فوكوزیداز: علل ، علائم و درمان

فوكوزیدوز یكی از بیماری های ذخیره سازی بسیار نادر است كه به دلیل كمبود فعالیت آلفا-ال-فوكوزیداز كه به عنوان یكی از الیگوساكاریدوزها یا گلیكوپروتئینوزها طبقه بندی می شود ، سیر پیشرونده و گاه عودكننده ای دارد. هنوز یک روش درمانی موفقیت آمیز مشاهده نشده است ، به همین دلیل درمان تا به امروز با آلوژنیک بوده است مغز استخوان پیوند، که پیشرفته ترین روش تاکنون در نظر گرفته شده است.

فوكوزیدوز چیست؟

این فوکوزیدوز است که با مترادف کمبود آلفا-ال-فوکوزیداز نیز شناخته می شود ، یک بیماری ذخیره لیزومی مغلوب وارث اتوزومال مغلوباً متعلق به گروه اولیگوساکاریدوزها ، که نه تنها در انسان بلکه در سگ نیز وجود دارد. شیوع کمتر از 1 در 1,000,000 است و حالت وراثت اتوزومی مغلوب است. از 100 مورد شناخته شده و توصیف شده تا به امروز ، 20 بیمار مبتلا از جنوب ایتالیا هستند (گروتریا و مامولا در منطقه رجیو کالابریا). در جنوب غربی ایالات متحده آمریکا (کلرادو و نیومکزیکو) ، خوشه بندی بیشتر این بیماری مشاهده شده است. تا حدود 40 درصد ، خویشاوندی وجود دارد. اثر بنیانگذار ، که منجر به تنوع ژنتیکی و فنوتیپی بسیار کمتری در فرزندان می شود ، می تواند شیوع بالای این جمعیت ها را توضیح دهد. اثر بنیانگذار ، انحراف تعیین شده ژنتیکی یک جمعیت جدا شده یا جمعیت بنیانگذار را توصیف می کند. نقطه شروع این انحراف تعداد کم "آلل" های موجود در افراد در تأسیس آنها است. بنابراین ، شرایط مختلف انتخاب در نظر گرفته نمی شود. با انتقال صاف بین دو نوع تمایز قائل می شود:

نوع 1 از نظر بالینی شدیدتر در نظر گرفته می شود و از هم اکنون بین ماه 3 تا 18 بیماران مبتلا شروع می شود. نوع 2 با دوره پیشرفت کمتر ، از 12 تا 24 ماهگی شروع می شود. به دلیل ماهیت پیشرونده کمتر (2) ، امید به زندگی بیماران نوع 2 بیشتر از بیماران مبتلا به بیماری نوع 1 است. بیماری فوکوزیدوز با سرعت کمتری پیشرفت می کند و نه به آن شدت. بنابراین ، از نقطه مقابل پیشرفت ، از پیوستگی مثبت صحبت می شود. نوع سوم مربوط به بیماران در هلند مورد بحث است. این شدت کمتر است و بیماری به صورت نوجوان و بدون آنژیوکراتوماس ظاهر می شود. اینها خوش خیم هستند پوست ضایعات اینها به ترتیب از هایپر کراتوز زگیل همراه با تلانژکتازی و آنژیوم تشکیل می شوند.

علل

علت ذخیره سازی عمومی گلیکولیپیدهای حاوی فوکوز و همچنین الیگوساکاریدها در تمام بافت ها عدم فعالیت آلفا-ال-فوکوزیداز است. این به نوبه خود به دلیل جهش های بی معنی یا بی معنی در یک است ژن کدگذاری برای آلفا-ال-فوکوزیداز ، FUCA 1 ، که در مکان ژن کروموزوم 1 p34 واقع شده است. این آنزیم تجزیه ال-فوكوز و گلیكولیپیدها و الیگوساكاریدها را كاتالیز می كند. هر دو حاوی فروکتوز. بستر فوكوز هگزوز است. با این حال ، از آنجا که فعالیت آنزیم کاهش می یابد ، ترکیبات حاوی گلوکز یا گلوکز غیر متابولیزه در سلول های تمام بافت های بدن تجمع می یابد. نتیجه آسیب به سلول و همچنین اندام های آسیب دیده است. در افراد مبتلا ، یک شبه ژن Fuca1 در کروموزوم 2 قرار دارد. چند شکل (چند ژنی) Fuca2 ژن روی کروموزوم 6 واقع شده است. فعالیت آنزیم در خون سرم و فیبروبلاست توسط کنترل می شود ژن محصول Fuca 2. تاکنون 20 جهش مختلف باعث تحریک فوکوزیدوز شده است.

علائم ، شکایات و علائم

علائم معمول فوکوزیدوز شامل تغییر شکل صورت ، عدم تناسب ریخت شناسی از سر و صورت منحرف از هنجار ، و ناهنجاری های اسکلتی. علاوه بر این ، شدید روانی عقب افتادگی و همچنین تشنج ، کبد بزرگ شدن (هپاتومگالی) ، طحال بزرگ شدن (اسپلنومگالی) ، و قلب بزرگ شدن (کاردیومگالی) مشاهده شده است. علاوه بر این ، ممکن است ناشنوایی رخ دهد. آنژیوکراتوماهای مرتبط با سن و مالتی پلکس دیستوستوز نیز مشاهده شده است.

تشخیص

کروماتوگرافی آزمایش ادرار می تواند برای تشخیص فوكوزیدوز استفاده شود. تعیین آنزیم در سلولهای آمنیوتیک و تروفوبلاست در آزمایشگاه به همان اندازه ساده نیست. یافته ها را می توان در آزمایشگاه با تعیین فعالیت آلفا-L-fucosidase در آزمایش تایید کرد. لکوسیتها. فقط بعضی اوقات آزمایش ژنتیکی نیز لازم است.

عوارض

فوکوزیداز معمولاً باعث تغییر شکل های مختلف در ناحیه صورت می شود. این بدشکلی ها می توانند بیمار را از نظر جسمی و روحی پریشانی کنند و در نتیجه کیفیت زندگی را بسیار کاهش می دهند. مبتلایان از ناراحتی شدید روانی رنج می برند و افسردگی. والدین و بستگان بیمار نیز می توانند تحت تأثیر علائم روانشناختی قرار بگیرند. بیمار از تشنج رنج می برد و عقب افتادگی. هوش کاهش می یابد و بیمار به کمک افراد دیگر در زندگی روزمره خود وابسته است. همچنین بزرگ شدن طحال و قلب، که می تواند برای فرد مبتلا تهدید کننده زندگی باشد. به عنوان یک قاعده ، بزرگ شدن طحال ناشی از فوكوزیداز منجر می شود درد. با پیشرفت بیماری ، کاهش شنوایی نیز اتفاق می افتد. متاسفانه درمان فوكوزیداز امكان پذیر نیست. علائم نیز تنها به میزان بسیار محدودی قابل درمان هستند. امید به زندگی بیمار به دلیل فوکوزیداز به شدت کاهش می یابد ، در بیشتر موارد فرد مبتلا فقط می تواند به سن ده سالگی برسد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

فوکوزیداز معمولاً قبل از تولد کودک مبتلا تشخیص داده می شود. حداکثر ، تشخیص را می توان از بدو تولد بر اساس ناهنجاری های معمول انجام داد. در صورت افزایش علائم یا بروز علائم غیرمعمول ، والدین باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. اگر تشنج یا انقباض روی دادن. علائم بزرگ شدن اندام ها نیز نیاز به ارزیابی سریع توسط یک متخصص دارد. در صورت بروز عوارض جدی ، کودک باید فوراً به بیمارستان منتقل شود. در مورد شکایات روانشناختی ، باید سریعاً با یک درمانگر مشورت شود. این مورد هم برای کودک مبتلا و هم برای والدین توصیه می شود ، زیرا هر دو طرف معمولاً از این بیماری جدی و اثرات آن رنج می برند. در صورت بروز عوارض جانبی در طی درمان دارویی ، بهتر است صحبت به دکتر مسئول در صورت وجود بیمار باید به پزشک مراجعه کند التیام زخم مشکلات ، عفونت ها یا سایر عوارض ناحیه پس از جراحی.

درمان و درمان

تا به امروز ، فقط یک درمان شناخته شده است. بدون علامت مغز استخوان پیوند. این یک روش درمانی با رویکرد درمانی در نظر گرفته می شود. تقریباً تاکنون ده بیمار با این روش تحت درمان قرار گرفته اند. بنابراین ارزیابی نهایی هنوز قابل انجام نیست. به هر حال ، اولین آزمایش روی سگ ها انجام شد. از نقطه نظر صرفاً پیش آگهی ، برعکس گذشته ، که به ندرت بیش از پنج سال زندگی می کردند ، بیماران اکنون می توانند به دهه دوم زندگی برسند.

چشم انداز و پیش آگهی

فوكوزیدوز بیماری جدی است كه سیر تدریجی را دنبال می كند. تنها گزینه درمانی تا به امروز ، مغز استخوان پیوند، با خطرات زیادی همراه است و فقط در چند بیمار موفق بوده است. بر این اساس پیش آگهی منفی است. علائم معمول مانند آسیب ذهنی و اختلال عملکرد اعضای بدن معمولاً به طور مثر و در نهایت قابل درمان نیستند رهبری تا مرگ بیمار. قبل از این ، در نتیجه علائم ، کیفیت زندگی و رفاه موذیانه کاهش می یابد. در دوره بعدی ، عوارض جدی رخ می دهد ، که نه تنها فرد مبتلا را به شدت محدود می کند ، بلکه امید به زندگی را نیز بسیار کاهش می دهد. در بیشتر موارد ، بیماران به دلیل عواقب فوكوزیدوز قبل از ده سالگی می میرند. اگر پیوند مغز استخوان موفقیت آمیز باشد ، می توان از علائم جسمی و روانی بعدی جلوگیری کرد. لازمه این کار این است که درمان در مراحل اولیه آغاز شود و بیمار از بدو تولد از قبل ناتوان نباشد. در صورت وجود این عوامل ، می توان پیشرفت فوکوزیدوز را متوقف کرد. ناهنجاریهای مادرزادی و اختلالات ذهنی متعاقباً با جراحی قابل درمان است ، تن درمانی و دارو ، از جمله روش های دیگر. با وجود همه معیارهای، کودک مبتلا معمولاً نمی تواند رهبری یک زندگی کاملا عاری از علائم ، از آنجا که فوکوزیدوز ایجاد می کند سلامت مشکلات حتی پس از پیوند. بنابراین ، مبتلایان باید در طول زندگی خود تحت درمان پزشکی قرار گیرند.

پیشگیری

تا به امروز ، تحقیقات پزشکی هنوز موفق به توسعه پیشگیری نشده است معیارهای. از آنجا که تحقیقات پزشکی هنوز فراتر از نقاط آغازین به دانش بیشتری دست نیافته اند ، با فرض استعداد ژنتیکی هنوز هیچ راهی برای مقابله با شیوع این بیماری وجود ندارد.

پیگیری

در بیشتر موارد ، گزینه های مراقبت پیگیری از فوکوزیداز بسیار محدود است. در این حالت ، فرد مبتلا در درجه اول به درمان مستقیم بیماری توسط پزشک وابسته است تا از عوارض و ناراحتی بیشتر جلوگیری کند. در این حالت خود درمانی نمی تواند رخ دهد. برای جلوگیری از انتقال بیماری به فرزندان ، مشاوره ژنتیک اگر بیمار مایل به بچه دار شدن است نیز باید انجام شود. این درمان خود معمولاً با پیوند مغز استخوان انجام می شود. در بیشتر موارد هیچ گونه عارضه یا شکایت دیگری وجود ندارد ، اگرچه فوکوزیداز فقط برای مدت کوتاهی قابل درمان است. متأسفانه ، یک درمان کامل قابل دستیابی نیست ، به طوری که امید به زندگی فرد مبتلا به طور قابل توجهی محدود و کاهش می یابد توسط این بیماری. در بسیاری از موارد ، بیماران مبتلا به فوكوزیداز نیز به مراقبت های ویژه و حمایت از خانواده و دوستان خود وابسته هستند. به طور خاص ، مراقبت بسیار دوست داشتنی و همدلانه از فرد مبتلا تأثیر مثبتی در روند بعدی بیماری دارد. با این حال ، در صورت شکایت روانشناختی ، ممکن است مراقبت های پزشکی توسط یک روانشناس نیز لازم باشد.

کاری که می توانید خودتان انجام دهید

فوكوزیداز بیماری جدی است كه بیشتر بیماران قبل از رسیدن به سن ده سالگی از آن می میرند. مهمترین اقدام درمانی تسکین علائم است. این امر از یک طرف با درمان دارویی و از سوی دیگر با موفقیت حاصل می شود تن درمانی و صرفه جویی کودک مبتلا معمولاً به مراقبت تمام وقت توسط پرستار و والدین نیاز دارد. به ویژه برای والدین ، ​​این یک بار جسمی و عاطفی قابل توجه است. به همین دلیل ، همراه است درمان مفید است ، که در آن هر دو والدین و کودک بیمار می تواند شرکت کند در صورت سیر شدید بیماری ، والدین و سایر اقوام نیز معمولاً به مراقبت روانشناختی نیاز دارند. حضور در یک گروه خودیاری و گفتگو با سایر والدین مبتلا نیز می تواند به درک بیماری کمک کند. درمان واقعی نیز می تواند توسط یک فرد آگاه پشتیبانی شود رژیم غذایی. علاوه بر این ، کودک باید دائماً کنترل شود تا در صورت بروز هرگونه تشنج یا عوارض دیگر ، سریع پاسخ داده شود. در صورت بزرگ شدن اعضای داخلیمختلف معیارهای باید به صورت فردی مصرف شود تا ناراحتی برطرف شود و به کودک امکان ادامه زندگی نسبتاً را بدهد درد-رایگان.