عوارض جانبی | لاموتریژین

اثرات جانبی

گرفتن لاموتریژین تحت شرایط خاص ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. به خصوص دوز خیلی سریع می تواند عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد کند ، بنابراین لاموتریژین همیشه باید آهسته مصرف شود اگر دوز دارو خیلی سریع باشد ، ممکن است واکنش های شدید آلرژیک و واکنش های پوستی رخ دهد.

اینها به صورت بثورات پوستی یا قرمزی ظاهر می شوند ، می توانند تاول ایجاد کنند و در اطراف ناحیه برجسته می شوند دهان, بینی، چشمها و در ناحیه تناسلی. Febbre و تورم صورت و ممکن است غدد نیز رخ دهد. شدیدترین شکل این عارضه به اصطلاح است سندرم استیونز-جانسون، یک واکنش ایمنی بالقوه کشنده. خطر عوارض جانبی توضیح داده شده در بالا هنگامی افزایش می یابد لاموتریژین به سرعت تجویز می شود و هنگامی که همراه با والپروات ، داروی ضد صرع دیگر مصرف می شود.

مشترک عوارض جانبی لاموتریژین شامل عوارض جانبی نادر و گاه تهدید کننده زندگی است: عوارض جانبی بسیار نادر: در صورت بروز عوارض جانبی ، به ویژه واکنش های پوستی ، باید سریعاً با پزشک مشورت شود. در برخی از بیمارانی که به دلیل اختلال دو قطبی از لاموتریژین استفاده می کنند. افکار خودکشی یا خودزنی ممکن است بوجود بیاید. چنین افکاری ممکن است در بیمارانی که برای درمان لاموتریژین استفاده می کنند نیز به وجود آید بیماری صرع.

همچنین باید با پزشک یا نزدیکترین بیمارستان مشورت شود.

  • سردرد
  • گول زدن
  • خواب آلودگی
  • اختلالات هماهنگی
  • تهوع یا استفراغ
  • اختلالات بینایی ، مانند دو دید یا تاری دید
  • نیستاگموس (انقباض سریع چشم)
  • اختلالات خواب یا خستگی
  • پرخاشگری یا تحریک پذیری
  • واکنش پوست
  • تغییر در عملکرد کبد
  • تغییر در شمارش خون
  • اختلالات انعقادی خون شدید
  • توهم و گیجی
  • حرکات غیرقابل کنترل بدن
  • تشدید بیماری پارکینسون موجود

به ندرت ، مصرف لاموتریژین منجر می شود افزایش مقادیر کبدی، اختلال عملکرد کبد یا نارسایی کبد. این علائم می تواند به صورت جداگانه یا به عنوان نشانه هایی از واکنش بیش از حد به وجود آید سیستم ایمنی بدن.

کبد مقادیر باید به طور منظم بررسی شود ، در صورت مقادیر کمی افزایش یافته ، بیمار باید بیشتر کنترل شود. اگر علائم بیش فعالی وجود دارد سیستم ایمنی بدن، مانند بثورات پوستی ، تب، متورم لنف گره ها یا احتباس آب ، باید سریعاً با پزشک مشورت شود. به عنوان یک قاعده ، در هنگام مصرف لاموتریژین افزایش وزن وجود ندارد.

داروهای ضد صرع دیگر مانند والپروات یا کاربامازپین، ممکن است با افزایش وزن همراه باشد. در درمان ترکیبی با لاموتریژین ممکن است مسئول افزایش وزن باشند. گاباپنتین و Vigabatrin از گروه داروهای ضد تشنج جدید نیز کمترین تأثیر را بر وزن بدن دارند.

از طرف دیگر ، توپیرامات حتی می تواند منجر به کاهش وزن شود. خستگی به عنوان عارضه جانبی اکثر داروهای ضد صرع در نظر گرفته می شود. در مورد لاموتریژین نیز ، در عوارض جانبی احتمالی ، در جزوه بسته بندی شده است.

با این حال ، لاموتریژین همراه با فلبامات در گروه داروهای ضد صرع قرار دارد که برخلاف سایر داروها در گروه خود ، به سختی باعث خستگی می شود. مصرف لاموتریژین نیز منع مطلق رانندگی با اتومبیل نیست ، به عنوان مثال ، اگرچه این موضوع باید به طور دقیق با پزشک در میان گذاشته شود. فراموشي به عنوان عارضه جانبي لاموتريژين شناخته نمي شود.

بنابراین نمی توان استثنا کرد که می تواند در بیماران فردی رخ دهد. سرگیجه ، خواب آلودگی و خستگی می تواند توانایی تمرکز را کاهش دهد و بنابراین منجر به فراموشی شود. اگر عوارض جانبی تأثیر قابل توجهی در زندگی روزمره داشته باشد ، باید با پزشک معالج مشورت شود.