پیامدهای آمبولی ریوی کوچک
آمبولی های کوچک ریوی معمولاً نتیجه ترومبوس ها هستند (خون لخته) که به قطعات کوچک از دیواره رگ جدا می شود. این آمبولی های ریوی بندرت بر بخشهای بزرگتر از سیستم عروق ریوی تأثیر می گذارد. در نتیجه ، آنها با علائم حاد ظاهر نمی شوند.
در عوض ، علائم به تدریج قابل توجه می شوند. اغلب اوقات مشکلات فقط در صورت استرس بیمار وجود دارد. این منجر به کاهش انعطاف پذیری جسمی ، نفس نفس کشیدن و افزایش سرعت ضربان قلب سریعتر تحت فشار می شود.
از آنجا که علائم فقط با گذشت زمان آشکارتر می شوند ، مشکل معمولاً با کمبود آن توضیح داده می شود سازگاری و افزایش سن بنابراین ، آمبولی های کوچک ریوی اغلب ماه ها تا سال ها پس از شروع تشخیص داده می شوند. در نتیجه ، بسیاری از آسیب های ناشی از آمبولی های کوچک غیرقابل برگشت هستند (غیرقابل برگشت).
در مقابل ترومب های بزرگتر ، بسیار کوچک است خون لخته ها را معمولاً نمی توان از طریق ریه خارج کرد عروق. در عوض ، به اصطلاح لیز درمانی انجام می شود. این شامل استفاده از خون- داروهای رقیق کننده برای حل لخته ها. با این حال ، از آنجا که ترومبوز در باقی مانده است عروق برای مدت طولانی ، این انحلال غالباً دیگر امکان پذیر نیست. بنابراین علائمی مانند تنگی نفس و کاهش تاب آوری حتی پس از تشخیص نیز ادامه دارد.
پیامدهای آمبولی ریه ریوی دو طرفه
یک ریوی کامل آمبولی نامی است که به آن داده شده است آمبولی ریوی در شدیدترین شکل آن یک ترومبوس بزرگ (لخته خون) ، که ناگهان شل شد و به داخل آن شسته شد ریه، بزرگترین شاخه های سیستم عروقی ریوی را مسدود می کند. لخته خون حتی می تواند آنقدر بزرگ باشد که کل ریه باشد شریان تحت تاثیر قرار گرفته است.
این امر منجر به سه عارضه بسیار تهدید کننده زندگی می شود: از زمان ریه منبع خون کم یا فاقد خون است ، کل بدن دیگر اکسیژن تأمین نمی شود. در نتیجه اعضای مختلف آسیب می بینند. مغز به ویژه در معرض خطر است.
این واقعیت که دیگر نمی توان ریه ها را با خون تأمین کرد ، عواقب مهلکی نیز برای آن به همراه دارد قلب. قلب باید در برابر فشار بی نهایت زیاد پمپ کند ، که منجر به توقف قلب در عرض چند دقیقه. اگر لخته خون می تواند به سرعت به اندازه کافی برداشته شود ، ریه هنوز هم می تواند کاملا نابود شود. تا زمانی که ترومبوز باعث انسداد کلیه ریه ها شود عروق، کل بافت ریه با خون تأمین نمی شود. در نتیجه ، برای سلولهای خاص اکسیژن و سایر مواد مغذی برای مدت زمان مشخصی تأمین نمی شود ، که می تواند منجر به مرگ سلول و در نتیجه آسیب بافتی گسترده شود.
تمام مقالات این مجموعه:
