

ترشح هورمون اینهیبین نیز با افزایش سن در زن کاهش می یابد. سطح اینهیبین در خون زیرا هیچ مقدار استانداردی از اینهیبین شناخته نشده است. هورمون اکسی توسین در تولید می شود هیپوتالاموس و پس از انتقال به لوب خلفی غده هیپوفیز، در آنجا ذخیره شده و در صورت لزوم آزاد می شود.

انتشار اکسی توسین، که گاهی اوقات "هورمون نوازش" نیز نامیده می شود ، با هر نوع تماس راحت با پوست تحریک می شود. محرکهای مکانیکی به نوک پستان، مانند هنگام شیردهی ، به واژن و به رحم همچنین باعث آزاد شدن اکسی توسین. این نقش مهمی در روند تولد نسبت داده است.

این باعث انقباض لایه عضلانی لگن می شود رحم (میومتر) و در نتیجه باعث ایجاد می شود انقباضات. به دلیل این اثر ، در زنان و زایمان به عنوان دارویی برای تحریک انقباضات. اکسی توسین همچنین مسئول عواقب پس از آن است ، که برای جلوگیری از خونریزی پس از زایمان و ایجاد تجمع در آن در نظر گرفته شده است رحم.

اکسی توسین مسئول تخلیه غده پستانی است که منجر به ترشح شیر در دوران شیردهی می شود (دفع شیر). علاوه بر این ، اکسی توسین همچنین بر تعامل بین مادر و کودک و بین شرکای جنسی و همچنین بر رفتار اجتماعی بیشتر تأثیر دارد. یک مثال خوب از تأثیر اکسی توسین در تعامل مادر و کودک ، دوره بعد از تولد است.

در اینجا ، اکسی توسین احساسات خوشایند و لذت بخشی ایجاد می کند که هدف آن تعمیق پیوند عاطفی مادر با کودک تازه متولد شده او است. بسیاری از دیگر تأثیرات فیزیولوژیکی هورمون اکسی توسین در حال حاضر شناخته شده است یا هنوز در حال بررسی است. سطح اکسی توسین در خون همچنین می تواند اندازه گیری شود. مقادیر استاندارد اکسی توسین به این بستگی دارد که آیا زن در حال حاضر از نوزاد خود شیر می دهد. برای زنان غیر باردار و باردار ، مقدار استاندارد 1-2 میلی لیتر در میلی لیتر است ، در حالی که سطح اکسی توسین در طول دوره شیردهی با 5-15 میلی گرم در میلی لیتر بالاتر است.