پروژسترون
پس از تخمک گذاری، که با افزایش سریع LH ، به اصطلاح "قله LH" تحریک می شود ، جسم زرد تولید می کند پروژسترون. جسم زرد پس از آن از فولیکول تخمدان تشکیل می شود تخمک گذاری. در زنان غیر باردار ، بر خلاف استروژن ها, پروژسترون به طور انحصاری در تولید می شود تخمدان.
در طی بارداری, پروژسترون توسط مقادیر بسیار بالاتری تولید می شود جفت. مانند استروژن ها، پروژسترون قادر است به سلول ها نفوذ کرده و از طریق گیرنده های واقع در داخل سلولها ، عمل خود را انجام دهد. در مورد گیرنده های پروژسترون ، بین انواع گیرنده های PR-A و PR-B نیز تمایز قایل می شود.
اثرات زیر از طریق گیرنده پروژسترون PR-B ایجاد می شود: حتی قبل از آخرین خونریزی قاعدگی (يائسگي) ، تولید پروژسترون در نیمه دوم چرخه (مرحله لوتئال) کاهش می یابد تا اینکه در نهایت متوقف شود. کاهش سطح پروژسترون منجر به کاهش توانایی بارداری می شود (طرح توانایی) ، یعنی احتمال دستیابی بارداری با سطح کم پروژسترون کاهش می یابد. اختلالات چرخه ای همراه با خونریزی نامنظم را نیز می توان با کاهش سطح پروژسترون توضیح داد.
اگر این قرار است در خون، نمونه خون باید در نیمه دوم چرخه گرفته شود. سطح پروژسترون کاهش یافته ، دقیقاً مانند کمبود استروژن، می تواند علائم یائسگی مانند تحریک پذیری یا اختلالات خواب را ایجاد کند. مقادیر زیر برای پروژسترون طبیعی تلقی می شود: در سه ماهه اول of بارداری مقادیر بین 10 و 50 نانوگرم در میلی لیتر یافت می شود ، در سه ماهه دوم سطح پروژسترون معمولاً بین 20 تا 130 نانوگرم در میلی لیتر است و در سه ماهه آخر آن به 130-260 نانوگرم در میلی لیتر می رسد.
- حفظ بارداری با جلوگیری از قاعدگی و شل شدن لایه عضلانی رحم (میومتر)
- تحول ترشحی پوشش رحم (آندومتر) در نیمه دوم چرخه زن
- همچنین در نیمه دوم چرخه افزایش دمای بدن در حدود 0.5 درجه سانتیگراد
- سرانجام ، پروژسترون همچنین از تشکیل گیرنده های استروژن جلوگیری می کند ، بنابراین پروژسترون اثر استرادیول را محدود می کند.
- بلوغ 0-2 نانوگرم در میلی لیتر
- فاز فولیکولی <1 ng / ml
- فاز لوتئال> 12 نانوگرم در میلی لیتر
- و در دوران یائسگی <1 ng / ml
