منیزیم: فعل و انفعالات

تداخلات منیزیم با سایر عوامل (ریز مغذی ها ، غذاها ، داروها):

ویتامین D و کلسیم

شکل فعال ویتامین D (کلسیتریول) ممکن است روده را افزایش دهد جذب، یعنی جذب از طریق روده ، از منیزیم تا حدودی از سوی دیگر، منیزیم جذب به نظر نمی رسد که باشد کلسیتریولوابسته ، بر خلاف جذب of کلسیم و فسفاتشناخته شده است که افزایش مصرف کلسیم تحت تاثیر قرار منیزیم تعادلاست. با این حال، کمبود منیزیم منجر به سرم کم می شود کلسیم سطح ، فقیرتر هورمون پاراتیروئید (PTH) اقدام ، و به همین ترتیب فقیرتر است ویتامین D عمل است.

پتاسیم

منیزیم و پتاسیم از نظر کمی مهمترین عناصر در فضای داخل سلول هستند ، با منیزیم دومین کاتیون داخل سلولی. به همین دلیل ، هموستاز منیزیم ارتباط نزدیکی با آن دارد پتاسیم هموستاز تلفات قابل توجه کاتیون با اختلالات دستگاه گوارش رخ می دهد - سوor جذب ، استفراغ, اسهال - دیورتیک ها, الکلو آنتی بیوتیک ها. نتیجه کمبود منیزیم باعث افزایش کلیه می شود پتاسیم ضرر و زیان - اما مکانیسم آنها نامشخص است. علاوه بر این ، هیپومنیزمی (کمبود منیزیم) نفوذپذیری پتاسیم را از طریق کانالهای K + افزایش می دهد ، در نتیجه یک نسبت نابرابر بین پتاسیم خارج سلول و داخل سلول ایجاد می شود ، و اثرات منفی بر عضله قلب پتانسیل عمل. بر این اساس ، فعل و انفعالات پتاسیم و منیزیم شامل جذب دستگاه گوارش ، دفع کلیه و درون زا است توزیع بین محفظه های خارج سلولی و داخل سلولی و همچنین فرایندهای مختلف سلولی.

روی

مکمل رژیم غذایی با دوزهای بالا از روی به نظر می رسد در جذب منیزیم تداخل ایجاد می کند. مکمل حکومت از 142 میلی گرم روی/ روز باعث کاهش جذب منیزیم در مردان جوان و تأثیر منفی بر منیزیم می شود تعادل (تفاوت بین جذب و کاهش منیزیم).

پروتئین ها

پروتئین ها ممکن است به طور بالقوه بر جذب منیزیم تأثیر بگذارد.

مواد غذایی یا مواد غذایی

غذاها یا اجزای غذایی که جذب منیزیم روده ای را نیز مهار می کنند:

  • اسید فیتیک (فیتات ها)
  • اگزالات
  • فسفات
  • اسیدهای چرب اشباع شده با زنجیره بلند
  • اسید تاننیک موجود در قهوه و چای سیاه

این غذاها یا اجزای رژیم غذایی هنگامی که به طور همزمان در روده جذب می شوند ، یک مجتمع ضعیف قابل حل و غیرقابل جذب با منیزیم تشکیل می دهند و باعث کاهش دسترسی به زیستی.

مطالعات تجربی نشان داده است که افزایش یافته است فیبر در رژیم غذایی مصرف باعث کاهش استفاده از منیزیم می شود. با این حال ، میزان تأثیر فیبر بر وضعیت منیزیم مشخص نیست.

افزایش دفع منیزیم در ادرار در موارد زیر اتفاق می افتد:

  • افزایش مصرف کافئین
  • مصرف زیاد نمک خوراکی
  • مصرف منظم الکل
  • اسیدوز مزمن

مواد مخدر

مواد مخدر - آنتی اسیدها, آنتی بیوتیک ها، و تتراسایکلین ها - شدید اسهال (اسهال) ، و اختلالات جذب همراه با عدم تحمل غذایی یا بیماری گوارشی نیز جذب منیزیم روده ای را کاهش می دهد. برای دیگران داروهای، به "منیزیم / داروها" در زیر مراجعه کنید.