مدت زمان زانوی دونده
مقدار زمانی که برای زانو دونده برای بهبود کامل و بهبود ساختارهای آسیب دیده می تواند بسیار متفاوت باشد. این امر عمدتاً به میزان آسیب و التهاب ساختارهای آسیب دیده و همچنین درمان و رفتار پس از شروع علائم بستگی دارد. مهمترین چیز این است که در ابتدا از استرسی که منجر به بروز شکایات خاص می شود جلوگیری شود و بنابراین از ساختارهای ملتهب آسیب دیده جلوگیری می شود. فشار بیشتر بر روی فاشیا می تواند منجر به ایجاد مزمن آسیب شود که می تواند ماه ها یا حتی طول بکشد. سال ها.
با یک درمان کافی از زانو دونده و در نتیجه محافظت ، آسیب باید بعد از 6-8 هفته بهبود یابد. جمع شدن کند دامنه فعالیت های ورزشی فقط در اواخر مرحله بهبودی توصیه می شود. باید درد در حین انجام فعالیتهای ورزشی سبک ، رویکرد انتظار و دیدن و محافظت بیشتر توصیه می شود.
خلاصه
A زانو دونده هست یک درد سندرم که به ویژه هنگام راه رفتن یا در حال اجرا. این ناشی از انقباضات بین است استخوان ها در قسمت خارجی پایین پا و عضله ای که بر روی آن هدایت می شود. هر جنبش پا (خم شدن ، چمباتمه زدن) باعث افزایش اصطکاک بین عضله (دستگاه ایلیوتیبیال) و روند استخوانی می شود.
این اصطکاک می تواند به طور فزاینده ای منجر شود درد در حرکات سپس یکی از زانوی اصطلاحاً دونده صحبت می کند. علاوه بر معاینه پزشکی عمومی ، پزشک از بیمار در مورد عوامل خطرزا که می تواند منجر به زانوی دونده شود ، و به ویژه در مورد شخصیت درد مشخص شده برای زانوی دونده ، از بیمار سال خواهد کرد.
درد عمدتا کشیدن است ، سوزش، درد گزنده ، که می تواند در قسمت خارجی پایین ایجاد شود پا اما همچنین می تواند به سمت بالا تا ران گسترش یابد. اولین علائم زانوی دونده می تواند درد هنگام سرازیری باشد. در مراحل پیشرفته ، می توان درد مربوطه را هنگام راه رفتن در سربالایی یا هنگام نیز تحریک کرد در حال اجرا در هواپیمای مستقیم
در برخی موارد محدودیت های عملکردی نیز در حرکات وجود دارد. علاوه بر آسیب به رباط های خارجی یا منیسک, بورسیت، یعنی التهاب بورس ، نیز باید کنار گذاشته شود. در اینجا ، پزشک مانور حرکتی معمولی را روی بیمار دروغگو انجام می دهد ، که باعث ناراحتی در علل تشخیصی افتراقی می شود.
برای رد کردن آرتروز، اشعه ایکس از زانو می توان گرفت ، و برای رد کردن رباط یا منیسک آسیب ، یک بررسی تشدید مغناطیسی نیز می تواند انجام شود. پس از تشخیص زانوی دونده ، باید ورزشی که منجر به شروع آن شد ، کاهش یابد یا کاملاً متوقف شود. در عوض ، ورزشهای جایگزین مانند شنا or سازگاری آموزش می تواند انجام شود.
در لحظه درد حاد ، زانو را می توان با پماد یا بسته های یخ خنک کرد. علاوه بر این ، پمادهای ضد التهابی (به عنوان مثال دیکلوفناک) میتواند مورد استفاده قرار گیرد. در دراز مدت می توان تلاش کرد شکاف باریک بین استخوان و عضله بیشتر شود.
این باید با استفاده منظم حاصل شود کشش تمرینات (چند بار در روز). مداخله جراحی تقریباً هرگز نشان داده نشده است. شکل درمان از یک سو شامل فیزیوتراپی و فیزیوتراپی و کاهش عوامل خطرزا (انتخاب رشته ورزشی) از سوی دیگر است.
