زخم های تحت فشار: علل ، تشخیص ، درمان

زخم فشار یک اختلال تغذیه ای است پوست و بافت زیر جلدی. این از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض فشار و فشار است خون عروق. در نهایت، پوست مرگ و عفونت ممکن است رخ دهد. غالباً افراد بستر تحت تأثیر قرار می گیرند ، اما دلایل دیگری نیز وجود دارد.

علل زخم های فشار

به طور معمول ، زخم های فشار در هنگام بستری شدن افراد ایجاد می شوند. زخم های فشاری به احتمال زیاد در قسمت هایی از بدن رخ می دهد که عضله بین عضله کم یا زیاد باشد پوست و زمینه ای استخوان ها. زمینه های اصلی ذکر شده عبارتند از:

  • پاشنه
  • مچ پا
  • تاج های لگن
  • کوکسیکس
  • پشت سر
  • اسکوپ لگن

با این حال ، در نهایت ، یک زخم فشار می تواند در هر مکانی ایجاد شود. زخم فشار نیز می تواند در پروتزهای نامناسب یا خیلی سفت رخ دهد گچ بازیگران

عوامل مهم در ایجاد زخم فشار

سه عامل در ایجاد زخم فشار نقش اساسی دارند:

  1. فشار (فشار تماس)
  2. زمان (زمان چاپ)
  3. دفع (عوامل خطر)

فقط در صورت وجود فشار خاص برای مدت طولانی (دو ساعت) با وضعیت موجود بیمار ، آسیب به پوست ایجاد می شود. یک عامل به خودی خود اینگونه نیست رهبری به فشار آوردن زخم.

1. فشار

خون جریان به مویرگهای پوست ، بهترین خون است عروق فراهم می کند اکسیژن هنگامی که فشار روی مویرگها از حد معینی فراتر رود ، و مواد مغذی برای هر اندام مانع می شود. فشار بر روی پوست می تواند از خارج یا از داخل اعمال شود:

  • فشار از خارج: به عنوان مثال ، چین خوردگی در ملافه ، آتل های موقعیت بندی نشده ، خرده ریزهای تخت ، و همچنین سوندها و پروب ها هنگام قرار گرفتن در زیر بیمار.
  • فشار از درون: به دلیل استخوان ها که مستقیماً زیر پوست قرار دارند و بدون پر کردن عضلات و چربی هستند.

2. زمان

آنچه مهم است این است که چه مدت فشار روی مناطق خاصی از پوست است. اگر تغذیه سلول های پوستی کمتر از دو ساعت قطع شود ، می توانند بهبود یابند. اگر عدم اکسیژن طولانی است ، سلولهای منفرد می میرند ، و نکروز (مرگ بافتی) تشکیل می شود.

3. تمایل

به عنوان مثال ، پوست توسط:

  • Febbre: تعریق باعث می شود کم آبی بدن از بدن و افزایش یافته است اکسیژن مصرف.
  • رطوبت: پوست مرطوب نرم شده و در نتیجه آسیب پذیرتر است
  • بی اختیاری: در بیماران بی اختیاری ، پوست نه تنها توسط رطوبت ، بلکه علاوه بر این توسط pH اسیدی ادرار و احتمالاً توسط آلودگی باکتریایی (باکتری های روده) استرس می یابد
  • اضافه وزن: بیماران چربی معمولاً بیشتر عرق می کنند ، در عین حال تحمل وزن روی پوست بیشتر است
  • نیروهای برشی: "صفحه مایل" هنگام نشستن نادرست پوست را می کشد

پوست از نظر خون در موارد زیر تأمین نمی شود:

  • کم خونی و نارسایی قلبی، که به کمبود خون جریان.
  • دیابت شیرین: در اینجا علاوه بر گردش خون ، متابولیسم سلول نیز مختل می شود

عوامل خطر زخم فشار

عدم فشار (عدم تحرک) ، استراحت در رختخواب (مانند بیهوشی) ، فلج مانند همی پلژی و بی حرکتی درمانی مانع از کاهش فشار می شود (گچ قالب). سایر عوامل خطر عبارتند از:

  • ضعف دفاعی بدن به دلیل تغذیه نامناسب (به عنوان مثال ، کمبود پروتئین ، روی or ویتامین C).
  • وضعیت عمومی ضعیف
  • کشکسی (لاغری)
  • بیماری های مزمن منجر به از دست دادن مایعات و آتروفی پوست.

دوره زخم فشار

در این دوره ، چهار درجه از شدت زخم های فشار مشخص می شود:

  1. در یک دیکوبیتوس از درجه یک ، فقط می توانید قرمزی محدود شده در پوست را مشاهده کنید.
  2. در درجه دوم ، نقص پوستی قبلاً رخ داده است.
  3. در فشار درجه سه زخم یک نقص پوستی عمیق است ، عضلات ، تاندون ها و رباط ها قابل مشاهده هستند.
  4. در بدترین شکل ، نقص همراه با درگیری استخوان وجود دارد.

عوارض زخم فشار

یک عامل تشدید کننده ممکن است عفونت زخم باشد. اگر بافت از بین برود ، باید با جراحی برداشته شود.

درمان زخم فشار

اگر یک زخم تحت فشار نیاز به درمان داشته باشد ، معمولاً خیلی دیر است. پیشگیری بسیار مهم است ، بنابراین فشار وارد می شود زخم در وهله اول اتفاق نمی افتد. به ویژه باید از بیماران بستری در بستر مراقبت شود. مالیدن با پماد که تبلیغ می کنند گردش و ماساژ نواحی در معرض خطر می تواند از بروز زخم های تحت فشار جلوگیری کند. علاوه بر این ، باید اطمینان حاصل شود که از قرارگیری نرم ، احتمالاً روی تشک های مخصوص ، اطمینان حاصل شود. مراقبت های خوب پرستاری همچنین شامل جابجایی مجدد بیمار در هر دو ساعت است. این کار مطابق با یک طرح موقعیت یابی انجام می شود: وضعیت خوابیده به پشت ، وضعیت جانبی راست ، احتمالاً مستعد ، موقعیت جانبی چپ ، وضعیت خوابیده به پشت و غیره. در اولین علائم زخم فشار (قرمز شدن پوست) ، مراقبت از پوست برای مناسب درمان. باز کن زخم باید با دقت تمیز شود ضد التهاب و تقویت کننده ترمیم پماد به سطح زخم اعمال می شوند. اگر بعد از سه تا چهار روز در علائم بیماری بهبودی حاصل نشود ، باید دارو تغییر کند. اگر پوست و بافت اطراف آن از قبل مرده است ، باید با جراحی برداشته شود.