عملکرد عصب واگ
همانطور که قبلاً ذکر شد ، واگ ارگانهای زیادی را از بدن تأمین می کند سر شکم زدن عملکرد آن بسته به اینکه کدام اندام در نظر گرفته شود بسیار خاص است. مهمترین نماینده "پاراسمپاتیک" است سیستم عصبی".
این در جهت مخالف "دلسوز است سیستم عصبی" به طور تقریبی ، سیستم پاراسمپاتیک مسئول استراحت است ، تمدد اعصاب و هضم غذا ، در حالی که سیستم دلسوز از نظر تاریخ رشد مسئول جنگ و فرار از شرایط است. در سر/گردن منطقه، عصب واگ مسئول بعضی اوقات حساس است طعم احساس حلق مخاط, حنجره، گلوتیس ، مناطق قاره منینژ و بخشی از کانال شنوایی.
همچنین عضلات را فعال می کند گلو و خصوصاً موارد حنجره و گلوت ، بنابراین امکان گفتار و فرایند بلع را فراهم می کند. در حفره قفسه سینه ، عصب واگ در درجه اول اثر آرام بخشی بر ریه ها و قلب. یکی از اثرات اصلی آن مربوط به سیستم هضم است. این اثرات گوارشی بر روی مری دارد ، معده, کبد, کیسه صفرا، پانکراس ، روده کوچک و قسمتهایی از روده بزرگ
اندام های گیرنده عصب واگ
اندام های گیرنده عصب واگ واقع در قفسه سینه و شکم این به عنوان مثال تأمین می کند کبد، کلیه ها، طحال و معده. به نقطه ای که منبع پاراسمپاتیک از عصب واگ به پایان می رسد ، نقطه Cannon-Böhm گفته می شود.
این در بخش میانی واقع شده است روده بزرگ (دقیق تر: یک سوم آخر روده بزرگ عرضی). در حالی که قسمت جمجمه پاراسمپاتیک سیستم عصبی عصب را اشک می زند و غدد بزاقی، برخی از عضلات چشم و کلیه اعضای آن قفسه سینه و شکم تا نقطه Cannon-Böhm ، قسمت خاجی آن سیستم عصبی پاراسمپاتیک در این مرحله شروع می شود و عرضه را با افت ادامه می دهد. بنابراین بقیه قسمت های عصبی را عصبی می کند روده بزرگاز مثانه و دستگاه تناسلی
باز هم ، برای کسانی که به جزئیات علاقه مند هستند ، این یک توصیف دقیق از حقایق است: بخش مقدس این سیستم عصبی پاراسمپاتیک از هسته intermediolateralis و هسته intermediomedialis قسمت خاجی استخوان منشا می گیرد نخاع (مغز خاجی) و سپس ابتدا با عصب پودندال اجرا می شود. سپس از طریق plexus hypogastricus inferior عبور می کند.
از این شبکه ، الیاف پاراسمپاتیک به صورت لگن عمل می کنند اعصاب (لات. لگن = لگن اعصاب) به اندامهایی که در آن عمل می کنند. در منطقه شکم ، عصب واگ اندامهای زیر را تأمین می کند: معده, کبد, کیسه صفرا، لوزالمعده ، کلیه ها ، روده کوچک و قسمتهایی از روده بزرگ
جدا از کلیه ها ، این ها اندام های گوارشی هستند. یک اثر پاراسمپاتیک به طور عمده حرکات روده و ترشح اندام ها را تقویت می کند. ترشحات گوارشی شکل گرفته و آزاد می شوند که در تعامل با حرکت روده ، تجمع ، حرکت و هضم غذا را امکان پذیر می کنند.
عصب واگوس یا عصب پاراسمپاتیک اثر میرایی بر روی دارد قلب. با این حال ، این فقط در دهلیز عمل می کند قلب، که مسئول فرکانس است و بنابراین فقط می تواند ضربان قلب (نبض) را کاهش دهد و مستقیماً قدرت ضربان را کاهش ندهد (خون فشار). با این حال ، این اثر هنوز هم رخ می دهد زیرا سیستم عصبی پاراسمپاتیک و سمپاتیک یکدیگر را به عنوان آنتاگونیست تحت تأثیر قرار داده و از آن جلوگیری می کنند. سیستم عصبی پاراسمپاتیک بنابراین عملکرد تقویت کننده را مهار می کند دستگاه عصبی سمپاتیک قلب
