شکاف دهلیزی (مترادف: بال زدن دهلیزی (AFlut) ؛ بال زدن گوش ؛ ICD-10 I48.09: شکاف دهلیزی: نامشخص) a است آریتمی قلبی که در گروه اختلالات تشکیل تکانه قرار دارد. این متداول ترین ورود مجدد ماکرو دهلیزی است تاکی کاردی (به دلایل زیر مراجعه کنید).
شکاف دهلیزی متعلق به آریتمی های فوق بطنی است (آریتمی هایی که از دهلیزها منشا می گیرند) - علاوه بر بال زدن دهلیزی ، آنها شامل تاکی کاردی فوق بطنی (SVT) و فیبریلاسیون دهلیزی (VHF)
می تواند به صورت پاروکسیسم (گذرا ، متناوب) یا به طور دائم (مداوم) رخ دهد.
در نوار قلب (الکتروکاردیوگرام) ، بال زدن دهلیزی با هدایت منظم AV (معمولاً 2: 1) دارای یک مجموعه بطنی باریک (عرض QRS ≤ 120 میلی ثانیه) است و بنابراین کمپلکس باریک نامیده می شود تاکی کاردی. بال زدن دهلیزی با هدایت متغیر AV ("بلوک متغیر") نشان دهنده مجموعه باریک نامنظم است تاکی کاردی.
نسبت جنسیت: زن و مرد 2.5: 1 است.
شیوع (بروز بیماری) در افراد بالای 0.6 سال 80٪ است.
بروز وابسته به سن (فراوانی موارد جدید) از 5 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در هر سال (<50 سال) به حدود 600 در 100,000 نفر در افراد بالای 80 سال افزایش می یابد.
دوره و پیش آگهی: پیش آگهی به بیماری زمینه ای بستگی دارد. شایع ترین دلایل بال زدن دهلیزی ، آلی است قلب بیماری مانند بیماری عروق کرونر (CAD ؛ بر عروق کرونر تأثیر می گذارد عروق) ، سکته قلبی (قلب حمله) و بیماری دریچه ای. اما بال زدن دهلیزی نیز می تواند در رخ دهد قلبافراد سالم در صورت عدم درمان ، لرزش دهلیزی منجر به تپش قلب به صورت تاکی کاردی می شود (نبض تسریع شده به 120-170 ضربان در دقیقه). بال زدن دهلیزی در درجه اول با استفاده از درمان می شود جراحی الکتریکی (برقی شوک/ تکانه الکتریکی برای بازگرداندن ریتم منظم قلب). دارو درمانی (دارو) درمان) بال زدن دهلیزی با ضد آریتمی داروهای (داروهایی که برای درمان استفاده می شوند آریتمی قلبی) فقط در صورت عدم وجود کاردیوورژن یا به عنوان آزمایشی در بال زدن دهلیزی مکرر انجام می شود. غالباً ، لرزش دهلیزی بطور مکرر اتفاق می افتد (تکرار می شود). این را می توان با فرسایش فرکانس رادیویی (فرسایش) به طور موثری درمان کرد درمان؛ روش برای دائمی حذف از بال زدن دهلیزی با استفاده از کاتتر قلب - سایپرز ، باشگاه دانش مسیر هدایت تحریک منتهی به آریتمی منعقد می شود). میزان موفقیت در این روش تقریباً 97٪ است.
