نشانه ها
درد عصب به طور کلی ، بلکه همچنین درد عصبی در پشت، بسیار متفاوت هستند. اونها می تونند ... باشند سوزش، خنجر زدن یا حفاری ، می تواند در حملات رخ دهد یا به صورت دائمی وجود داشته باشد درد. معمولاً ماشه مستقیمی برای آن وجود ندارد درد.
علاوه بر این ، احساس حساسیت ، درک سرما و گرما ، و همچنین درک فشار به طور قابل توجهی کاهش می یابد. غالباً ، پارستزی سوزن سوزن شدن (خارش یا عضله) گرفتگی عضلات نیز رخ می دهد. به طور کلی ، افراد مبتلا از حساسیت زیادی به پوست برخوردار هستند ، به طوری که احساس قوی ترین می کنند درد در حال حاضر در لمس یا محرک بی ضرر ، که به طور معمول باعث درد نمی شود. این نیز به عنوان "آلودینیا" شناخته می شود.
امکانات عیب شناسی
برای روشن شدن تشخیصی درد عصب در پشت ، یک تجزیه و تحلیل کامل ، یافته های تشخیصی ، بسیار مهم است. دقیق تر اینکه بیمار می تواند درد خود را توصیف کند ، زودتر دکتر می تواند تشخیص صحیح دهد. در آنامز ، اطلاعات مربوط به محلی سازی دقیق درد ، کیفیت درد ، دفعات حملات درد و عوامل محرک جمع آوری می شود. برای این منظور معمولاً پرسشنامه های مخصوص درد توزیع می شود که بیمار می تواند آنها را در خانه پر کرده و به جلسه اول برساند.
علاوه بر این ، یک معاینه عصبی کامل انجام می شود ، جایی که احساس حساسیت ، دما و فشار و همچنین عملکردهای حرکتی بررسی می شود. با استفاده از یک نوروگرافی سرعت هدایت عصبی را می توان تعیین کرد. QST (تست حسی کمی) روشی جدید است که از انواع مختلف آزمون های حساسیت تشکیل شده است.
براساس نتایج اندازه گیری و مقایسه با افراد سالم آزمایش ، QST تصمیم می گیرد که آیا درد نوروپاتیک وجود دارد یا خیر. به منظور تعیین شدت a درد عصب، مقیاس های درد وجود دارد که بیمار می تواند بر اساس آن از لحاظ ذهنی احساس درد خود را وارد کند. این امر به ویژه برای درمان و استفاده از آن بسیار مهم است داروهای ضد درد.
روش های معاینه تصویربرداری ، مانند MRI ستون فقرات یا اسکلت خط نگارشی، همچنین می تواند برای اشکال خاصی از درد نوروپاتیک (به عنوان مثال فتق دیسک) استفاده شود. در آغاز هر درمانی برای درد عصبی در پشت، بیماری های ارگانیک ابتدا باید حذف یا درمان شوند. برای برخی از تصاویر بالینی ، مانند فتق دیسک ، گاهی اوقات جراحی لازم است.
در شرایطی که دودکش، بیش از هر چیز باید یک درمان ضد ویروسی آغاز شود. به طور کلی ، برای دستیابی به پیش آگهی خوب و جلوگیری از وقایع نگاری درد ، درد عصبی باید در اسرع وقت درمان شود. برای درمان درد عصبی در پشت، معمولاً از یک روش چند مدلی استفاده می شود - ترکیبی از داروهای ضد درد، فیزیوتراپی و درمان روانشناختی.
داروهای اساسی در مدیریت درد عبارتند از: مخدرها علاوه بر کلاسیک داروهای ضد درد، از جمله ایبوپروفن, دیکلوفناک و نوالگین. به عنوان مسکن همزمان ، داروهایی از گروه داروهای ضد تشنج (داروهای ضد اسپاسم) یا ضد افسردگی استفاده می شود. این داروها این مزیت را دارند که در کانالهای خاصی در داخل بدن عمل می کنند سیستم عصبی و می تواند از انتقال درد جلوگیری کند.
اثر کامل داروها تنها پس از حدود دو تا چهار هفته حاصل می شود ، بنابراین مهم است که مبتلایان صبور باقی بمانند و از قبل خود داروها را قطع نکنند. استفاده از کپسایسین یا لیدوکائین وصله ها نیز می توانند کمک کنند. وصله های کپسایسین به دلیل تجمع گرما باعث غیرقابل تحمل بودن انتهای عصب می شوند ، بنابراین تسکین سریع دردهای عصبی را ایجاد می کنند.
لیدوکائین هست یک بی حسی موضعی که به صورت موضعی وارد پوست می شود و بیش از حد تحریک می شود اعصاب، بنابراین درد را خنثی می کند. با کمک فیزیوتراپی ، عضله دردناک تنش می توان تخفیف داد و عملکرد عضلات را حفظ کرد. سایر اقدامات جسمی که می تواند به کاهش درد منجر شود ، موارد زیر است طب سوزنی، TENS یا ورزش هایی مانند یوگا. با کمک درمان روانشناختی ، بیماران از ترس از درد خلاص می شوند و با رفتارهای منفی خود مقابله می کنند. آموزش هایی مانند آموزش اتوژنیک یا عضله پیشرونده تمدد اعصاب در اینجا اغلب مفید هستند.
