علائم | پارگی روتاتور کاف

نشانه ها

در مورد شکایات باید بین این موارد تمایز قائل شد: درد و تحرک محدود بازو به عنوان یک علامت. یا لیفتینگ جانبی دردناک (ربایش) بازو در نتیجه ایجاد می شود روتاتور کاف پارگی یا این حرکت کاملاً از بین می رود. در حالت دوم ، یکی از اصطلاحاً شبه پارزی صحبت می کند.

پارسیس به فلج ناشی از آن اشاره دارد آسیب عصبی؛ از طرف دیگر ، سودوپارزی شامل فلجی است که در اثر آسیب به ساختارهای عصبی ایجاد نمی شود. در مورد a روتاتور کاف پارگی ، این امر به دلیل پارگی یا پارگی اتصال تاندون ایجاد می شود. فرد مبتلا احساس می کند درد نه تنها در حین حرکت ، بلکه در هنگام لمس تاندون supraspinatus یا tuberculum majus - بسته به این که کدام ساختار تحت تأثیر قرار گرفته باشد.

علاوه بر این، a روتاتور کاف پارگی می تواند منجر به تشکیل a شود کبودی در ناحیه شانه ، منجر به تورم می شود. از طرف دیگر پارگی روتاتور کاف دژنراتیو علائم حادی ایجاد نمی کند. در عوض ، علائم به آرامی ایجاد می شوند. در برخی موارد حتی هیچ علائمی وجود ندارد. درد در پارگی روتاتور دژنراتیو پارگی به تدریج افزایش می یابد ، همچنین محدودیت های تحرک و قدرت.

• پارگی روتاتور کاف مربوط به حادثه و حادثه
• پارگی های روتاتور کاف مربوط به افزایش سن.

علل جایگزین تشخیص افتراقی

فضایی که از طریق آن تاندون supraspinatus زیر اجرا می شود آکرومیون (فرورفتگی ساب آکرومیال) باید از پارگی کاف روتاتور تشخیص داده شود. این می تواند ناشی از کلسیفیکاسیون (شانه کلسیفیک شده) یا تورم تاندون باشد (نشانگان گیرافتادگی شانه) و خود را به عنوان یک تصویر بالینی مشترک نشان می دهد. شانه کلسیفیه شده و نشانگان گیرافتادگی شانه بنابراین باید همیشه کنار گذاشته شود.

درمان

درمان پارگی روتاتور کاف به دو روش متفاوت ، محافظه کارانه یا جراحی انجام می شود. محافظه کارانه پارگی روتاتور کاف به عنوان یک درمان عملکردی اولیه ، به ویژه در بیماران مسن یا در موارد پارگی جزئی روتاتور کاف ، انجام می شود. این شامل تسکین درد (بی دردی) از یک طرف ، و آموزش حرکت ، به ویژه قدرت و هماهنگی از طرف دیگر.

درد در پارگی روتاتور کاف را می توان با استفاده از قرص (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ، NSAIDs ، NSAIDs ، به عنوان مثال Voltaren) کنترل کرد. ایبوپروفن یا آرکوکسیا) یا روشهای محلی. روش های اخیر شامل تزریق (نفوذ موضعی) از داروهای ضد درد (بیهوشی) و کورتیزون به شانه و استفاده از سرما (کرایوتراپی) یا برق (الکتروتراپی) اگر tuberculum majus به عنوان علت پارگی روتاتور کاف پاره شود ، در صورت عدم تغییر مکان ساختارها (دررفتگی) ، درمان محافظه کارانه نیز می تواند آغاز شود.

کسانی که آسیب دیده اند یک باند مخصوص (پانسمان Gilchrist) برای بی حرکتی شانه دریافت می کنند. متعاقباً تمرینات حرکتی شانه آغاز می شود که باید بدون درد انجام شود. به عنوان یک گزینه جایگزین برای پارگی روتاتور کاف ، درمان زودرس عملکردی با درمان جراحی که در بیماران جوان تر ، بیماران مسن فعال و بیماران با پارگی کامل روتاتور کاف انجام می شود ، در تقابل است.

La تاندون پاره شده (پاره شدن کاف روتاتور) دوباره به استخوان بازو. ابتدا بخیه به اصطلاح در هم تنیده روی تاندون زده می شود. سپس دو کانال از طریق سوراخ می شوند استخوان بازو در tuberculum majus ، که از طریق آن انتهای بخیه عبور داده شده و گره خورده است.

متناوباً ، می توان تاندون را با استفاده از لنگرهای استخوانی تولید شده به استخوان متصل کرد. اگر سل با جابجایی ساختارها پاره شود (دررفتگی) ، توسط پیچ کششی یا تسمه کششی به استخوان در موقعیت قدیمی خود متصل می شود. این روش های جراحی را می توان از نظر آرتروسکوپی به عنوان "جراحی سوراخ کلید" یا "بازسازی کوتاه باز" انجام داد.

اندازه دسترسی های آرتروسکوپی فقط چند سانتی متر است و تحت کنترل دوربین انجام می شود (شبیه به آرتروسکوپی) در "بازسازی مینی باز" ، تقریباً 5 سانتی متر برش پوستی ایجاد می شود. پس از جراحی برای پارگی روتاتور کاف ، شانه باید بی حرکت باشد.

برای این منظور ، شانه را روی آتلهای مخصوص قرارگیری قرار می دهند تا تاندون (بالشتک شانه ، بالشتک حامل نامه) را از بین ببرد ربایش موقعیت (گسترش بازو) ، به طوری که بینایی می تواند بدون کشش به سرعت بهبود یابد. بعد از حدود سه هفته ، تمرینات فیزیوتراپی معمولاً شروع می شوند. حرکات فعال فقط پس از حدود شش هفته مجاز است ، اما بدون استفاده از زور.

این تنها پس از حدود سه ماه امکان پذیر است. عملکرد کامل پس از پارگی روتاتور کاف معمولاً پس از حدود شش ماه بازسازی می شود.