برای تشخیص سندرم پاسخ التهابی سیستمیک (SIRS) ، دو معیار زیر باید رعایت شود:
علائم پیشرو
- نارسایی تنفسی (محدودیت تنفس) با یکی از معیارهای زیر:
- تاکی کاردی - ضربان قلب با بیش از 90 ضربه در دقیقه
- دما <36 درجه سانتیگراد یا> 38 درجه سانتی گراد
- تغییر در تعداد لکوسیت ها (سفید خون تعداد سلول)؛ <4,000/μl یا> 12,000/μl یا ≥ 10٪ نابالغ گرانولوسیتهای نوتروفیل (به عنوان مثال ، گرانولوسیت های هسته دار میله/هسته های میله ای).
علائم سپسیس شدید عبارتند از:
- هیپوکسمی شریانی - کاهش سطح اکسیژن در خون.
- اختلالات هوشیاری مانند گیجی ، آشفتگی ، هذیان.
- لاکتیک اسیدوز - قالب اسیدوز متابولیک (اسیدوز متابولیک) ، که در آن کاهش در خون pH به دلیل تجمع اسید است لاکتات؛ معمولاً در اثر کاهش پرفیوژن اندام (پرفیوژن عضو) ایجاد می شود.
- الیگوریا - تولید ادرار <500 میلی لیتر/24 ساعت
- تغییر تعداد پلاکتها - تغییر در تعداد پلاکتها <100,000،30/μl یا> 24٪ کاهش/XNUMX ساعت
توجه: در نشست سالانه انجمن مراقبت های ویژه سال 2016 در اورلاندو ، نمره SOFA برای اولین بار با تمرکز بر نارسایی اندام ارائه شد. سپسیس در حال حاضر به عنوان "اختلال در عملکرد اندام های تهدید کننده زندگی به دلیل واکنش نامنظم بدن به عفونت" تعریف شده است. معیارهای SIRS (از 1992 ، 2001) در مورد پاسخ التهابی سیستمیک بدن حذف شده است.
برای اطلاعات بیشتر ، به سپسیس/طبقه بندی: نمره SOFA (برای "نمره ارزیابی نارسایی های پی در پی (مربوط به سپسیس)" مراجعه کنید).
