ماده اصلی فعال Musaril® تترازپام است که به گروه بنزودیازپین تعلق دارد و بر انعکاس عضلات تأثیر می گذارد. از طریق این عمل ، Musaril® تنش غیرعادی عضلانی ، تحریک را کاهش می دهد (حملات ترسناک) ، اضطراب و خواب را تقویت می کند. علاوه بر این ، از تترازپام می توان برای درمان استفاده کرد بیماری صرع. این ماده فعال ممکن است از تاریخ 1 آگوست 2013 دیگر تجویز نشود ، زیرا یک مطالعه جامع توسط کمیسیون اروپا نشان داد که برخی از بیماران تحت درمان با تترازپام دچار واکنش های پوستی شدیدی می شوند که تهدید کننده زندگی یا حتی کشنده هستند. این واکنشهای پوستی قابل پیش بینی نبودند و در هر زمان از درمان می توانند بروز کنند.
حالت عمل
در انسان سیستم عصبی انتقال دهنده های عصبی مختلف (مواد پیام رسان) وجود دارد که می تواند یک اثر مهاری یا فعال کننده داشته باشد. به طور معمول ، این پیام رسان ها در حالت تعادل حضور دارند و بنابراین می توانند واکنش مناسبی در برابر شرایط خارجی مانند استرس یا استراحت ایجاد کنند. تترازپام اکنون اثر پیام رسان GABA را افزایش می دهد ، که اثر مهاری بر روی دارد سیستم عصبی به محض اینکه به گیرنده ای متصل شود. از طریق این مکانیسم عمل ، تترازپام می تواند باعث عضله شود تمدد اعصاب و آرام بخش.
شروع اثر و مدت زمان آن
ماده فعال تترازپام به طور کامل در روده ها جذب می شود و اثر تترازپام می تواند چندین روز ادامه یابد. به همین ترتیب ، موادی که پس از متابولیسم توسط دستگاه تولید می شوند کبد هنوز هم موثر هستند. Musaril® با ماده فعال تترازپام قبل از اینکه توسط کمیسیون اروپا منع شود توسط کمیسیون اروپا استفاده می شد: تترازپام به شکل قرص و قطره استفاده می شد.
دوز تترازپام در شروع درمان 50 میلی گرم در روز بود و به آرامی تا 200 میلی گرم در روز افزایش یافت. در موارد کمبود کلیه عملکرد ، در کودکان ، نوجوانان و بیماران مسن تر ، دوز مصرفی باید متناسب با وضعیت متابولیسم فردی باشد. تغییرات دوز باید در هر دو جهت انجام شود ، هر بار به تدریج ، یعنی گام به گام در طی یک دوره چند هفته ای.
- تنش عضلانی پاتولوژیک به دلیل درد
- حملات هراس
- اختلالات اضطرابی
- بیماری های سیستم عصبی اسپاستیک (موربوس لیتل ، مولتیپل اسکلروزیس)
