درمان | مریضی منیر

درمان

درمان بیماری منیر از نظر امروز هنوز به شدت مورد بحث قرار گرفته است. دلیل این امر این است که علت دقیق منجر به ایجاد بیماری تا حد زیادی ناشناخته است. با این حال ، پاتومکانیسم ، یعنی شکل فعال بیماری ، قابل درک است و می تواند درمان شود ، به طوری که درد و رنج بیمار کاهش می یابد.

در برخی موارد ، بیماری منیر حتی می تواند به خوبی درمان شود که به هیچ وجه تشنج رخ نمی دهد. در این حالت ، با علائم جراحی می توان به بهبود علائم نیز دست یافت. به عنوان مثال ، می توان یک لوله تمپان را از طریق آن وارد کرد گوشه گوشه، که به عنوان یک پیوند بین خارجی عمل می کند کانال شنوایی و گوش میانی.

در نتیجه ، نوسانات فشار گوش میانی، که به ویژه در بیماری منیر برجسته می شوند ، دیگر آنقدرها که تلفظ نمی شوند. نوسانات فشار گوش میانی در واقع به روشی پیچیده با شرایط فشار در ارتباط هستند گوش داخلی، که به نوبه خود می تواند حملات را تحت تأثیر قرار دهد مریضی منیر. متناوباً ، با تغییر شیوه زندگی می توان به پیشرفتی دست یافت.

تمدد اعصاب و تعادل به طور خاص ، اما همچنین روان درمانی، اغلب می تواند به افراد آسیب دیده کمک کند. علاوه بر این ، تغذیه باید در نظر گرفته شود. توصیه می شود مقدار زیادی مصرف کنید پتاسیم و نمک کم

استرس ، الکل ، استعمال دخانیات و همچنین باید تا حد ممکن از سطح صدای بلند خودداری شود. در موارد حاد مریضی منیر، درمان محدود به علائم است. سرگیجه و استفراغ به ویژه می تواند با دارو درمان شود.

ضد استفراغ (داروهای ضد استفراغ) مانند دیمن هیدرینات (Vomex®) یا متوکلوپرامید (قطره MCP) می تواند برای این مورد استفاده شود. هیدروپس های اندولنفاتیک ، علت مستقیم علائم منیر ، با بتا بیستین درمان می شود. Betahistine در برابر موثر است تهوع, استفراغ و سرگیجه با تبلیغ خون جریان به گوش داخلی و بهبود مقررات تعادل.

با این حال ، اینکه آیا این دارو واقعاً م isثر است ، بحث برانگیز است ، زیرا مطالعات مختلف در اثربخشی بتا بیستین شک دارند. پتاسیم-صرفه جویی در دیورتیک ها به عنوان داروهای جایگزین استفاده می شود. دیورتیک ها داروهایی هستند که ناقلین خاصی را در داخل کشور مهار می کنند کلیه تا آب بیشتری دفع شود. مصرف داروهای ادرار آور در بیماری منیرر برای از بین بردن تجمع مایعات در گوش داخلی است ، که به نوبه خود علائم را بهبود می بخشد

ورزش برای بیماری منیر

از زمان حملات حاد مریضی منیر همراه با سرگیجه شدید ، انجام ورزش در هنگام حمله به سختی امکان پذیر است. اما در مراحل پایدار ، فعالیت های ورزشی دیگر نباید مشکلی ایجاد کنند. حتی در طول درمان طولانی مدت ، انجام ورزش و ورزش توصیه می شود.

این می تواند بر روی تأثیر مثبت داشته باشد تعادل، متابولیسم و ​​رفاه عمومی. عملکرد عضلات و حس لامسه نیز می تواند از طریق ورزش تقویت شود ، که می تواند برای بیماران مبتلا به بیماری مفید باشد. به طور خاص ، پا عضلات باید ساخته شوند ، زیرا بیماران معمولاً هنگام جادوها دچار سرگیجه می شوند و سقوط می کنند.

این زمین خوردن و لانگ می تواند توسط عضله ثابت پاها بهتر جذب شود. همچنین افزایش بهزیستی و کاهش استرس از طریق ورزش به جلوگیری از شرایط استرس کمک می کند ، که به نوبه خود می تواند باعث تشنج شود. انتقال دهنده عصبی (ماده پیام رسان) سروتونین آزاد می شود ، که منجر به احساس خوشبختی می شود و تنش و استرس را کاهش می دهد.

به طور کلی ، می توان گفت که ورزش مطمئناً در بیماری منیرر مفید است تا زمانی که با بیماری سازگار باشد. شنا كردن یا دوچرخه سواری خطرات خاصی را شامل می شود ، زیرا در صورت حمله حاد ، زندگی می تواند در خطر باشد. به همین دلیل بهتر است این نوع ورزش ها را به صورت مشارکتی انجام دهید.