تعریف و خصوصیات
پراکنده قرص قرص های بدون روکش یا قرص های روکش دار هستند که می توانند به حالت تعلیق درآیند یا در آنها حل شوند آب قبل از مصرف آنها توسط فارماکوپه به عنوان "قرص برای تهیه سوسپانسیون برای خوردن "و" قرص برای تهیه محلول برای مصرف ". هنگامی که حل می شود ، یک سوسپانسیون یا محلول همگن تشکیل می شود. این در مقایسه با ذوب شدن است قرص (قرص های قابل پخش در بدن) ، که مستقیماً به داخل بدن منتقل می شوند دهان و معمولاً بدون آن حل می شود آب. قرص های قابل پخش برای مثال مناسب هستند:
- افرادی که مشکل بلع دارند
- بیمارانی که دوست ندارند قرص ها را قورت دهند
- مصرف قرص های بزرگ
- بیماران دارای معلولیت
- بیماران مبتلا به بیماری های روانپزشکی
- افراد مسن
- کودکان (در صورت پذیرش)
برندگان
این قرص ها حاوی مواد کمکی هستند که امکان تجزیه سریع آنها را فراهم می کند آب. از جمله این موارد می توان به سلولز ، نشاسته و قند شیر. برخی نیز حاوی برخی هستند سدیم بی کربنات و یک اسید آلی (مانند اسید تارتاریک) برای تقویت تجزیه ، مانند قرص جوشان. طعم دهنده ها مانند وانیلین و شیرین کننده هایی مانند سوربیتول ممکن است برای بهبود باشد طعم.
مثال ها
برخی از مواد فعال به صورت قرص های قابل پخش به صورت تجاری در دسترس هستند. این موارد شامل ، به عنوان مثال (انتخاب):
- آنتی بیوتیک: آموکسی سیلین
- داروهای ضد افسردگی: فلوکستین
- داروهای ضد صرع: لاموتریژین
- داروهای ترک: دی سولفیرام
- ویتامین ها: ویتامین D
- مواد معدنی: کلسیم
برخی از قرص ها به طور صریح به عنوان قابل پخش بودن برچسب گذاری شده اند و می توان دستورالعمل ها را در اطلاعات حرفه ای و بیمار یافت. با این حال ، برای دیگران این یک استفاده از برچسب. اینکه آیا قابلیت پراکندگی وجود دارد باید به صورت جداگانه روشن شود.
تهیه
با توجه به SmPC. قرص ها را با هم زدن ملایم یا هم زدن در آب معلق کنید. ممکن است کمی وقت بگیرد. طبق فارماکوپیا ، آنها باید ظرف مدت سه دقیقه از هم بپاشند. سوسپانسیون یا محلول باید بلافاصله پس از تهیه نوشیده شود. اجازه ندهید که بایستد یا آن را ذخیره کنید پس از مصرف ، ممکن است کمی بیشتر آب بنوشد. حل کردن ممکن است با کمی آب انجام شود ، به عنوان مثال ، روی یک قاشق چای خوری یا در یک لیوان یا فنجان کوچک. با این حال ، این در مورد همه داروها صدق نمی کند. برخی از قرص ها نباید از طریق فویل تاول فشار داده شوند زیرا خرد می شوند. فویل خارج شده و قرص با دقت برداشته می شود. برخی از قرص های پراکنده همچنین می توانند به عنوان قرص های قابل ذوب استفاده شوند و یا مانند قرص های معمولی بلعیده شوند.
