موارد منع مصرف
نه هر بیمار که می خواهد ریه پیوند می تواند پیوند ریه را تضمین کند. یکی از دلایل این امر کمبود اندام دهنده است و موارد منع مصرف خاصی وجود دارد ریه پیوند باید اجتناب شود به عنوان مثال یکی از موارد منع مصرف خون مسمومیت (سپسیس).
ریه پیوند همچنین در مورد تومور در ریه خودداری می شود ، زیرا امید به زندگی به سختی می تواند افزایش یابد. اختلالات مزمن عملکردی اعضای دیگر ، مانند کلیه نارسایی یا شدید کبد آسیب ، همچنین می تواند منع مصرف باشد. احتمالاً جدی ترین منع مصرف ، اختلال در سیستم عصبی یا شدید بیماری روانی.
مصرف بیش از حد مواد مخدر ، الکل یا نیکوتین همچنین می تواند منع مصرف باشد. از وقتی که پیوند همیشه با سرکوب سیستم ایمنی همراه است ، بیماری های عفونی مزمن نیز منع مصرف دارند. اگر بیمار به یک باکتری مقاوم در برابر آلوده شده باشد ، به عنوان مثال MRSA، یک پیوند ریه فقط درصورتیکه بیمار عاری از میکروب باشد قابل انجام است.
زمان آماده سازی
A پیوند ریه همیشه با خطر خاصی همراه است. برای اینکه خطر را تا حد ممکن پایین نگه دارد ، بیمار باید قبل از پیوند چند آزمایش انجام دهد. اول از همه ، ناحیه قفسه سینه با استفاده از اشعه ایکس و توموگرافی رایانه ای (CT) به طور دقیق بررسی می شود.
پس از آزمایشات گسترده عملکرد ریه و معاینات قلب با استفاده از اکوکاردیوگرافیاز ناحیه شکم همچنین باید با استفاده از سونوگرافی شکم به طور دقیق بررسی شود. علاوه بر این، خون برای رد هرگونه بیماری تومور یا عفونت باید از بیمار گرفته شود. علاوه بر این ،قلب معاینه کاتتر نیز لازم است ، زیرا باید شرایط فشار در ریه ها تجزیه و تحلیل شود.
علاوه بر این ، یک تخصص روانشناسی همیشه باید ارائه شود ، زیرا پیوند همیشه با استرس روانی زیادی همراه است. پس از اتمام تمام این آزمایشات و معاینات ، نتایج به یک مرکز پیوند ریه ارسال می شود و تیمی از پزشکان تصمیم می گیرند که آیا پیوند ضروری است یا اینکه به سرعت بیمار برای یک ریه جدید محقق می شود. از آنجا که ریه معمولاً بلافاصله در دسترس نیست ، بیمار باید هر 3 ماه یک بار برای معاینه به مرکز پیوند مراجعه کند.
به محض در دسترس بودن ریه دهنده مناسب ، توسط مرکز پیوند به بیمار اطلاع داده می شود و باید از خوردن و آشامیدن بیشتر خودداری کند. پس از ورود بیمار به بیمارستان ، تصمیم گیری می شود که آیا ریه قابل پیوند است یا اینکه بیمار باید بدون ریه جدید به خانه خود برود. اما اگر بیمار پیوند شود ، او را مستقیماً به اتاق عمل می برند و بیهوشی ایجاد می شود.
معمولاً هر دو ریه پیوند می شوند ، از آنجا که a پیوند ریه فقط یک ریه اغلب منجر به عفونت های شدید ریه "پیر" می شود. به منظور خارج كردن لوب های ریه ها ، مقطعی در قفسه سینه ایجاد می شود. سپس ریه بیمار برداشته شده و ریه اهدا کننده جدید وارد می شود.
ابتدا برونش های ریوی و رگ های ریوی به ریه جدید و در نهایت عروق ریوی متصل می شوند. به محض اینکه خون می تواند دوباره گردش کند ، ریه باید شروع به کار کند. برش بسته می شود و بیمار ابتدا در بخش مراقبت های ویژه بستری می شود. مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه نباید بیش از یک هفته باشد ، اما در حدود 15٪ موارد عوارضی رخ می دهد که منجر به طولانی تر ماندن در مراقبت های ویژه می شود.
در موارد غیرمشکل ، مدت اقامت در بخش مراقبت های ویژه با بستری در بیمارستان در حدود 3 هفته و در طی آن بیمار تحت مراقبت های فیزیوتراپی فشرده قرار می گیرد. پس از پیوند ، بیمار داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی دریافت می کند تا از رد احتمالی ریه جلوگیری کند. با این حال ، این داروها کل بیمار را سرکوب می کنند سیستم ایمنی بدن.
بنابراین ، بیماران بیشتر در معرض بیماری های قارچی ، ویروسی یا باکتریایی پس از پیوند ریه هستند. به منظور پایین نگه داشتن این موارد ، بیمار داروی اضافی دریافت می کند تا از عفونت احتمالی جلوگیری کند. این امر همچنین باید خطرات احتمالی عفونت را کاهش دهد و در حال حاضر بیمار فرصت زندگی جدید و بی دغدغه بیشتری را دارد.
