تومورهای سیستم عصبی مرکزی قبلاً بر اساس طبقه بندی WHO به شرح زیر طبقه بندی شده اند:
| درجه WHO | شرح درجه | تشخیص (نمونه) |
| I | تومورهای خوش خیم (خوش خیم) که معمولاً با برداشتن جراحی بهبود می یابند | کرانیوفارنژئوما ، نورینوما ، اولیگودندروگلیوما ، آستروسیتومای پیلوسیتیک ، آستروسیتومای سلول غول زیرپندیم ، مننژیوم * (80٪ کل مننژیوم ها خوش خیم محسوب می شوند) |
| II | تومورهای خوش خیم (بدخیم) اما اغلب نفوذی که مستعد عود هستند اما بقا را بطور قابل توجهی محدود نمی کنند. | گلیومای کم درجه: آستروسیتوما (انواع: فیبریلار ، پروتوپلاسم ، ژمیستوسیت). مننژیوم آتیپیک (انواع: سلول شفاف ، کوردوئید) ، آستروسیتومای منتشر ، اپاندیموما (II / III) ، الیگودندروگلیوما ، الیگواستروسیتومای آناپلاستیک ، زانتواستروسیتوم پلومورفیک ، آستروسیتومای پیلومیکسوئید |
| III | تومورهای بدخیم همراه با کاهش زمان زنده ماندن | گلیوماس: آستروسیتومای آناپلاستیک ، اپاندیموما (II / III) ، گلیوم مخلوط (II / III) ، الیگودندروگلیوم آناپلاستیک ؛ مننژیوم آناپلاستیک (انواع: پاپیلاری ، رابدوئید) ، سرطان شبکه |
| IV | تومورهای بسیار بدخیم همراه با کاهش قابل توجه بقا ، مگر اینکه درمان موثری در دسترس باشد | گلیوبلاستوما (انواع: گلیوسارکوم ، گلیوبلاستوم سلول غول پیکر) ، مدولوبلاستوما |
* الگوی متیلاسیون سلولهای توموری نشانه ای از میزان تهاجمی بودن a است مننژیوما است. این امکان ایجاد تمایز قابل اعتماد بین تومورهای خوش خیم با ایمنی را فراهم می کند ، که معمولاً جراحی برای آنها کافی است و مواردی که بیمار به آنها نیاز دارد پرتو درمانی (تابش - تشعشع درمان).
علاوه بر تاریخ شناسی، محلی سازی تومور ، به ویژه برای حذف کامل جراحی مغز و اعصاب ، از اهمیت زیادی برای پیش آگهی برخوردار است. عوامل دیگر شامل پاسخ به پرتو درمانی or شیمی درمانی.
طبقه بندی جدید WHO در تومورهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) در نظر گرفته است:
- انتساب بافتی تومور به یک نوع تومور ،
- تعیین بافت شناسی معیارهای بدخیمی. درجه WHO بر اساس ویژگی های بافت شناسی تعریف می شود ،
- تعیین پارامترهای ژنتیکی مولکولی با ارزش تشخیصی ، پیش آگهی یا پیش بینی ،
- تشخیص یکپارچه با در نظر گرفتن 3 سطح تشخیص فوق الذکر.
