مدت زمان سندرم ایلیوپسواس
هر دو مدت زمانی که باید قبل از رشد سپری شود سندرم ایلیوپسواس و مدت روند بهبودی مبهم است. افراد متفاوت هستند و عضلات آنها نیز متفاوت است. هر کس یک "آستانه" منحصر به فرد دارد ، یعنی همان چیزی که بدن او می تواند از نظر فشار نادرست و بیش از حد مقاومت کند.
بر این اساس ، دیر یا زود به بحث می رسد سندرم ایلیوپسواس. زمان بهبودی مشابه است. معمولاً 6 هفته می تواند تا یک هفته بگذرد سندرم ایلیوپسواس تحت درمان کافی بیش از
این 6 هفته همچنین می تواند 8 هفته شود. اگر قبل از مدت طولانی مشكل نادیده گرفته شود و طولانی شود ، یا اگر فرد مبتلا به طور مداوم اقدامات پزشك خود را دنبال نكرده و مثلاً به ورزش ادامه داده یا كاری انجام نداده باشد کشش تمرینات ، روند بهبودی ممکن است بسیار طولانی تر شود. حتی اگر این دوره های زمانی بسیار طولانی باشد و گزینه های درمانی نسبتاً ناخوشایند به نظر برسند ، در هر صورت فرد باید به بدن خود زمان لازم برای سلامت را بدهد. در بدترین حالت ، سندرم ایلیوپسو ممکن است هرگز به طور کامل بهبود نیابد.
Musculus iliopsoas
عضله ایلیوپسوا بخشی از عضلات داخلی ران است و از عضله بزرگ کمر تشکیل شده است (ماهیچه psoas ماژور) ، عضله ایلیاک (M. iliacus) و در بعضی از افراد علاوه بر آن عضله کمر کوچک (M. psoas minor). به طور کامل ، از فرایندهای عرضی ستون فقرات کمر و حفره ایلیاک به سمت داخلی استخوان ران از طریق چرب بافت همبند دیواره پشت حفره شکم. این نتیجه در عملکرد آن به عنوان قوی ترین خم کننده از مفصل ران.
بنابراین ما را قادر می سازد حرکاتی مانند کشیدن ران به سمت بدن یا صاف کردن قسمت فوقانی بدن از حالت خوابیده. در این عملکرد ، آنتاگونیست مهمی برای عضلات گلوتئال است. همچنین مسئول این امر است چرخش خارجی از ران.
اگر M. iliopsoas به دلیل کمبود حرکت و نشستن مکرر بیش از حد ضعیف توسعه یافته باشد ، این امر بالا رفتن از پله ها و راه رفتن را به خصوص برای افراد مسن بسیار دشوار می کند. در این حالت ، دو عضله دیگر ران ، عضله مستقیم ران (M. چهار سر ران femoris) و عضله خیاط (M. sartorius) ، باید وظیفه خود را به عهده بگیرد. بین استخوان ران و بینایی عضله ایلیوپسواس یک بورس وجود دارد ، بورس ایلیوپکتینه. مانند تمام بورس ها ، عملکرد آن به حداقل رساندن اصطکاک بین استخوان و ساختار دیگر است (در این مورد ، تاندون عضله ایلیوپسواس). بورس ایلیوپکتینا نقش مهمی در تصویر بالینی سندرم ایلیوپسواس دارد.
