نشانه ها
علائم تنگی نخاع ستون فقرات گردنی با تنگی نخاع ستون فقرات کمری متفاوت است. علائم معمولی هستند درد در گردن و بازوها و همچنین احساس در اندام های انتهایی. این می تواند به عنوان مثال ، یک باشد سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن ، اما همچنین بی حسی.
مهارت های حرکتی ظریف دست ها ممکن است مختل شود ، به طوری که کارهای حرکتی خوب مانند نوشتن ممکن است دشوار باشد. همچنین عدم امنیت در راه رفتن ، یعنی شلوغی روی پاهای خود ، می تواند نگران کننده باشد. در بدترین حالت ، پاراپلژی ممکن است ، اما این بسیار نادر است. معاینه و مصاحبه بیمار (آنامنزیس) در مورد تنگی نخاع در ستون فقرات گردنی می تواند از قبل اطلاعاتی را در مورد تشخیص ایجاد شده ارائه دهد.
علائم می تواند کاملاً معمولی باشد و بنابراین در حال حاضر نشان دهنده سو susp ظن است. اگر یک کانال نخاعی تنگی ستون فقرات گردنی مشکوک است ، به عنوان مثال ، علائمی مانند بی حسی در بازوها ، تغییر در نوع حروف یا سایر ناهنجاری ها بررسی می شود. با این حال ، برای روشن شدن سایر بیماری های احتمالی ، باید معاینات بیشتری انجام شود.
در خون آزمایش ، به عنوان مثال ، مقادیر التهاب تعیین می شود. با این وجود بدون تشخیص تصویربرداری ، نمی توان تنگی کانال نخاع در ستون فقرات گردنی را با قطعیت تعیین کرد. تغییرات خاصی در ستون فقرات از قبل در اشعه ایکس قابل مشاهده است.
از اشعه ایکس معمولاً در دو صفحه به عنوان تشخیص اولیه استفاده می شود ، بدین ترتیب به ویژه به عنوان وسیله ای برای روشن شدن علل دیگر مانند تومورها یا شکستگی. روش انتخاب ، با این حال ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) از ستون فقرات گردنی ، به عنوان رباط ها ، اعصاب و دیسک های بین مهره ای را می توان به ویژه در اینجا خوب ارزیابی کرد. معاینه CT نیز می تواند مفید باشد ، زیرا در این مورد می توان ساختارهای استخوانی را به خوبی ارزیابی کرد.
به عنوان مثال ، برای برنامه ریزی جراحی یا ارزیابی بهتر فرآیندهای استخوانی انجام می شود. معاینه دیگر myelo-CT یا میلوگرافی، که در آن یک ماده حاجب به داخل تزریق می شود کانال نخاعی از طریق پنچر شدن سوزن. کنتراست امکان ارزیابی بهتر انقباضات و تغییرات را فراهم می کند.
این معاینه به ویژه در مواردی که MRI یا CT اطلاعات کافی برای برنامه ریزی عمل فراهم ننموده است بسیار مهم است. همچنین در صورت وجود موارد منع بررسی MRI ، می توان به myelo-CT روی آورد. علاوه بر این ، اندازه گیری پتانسیل های اصطلاحاً حسی یا حرکتی می تواند نشانه هایی از کانال نخاعی تنگی مجرا.
در این حالت ، پاسخ به یک محرک خاص با استفاده از الکترودهای EEG بدست می آید. بنابراین ، به عنوان مثال ، عضلات یا اعصاب تحریک می شوند به عبارت ساده ، آسیب به ریشه های عصبی ناشی از تنگی کانال نخاعی می تواند منجر به کاهش پاسخ های محرک یا زمان طولانی تری به پاسخ محرک شود.
با وجود چنین یافته ای ، تصویربرداری هنوز لازم است زیرا تنگی اثبات نمی شود. با کمک تصویربرداری MRI ، همچنین به عنوان تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ، تغییر در دیسک های بین مهره ای ، رباط ها ، نخاع و اعصاب یا می توان بافت های نرم را به ویژه به خوبی مشاهده کرد. تنگی کانال نخاعی بنابراین می تواند به ویژه توسط MRI به خوبی ارزیابی و شناسایی شود.
باریک شدن نخاع یا در نقاط خروجی ریشه های عصبی از سوراخ های بین مهره ای دیده می شود. علاوه بر این ، تغییرات اساسی در دیسک های بین مهره ای ، مانند کاهش ارتفاع ، نیز ممکن است قابل مشاهده باشد. همچنین می توان ناهنجاری های دستگاه رباط را به خوبی ارزیابی کرد.
این بدان معنا نیست که هر یافته ای در MRI باید نتیجه ای نیز داشته باشد. پس از گذشت یک سن خاص ، همه افراد تغییرات تخریب ستون فقرات را نشان می دهند. عوامل تعیین کننده میزان این تغییرات و شدت علائم این فرایندها است. برای ارزیابی بهتر شرایط استخوانی در ستون فقرات ، به عنوان مثال در طی یک عمل برنامه ریزی شده ، CT می تواند مفید باشد ، زیرا ارزیابی بهتر ساختارهای استخوانی را امکان پذیر می کند.
