حلقه بند بند Ranvier

حلقه بند بند Ranvier یک حلقه حلقوی چربی یا چربی است غلاف میلین رشته های عصبی اطراف در حین "هدایت تحریک نمکی" برای افزایش سرعت انتقال عصب کار می کند. Saltatoric ، از لاتین: saltare = پرش به "پرش" یک اشاره دارد پتانسیل عمل که وقتی با یک حلقه اتصال دهنده Ranvier روبرو می شود در حالی که در امتداد آن گسترش می یابد ، صورت می گیرد آکسون (غلاف) فیبر عصبی).

عملکرد

رشته های عصبی مختلف سرعت هدایت تحریک متفاوتی دارند. به عنوان مثال ، فیبرهای عصبی A- آلفا سریعاً سریع ، که تکانه های خود را به عضلات اسکلتی منتقل می کنند ، سرعت آنها تقریباً 120 متر بر ثانیه است ، یعنی بیش از 400 کیلومتر در ساعت! این انتقال سریع فقط توسط پتانسیل عمل پریدن از زمان به زمان ، دقیق تر ، همیشه از یک حلقه بند بند Ranvier به حلقه بعدی.

شبه مانند دوومیدانی ، که علاوه بر این در طول سرعت خود را پرش می کند. حلقه های اتصال دهنده Ranvier در فواصل منظم 0.2 تا 2 میلی متر در محل قرار دارند آکسون، هر کدام بین دو سلول شوان. این سلول ها تشکیل می دهند غلاف میلین، یک لایه چربی است که اطراف را احاطه کرده و جدا می کند فیبر عصبی.

چگالی وابسته به ولتاژ سدیم کانال ها به ویژه در ناحیه حلقه انقباض Ranvier زیاد است. یک سیگنال ورودی (یعنی پتانسیل عمل) از حلقه انقباض Ranvier قبلی پردازش می شود ، تقویت می شود و بلافاصله توسط هجوم شدید منتقل می شود سدیم از خارج عصب تا زمانی که به حلقه انقباض بعدی برسد. در آنجا همان بازی دوباره شروع می شود. کشش بین حلقه های بند فقط به عنوان کشش حمل و نقل عمل می کند و بنابراین عایق بندی خوبی دارد. حلقه اتصال مانند یک تقویت کننده روی صفحه کار می کند فیبر عصبی.

میلین زدایی

دمی میلین کردن از دست دادن است غلاف میلین بین حلقه های بند ناف Ranvier. اگرچه هنوز انتقال پتانسیل عمل در حلقه اتصال وجود دارد ، اما از درجه خاصی از بیماری به بعد ضعیف است و نمی تواند به حلقه بعدی متصل شود. این به این دلیل است که مسیر بین حلقه های اتصال دهنده دیگر میلین نشده است (یعنی جدا نشده است). بیماری های میمیلیناسیون شناخته شده هستند اسکلروز متعدد or نوروپاتی دیابتی ( "پای دیابتی").