معرفی
صبح بعد از مصرف زیاد الکل می تواند ناخوشایند باشد. سردرد, تهوع و بی حالی عمومی علائم خفیف تا شدید است مسمومیت الکلی، معروف به خماری. این امر ناشی از مواد میانی است که در داخل کشور تولید می شود کبد در طی تجزیه الکل.
صبح روز بعد ، بسیاری از مردم می گیرند داروهای ضد درد برای خلاص شدن از احساس ناخوشایند به طور گسترده ای شناخته شده است که الکل و دارو به خوبی مخلوط نمی شوند و می توانند مضر باشند. در ادامه ، خطرات ناشی از خطر داروهای ضد درد پس از مصرف الکل توضیح داده خواهد شد و توصیه هایی در مورد مواردی که مصرف مسکن بعد از الکل ضروری است ارائه خواهد شد.
کدام یک از مسکن ها بهتر جواب می دهد؟
باید فواید و خطرات آن به دقت سنجیده شود. مسکن ها مانند ایبوپروفن or پاراستامول می تواند در دوزهای بالا مصرف شود و همچنین در برابر خفیف تا متوسط بسیار موثر است درد، اما هر دو ماده برای مضر هستند کبد. این مضر بودن با مقدار دوز افزایش می یابد.
رایج ترین راه برای استفاده اسپرینwith با آب فراوان است. الکل آب را از بدن خارج می کند ، یعنی مایعاتی که می تواند نیز ایجاد کند سردرد. بنابراین ، ابتدا باید مقدار زیادی آب نوشید. اسپرین کمی لخته شدن را مهار می کند ، بنابراین باعث ایجاد لخته می شود خون تا حدودی مایعات بیشتر ، که همچنین یک عارضه جانبی مثبت آسپرین پس از نوشیدن الکل است. به طور کلی ، مصرف مسکن پس از مصرف الکل توصیه نمی شود زیرا می تواند برای دفع مضر باشد کبد.
خطرات و مشکلات
مشکل اصلی یا خطر مصرف مسکن پس از مصرف الکل ، پتانسیل سمی کبد هر دو ماده است. مصرف الکل نه تنها فرد را از بین می برد مغز سلولها ، بلکه به سلولهای کبدی که در بسیاری از فرایندهای تخریب و تحول در بدن نقش دارند آسیب می رساند. الکل در کبد نیز تجزیه می شود.
ابتدا الکل (اتانول) توسط آنزیم الکل دهیدروژناز به استالدئید تجزیه می شود (ADH) این ماده واسطه مسئول خماری صبح روز بعد و سمی ترین محصول متابولیکی است ، حتی مضرتر از الکل است. این مرحله مدتی طول می کشد زیرا بدن فقط تعداد محدودی دارد آنزیم ها موجود برای تجزیه اتانول.
با ادامه روند ، بدن این محصول متابولیکی را به اسید استیک ، یک محصول متوسط بی ضرر تبدیل می کند ، سپس در مایعات بدن آزاد می شود و در آنجا به سایر مواد تبدیل می شود. آنزیم ها در دی اکسید کربن و آب. پتانسیل خطرناک الکل به ویژه با مصرف مداوم و بیش از حد آشکار می شود. به ویژه استالدئید به سلول های کبدی آسیب می رساند و عملکرد آنها را مهار می کند زیرا اسیدهای چرب زیادی تولید می شود و کبد آنها را به چربی تبدیل کرده و ذخیره می کند.
چربی ها در سلول های کبدی ذخیره می شوند و در نتیجه باعث می شوند کبد چرب. این تخریب چربی کبد در ابتدا برگشت پذیر است ، اما با گذشت زمان به سیروز تبدیل می شود ، آسیب جبران ناپذیری به کبد. بنابراین کبد پس از مصرف الکل آسیب می بیند ، سلول های کبدی مشغول تجزیه متابولیت ها هستند ، فرایندی که ممکن است چندین ساعت طول بکشد.
مسکن ها نیز توسط کبد تجزیه می شوند و باعث استرس نیز می شوند. علاوه بر این ، مسکن ها با سرعت کمتری تجزیه می شوند زیرا کبد در حال حاضر مشغول تجزیه الکل است. بنابراین اگر هر دو ماده یکی پس از دیگری مصرف شوند ، خطر آسیب دائمی کبد وجود دارد. به همین دلیل ، در صورت امکان ، نباید از مسکن استفاده کرد ، به عنوان مثال برای مقابله با سردرد خماری صبح روز بعد.
