علائم / شکایات

به اصطلاح سه گانه Menière ، وقوع سه علامت معمول در این بیماری ، متشکل از این علائم پس از چند دقیقه تا چند ساعت بهبود می یابد و به طور مکرر در فواصل نامنظم رخ می دهد. بیمار نمی داند که تشنج بعدی چه موقع و در چه حدی رخ می دهد که می تواند منجر به عدم اطمینان و ترس شود. به خصوص در ابتدای بیماری ، علائم نیز می توانند به تنهایی و نه به صورت الگوی سه گانه معمول بروز کنند ، به طوری که تشخیص مریضی منیر به عنوان دلیل چرخش سرگیجه دشوار است و ممکن است فقط در دوره بعدی بیماری ایجاد شود. - شروع ناگهانی سرگیجه چرخشی ، علاوه بر این ممکن است استفراغ و حالت تهوع وجود داشته باشد (نگاه کنید به: سرگیجه به دلیل بیماری های گوش)

صدای زنگ یک طرفه در گوش ها (وزوز گوش) و احساس کسل کننده ("گویی که در گوش های خود پشم پنبه دارید") و
یک طرفه از دست دادن شنوایی برای صدای کم (کاهش شنوایی با فرکانس پایین).

تشخیص منیر

کامل تاریخچه پزشکی (آنامنز) و شرح علائم (علائم) بیماری مهمترین مبنای تشخیص است مریضی منیر. تشخيص دقيق و توضيح بيماري كه براي بيمار قابل فهم باشد از اهميت بسياري برخوردار است ، به طوري كه فرد مبتلا از بيماري به اندازه كافي آگاه شده و نحوه برخورد با علائم بوجود آمده را بداند. علائم بیماری منیر به شرح زیر است: در به اصطلاح فاصله زمانی بین حملات منیرر ، بیمار رنج نمی برد سرگیجه چرخشی.

علائم وزوز گوش، احساس فشار و فرکانس پایین از دست دادن شنوایی ممکن است مزمن باشد و فراتر از تشنج ادامه یابد. با توجه به از دست دادن شنوایی، اغلب در روند تشنج وخیم مشاهده می شود: در حالی که توانایی شنوایی در ابتدا بهبود می یابد و پس از تشنج کاملاً برمی گردد ، این امکان وجود دارد که توانایی شنوایی کاهش یابد یا حتی ناشنوایی حتی در دوره بدون علائم نیز رخ دهد. در دستورالعمل های تشخیصی ، بیماری منیر تنها در صورت حداقل دو حمله خود به خودی قابل تشخیص است سرگیجه چرخشی حداقل 20 دقیقه طول کشیده است ، صدای زنگ در گوش وجود دارد (وزوز گوش) با یا بدون احساس فشار بر روی گوش ، و کاهش شنوایی را می توان با آزمایش های شنوایی سنجی (تست شنوایی) تعیین کرد.

برای تشخیص بیماری منیر از روش های تشخیصی زیر استفاده می شود:

آزمایش گلیسرول ، همچنین به عنوان تست Klockhoff شناخته می شود ، برای تشخیص هیدروپس (احتقان مایعات) در گوش داخلی: بیمار محلول گلیسرول (1.5/1,2,3 گرم گلیسرول به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن بیمار) ، آب به مقدار مساوی و آب لیمو می نوشد. گلیرول (مترادف آن پروپانتریول یا پروپان-XNUMX،XNUMX،XNUMX-تریول است) یک الکل سه ظرفیتی است و در مریضی منیر باعث خروج موقت از احتقان مایعات در داخل می شود گوش داخلی با بهبود شنوایی. در طول آزمایش ، سه شنوایی سنجی (منحنی شنوایی / تست شنوایی) ثبت می شود: شنوایی بیمار 15 دقیقه قبل از مصرف مخلوط گلیسرول و آب و 15 دقیقه و 120 دقیقه بعد آزمایش می شود.

اگر توانایی شنوایی توسط محلول گلیسرول اسمزی بهبود یابد ، نتیجه آزمایش مثبت است: آستانه شنوایی باید حداقل در سه دامنه فرکانس مجاور کاهش یابد ، این بدان معناست که بیمار می تواند (بهتر) صداهای کم را دوباره درک کند. درک واژگان تک واحدی باید 10٪ بهبود یابد تا آزمون مثبت ارزیابی شود. مثبت به این معنی است که علائم بیمار به احتمال زیاد ناشی از بیماری منیر است.

برای تشخیص بیماری منیر از روشهای تشخیصی زیر استفاده می شود: آزمایش گلیسرول ، همچنین به عنوان آزمایش Klockhoff شناخته می شود ، برای تشخیص هیدروپس (احتباس مایعات) در گوش داخلی: بیمار محلول گلیسرول (1.5 گرم گلیسرول به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن بیمار) ، آب به مقدار مساوی و آب لیمو می نوشد. گلیرول (مترادف آن پروپانتریول یا پروپان-1,2,3،15،15-تریول است) یک الکل سه ظرفیتی است و در بیماری منیر باعث بهبودی موقت در گوش داخلی با بهبود شنوایی می شود. در طول آزمایش ، سه شنوایی سنجی (منحنی شنوایی / تست شنوایی) ثبت می شود: شنوایی بیمار 120 دقیقه قبل از مصرف مخلوط گلیسرول و آب و XNUMX دقیقه و XNUMX دقیقه بعد آزمایش می شود.

در یک حمله حاد و موقت ، بیماران گزارش می دهند سرگیجه چرخشی و آن را به روشهای مختلف توصیف کنید ، مانند احساس "انگار زمین می لرزد" یا "محیط در حال چرخش است". بنابراین آنها روی پاهای خود بسیار ناپایدار هستند و باید مرتباً به سمت بالا پرتاب شوند. - علاوه بر این ، کم شنوایی / نقص شنوایی وجود دارد که عمدتا مربوط به دامنه های فرکانس پایین (فرکانس پایین یا کم شنوایی باس) است.

بندرت هر دو گوش تحت تأثیر این علامت گذاری قرار می گیرند. - بیمار همچنین صدای زنگ گوش را گزارش می کند (وزوز گوش) و احساس فشار بر گوش آسیب دیده. - به عنوان یک علامت همراه ، بیمار دارای لرزش از چشم (نیشنگموس) ، که می تواند توسط پزشک تشخیص داده شود ، از طریق تشخیص خاص عینک (عینک فرنزل).

با توجه به این چشم لرزش، بیمار نمی تواند نگاه خود را به یک شی ثابت ثابت کند ، که ثبات او را افزایش می دهد. علائم رویشی مانند تاکی کاردی یا ممکن است تعریق ایجاد شود. الکتروکوکلئوگرافی یک معاینه ابزاری است که برای تعیین وجود بیماری منیر استفاده می شود.

این معاینه تست می کند که چقدر خوب است مو سلولهای اندام شنوایی و عملکرد عصب شنوایی. مو سلول ها سلول های حسی گوش داخلی هستند و توسط اندولنف احاطه شده اند. امواج صوتی که از طریق عبور می کنند کانال شنوایی به گوش میانی باعث میشه گوشه گوشه و متعاقب آن استخوان ها (چکش = ملافه ، آمبوس = اینکوس و استپس = رکاب) برای لرزش.

این نوسانات باعث می شود که مایع گوش داخلی با حرکتی موج مانند حرکت کرده و آن را فعال کند مو سلول ها. سلولهای حسی شنوایی فعال شده محرک مکانیکی را به تکانه های الکتریکی تبدیل می کنند که به آن منتقل می شوند مغز از طریق عصب شنوایی به منظور تعیین مرحله بیماری که بیمار مبتلا به منیر در آن قرار دارد ، معمولاً بیمار در بیمارستان بستری می شود تا تشخیص و درمان متناسب با نیازهای بیمار تنظیم شود. معاینات فنی مانند تست شنوایی شنوایی سنجی لزوماً برای تشخیص بیماری منیر در مراحل اولیه بیماری نیست ، اما به حذف بیماری هایی با علائم مشابه کمک می کند (تشخیص های افتراقی).

مقاله بعدی این مجموعه را بخوانید:

درمان

تمام مقالات این مجموعه: