نشانه ها
باید بین حاد و مزمن تفاوت قائل شد استئومیلیت. فرم حاد به دلیل گسترش گسترده آن چندان مکرر نیست آنتی بیوتیک ها. اگر کسی از آن رنج ببرد ، درجه حرارت بدن افزایش می یابد ، فرد احساس افسردگی می کند و واقعاً مناسب نیست ، تعداد سفیدها خون سلولها افزایش می یابد و فشار خون سریعتر می افتد
مه از راه دهان یا خارج از دهان تجمع می یابد ، که می تواند به طور گسترده گسترش یابد (نگاه کنید به: چرک در فک) اگر التهاب درمان نشود ، ممکن است دندان شل شده و بافت استخوان از بین برود. در مزمن استئومیلیت، آبسه ، فیستول یا تجمع التهابی مواد معمولاً در اینها ایجاد می شود فک پایین.
در مرحله پیشرفته تر ، می توان بافت مرده را رد کرد. علائم ذکر شده در بالا ، از جمله شل شدن دندان ، می تواند رخ دهد. درد رخ می دهد زیرا عصب تأمین کننده تحت تأثیر قرار گرفته و منطقه تأمین آن تحت تأثیر قرار می گیرد.
این می تواند منجر به بی حسی ناحیه تأمین شده توسط عصب شود. در هر دو مورد ، تومور نیز می تواند علت باشد ، که باید توسط یک نمونه بافتی روشن شود (بیوپسی) در فک بالا, استئومیلیت معمولاً به فرآیند آلوئولار محدود می شود ، که ضخیم می شود.
محیط اطراف لثه متورم و قرمز شده به نظر می رسد. بالایی لب و ناحیه گونه نیز ممکن است متورم باشد. دندانهای آسیب دیده شل شده و چرک بیرون می ریزد
آبسه ، فیستول و غیره نیز می توانند ایجاد شوند. بافت مرده شایعتر از بافتهای مرده نیست فک پایین و خطر انتشار آن به سینوس فک بالا.
در این مورد بیشتر بدانید: آبسه در فک بالا و پایین علائم احتمالی یک التهاب فک is درد گوش. به دلیل مجاورت بسیار نزدیک فک ، به خصوص مفصل گیجگاهی، خارجی کانال شنوایی و گوش میانی، مشکلات فک نیز می تواند به ناحیه گوش منتقل شود. آن التهاب فک می تواند صورت و / یا جمجمه را تحریک کند اعصاب.
از آنجا که این اعصاب معمولاً مناطق مختلفی را تأمین می کند ، تحریک نیز می تواند ایجاد کند درد در ناحیه گوش در مورد یک التهاب فک، با این حال ، گوش درد معمولاً به تنهایی اتفاق نمی افتد ، اما با علائم دیگری مانند فلج یا درد در مناطق دیگر صورت همراه است. در مورد التهاب فک ، می توان بین فرم حاد و مزمن تمایز قائل شد.
التهاب حاد معمولاً همراه با درد شدید ، خستگی ، تب و سایر علائم در مقابل ، یک التهاب مزمن می تواند با مراحل متناوب درد شدید و فاقد علائم همراه باشد. بسته به محل التهاب در شکمبه، فازهای بدون درد نیز امکان پذیر است. این به ویژه خطرناک است زیرا التهاب می تواند در یک منطقه بزرگ گسترش یابد و مورد توجه قرار نگیرد. اما به محض رسیدن به ناحیه عصب ، درد شدیدی ایجاد می شود.
