علائم | مچ شکسته

نشانه ها

علائم کلاسیک شکستگی مچ دست فشار هستند درد با تابش زیر تورم و درد. به عنوان یک قاعده ، کلاسیک شکستگی علائم قابل تشخیص هستند اینها علاوه بر دررفتگی ، یعنی جابجایی ، شامل تشکیل گام ، آسیب به بافت نرم ، تحرک غیرطبیعی و وجود crepitations ("صدای خرد کردن" در شکستگی حوزه).

البته ، شخصیت و محلی سازی از درد بستگی به کدام استخوان دارد مچ دست شکسته است. از وقتی که شکستگی همچنین می تواند تأثیر بگذارد اعصاب، احساس سوزن سوزن شدن و احساس در انگشتان و یا در نواحی خاصی از دست غیر معمول نیست. علاوه بر این ، تحرک محدود شده و احساس بی ثباتی وجود دارد.

پس از شکستگی ، فرد مبتلا غالباً وضعیت آرامی از دست را که در آن قرار می گیرد ، اتخاذ می کند درد کمتر ناخوشایند است جدا از این موقعیت ، وضعیت های نادرست خاصی نیز می توانند با شکستگی های شعاع ایجاد شوند. اگر یک قطعه استخوان از شعاع در جهت انگشت شست جابجا شود ، این منجر به بدشکلی دست در رابطه با ساعد، موقعیت به اصطلاح سرنیزه. با این حال ، اگر قطعه به سمت اکستنسر جابجا شود ، کل آن را سوpositionاستفاده Fourchette می نامند.

درمان

مانند بیشتر موارد ، 2 گزینه درمانی وجود دارد. یا هر یک الف را درمان می کند مچ دست شکستگی محافظه کارانه یا از طریق جراحی. درمان محافظه کارانه به معنی اصلاح (کاهش) و به دنبال آن بیحرکتی با a است گچ قالب.

اگر شکستگی جابجا نشود ، یعنی جابجا نشود ، a گچ بازیگران را می توان بدون جراحی استفاده کرد. بی حرکتی با a گچ به ساختارهای استخوانی پایداری و زمان کافی می دهد تا به درستی با هم رشد کنند. در بیشتر موارد ، یک دوره پوشیدن 4-6 هفته تجویز می شود. برای اطمینان از اینکه قطعات استخوان به طور منظم و منظم رشد می کنند اشعه ایکس باید بررسی شود.

این به شما کمک می کند تا شیفت های احتمالی یا سوposاستفاده ها ، به عنوان مثال به دلیل بارگیری خیلی زود ، به موقع تشخیص داده شود و از عدم تنظیم دائمی جلوگیری کند. مانند گچ ، آتل زدن نیز هدف دستیابی به ترمیم شکستگی از طریق بیحرکتی را دنبال می کند. به محض اینکه شکستگی مچ دست ناپایدار است یا احتمالاً یک شکستگی باز و / یا متلاشی است ، درمان محافظه کارانه دیگر کافی نیست و درمان جراحی نشان داده شده است.

اشکال مختلف استئوسنتز ممکن است: فیکساتور خارجی، سیم ، پیچ یا استئوسنتز صفحه ای. اولین نمونه ذکر شده در واقع فقط برای شکستگی های باز با آسیب بافت نرم و پلی تروما. فیکساتور خارجی همانطور که از نامش پیداست ، یک سیستم نگهدارنده ("فیکساتور") از خارج ("خارجی") است.

در اینجا ، پیچ ها برای کاهش و نگهداری حداقل در 2 نقطه ، به عنوان مثال در شعاع ، بسته می شوند تا از طریق یک حامل نیرو ، معمولاً یک میله فلزی سفت و سخت ، آنها را از خارج متصل کنید. با این حال ، یک شکستگی مچ دست خیلی بیشتر با سیم یا صفحه درمان می شود. شکستگی شعاع بدون جابجایی عمده و بدون درگیر شدن سطح مفصل با سیمها ، دقیقتر با سیمهای موسوم به کیرشنر کاهش یافته و ثابت می شود.

مزیت سیمها این است که یک روش کم تهاجمی است ، زیرا سیمها به یک نقطه متصل می شوند. با این حال ، اطمینان از بی حرکت بودن بازو و مچ دست با گچ ، مهم است ، زیرا سیم ها متحرک هستند و بنابراین نمی توانند تثبیت کامل را تضمین کنند. این امر با این خطر همراه است که دامنه حرکت ممکن است باعث جابجایی جدیدی شود.

بی حرکتی و محافظت در اینجا بسیار مهم است. آخرین و بیشترین گزینه مورد استفاده برای درمان است شکستگی شعاع دیستال با صفحه پایدار زاویه ای ولار (در طرف کف دست). صفحه با پیچ های سمت خمش ثابت می شود.

بر خلاف درمان با سیم های کیرشنر ، این روش تهاجمی تر است و بنابراین نمی توان آن را به صورت سرپایی انجام داد ، این کار با سیم های کیرشنر امکان پذیر است. یک مزیت عمده صفحه پایدار گوشه ای ، ظرفیت بارگیری اولیه است که می تواند بدون گچ در مقایسه با سایر اشکال استئوسنتز انجام شود. آ اسکافوئید شکستگی هم به صورت محافظه کارانه و هم با جراحی قابل درمان است.

پیچ های بسیار خاصی برای جراحی درمانی وجود دارد که اصطلاحاً پیچ های هربرت نامیده می شوند. ویژگی خاص پیچ هربرت وجود یک نخ دوتایی در هر انتهای آن است ، به طوری که پیچ باید کاملاً در استخوان غوطه ور باشد. حتی اگر پیچ ثبات خوبی را تضمین کند ، پس از آن باید از گچ بری استفاده شود.