A فیبر عضلانی اشک است - شبیه به یک رباط پاره شده یا یک فشار - یک آسیب ورزشی معمولی. در هنگام بار زیاد پارگی باعث نمی شود ، به عنوان نام فیبر عضلانی اشک نشان می دهد ، فقط یک فیبر عضلانی تنها ، اما معمولاً یک بسته نرم افزاری کامل فیبر عضلانی است. فیبر عضلانی اشک به ویژه اغلب در ران و گوساله در مورد علل ، علائم معمولی و همچنین گزینه های درمان پارگی فیبر عضلانی بیشتر بدانید.
دلایل پارگی فیبر عضلانی
پارگی فیبر عضلانی و کرنش های عضلانی پیش ساز آنها بارها در ورزش هایی مانند فوتبال ، هندبال ، تنیس، کدو حلوایی و همچنین در دو سرعت کوتاه. مشخصه همه این ورزش ها حداکثر بارهای ناگهانی روی عضلات (دو سرعت) یا تغییر سریع سرعت و شتاب است.
در نتیجه چنین شدید فشار، یک فشار عضله یا پارگی فیبر عضلانی ممکن است اتفاق بیفتد: پارگی فیبر عضلانی زمانی اتفاق می افتد که دیگر نیروهای کششی مکانیکی که در عضلات وارد می شوند ، قابل جذب نیستند. این معمولاً پس از فشار شدید که منجر به فرسودگی عضلات می شود ، اتفاق می افتد. به دلیل فشار زیاد ، متابولیسم عضله می تواند از بدن خارج شود تعادل و ارتباط بین اعصاب و عضلات می توانند تحت تأثیر منفی قرار بگیرند.
بنابراین علت پارگی فیبر عضلانی بیشتر به دلیل بیش از حد عضله است. علاوه بر این ، به دلیل یک مرحله گرم شدن خیلی کوتاه قبل از تمرین و همچنین خطر پارگی فیبر عضلانی به طور قابل توجهی افزایش می یابد سرد هوا
پارگی فیبر عضله یا کشیدگی عضله؟
اگر نیروهایی که در عضلات وارد می شوند دیگر نتوانند جذب شوند ، کشش بیش از حد فیبرهای عضلانی رخ می دهد. نتیجه چنین کششی قبل از هر چیز a فشار عضله: ساختار آناتومیکی عضله آسیب نبیند ، بنابراین تخریب سلولهای عضلانی وجود ندارد.
کشیدگی ها معمولاً با کشیدن خفیف یا حتی تا حدی شدیدتر در عضله آسیب دیده قابل مشاهده است. اگر عضله ای را کشیده اید ، باید سریعاً حرکت را متوقف کرده و به عضله استراحت دهید. همچنین بهتر است ناحیه آسیب دیده را خنک کنید.
اگر عضله تحت فشار بیشتری قرار گیرد ، می تواند پارگی فیبر عضلانی ایجاد شود. در این حالت معمولاً یک دسته کامل از فیبرهای عضلانی پاره شده و احساس تندی می کنیم درد در عضلات در مقابل فشار ، پارگی فیبر عضلانی همیشه با تغییر ساختاری در عضلات همراه است: تخریب سلولهای عضلانی و خونریزی در بافت وجود دارد.
اگر عضله تحت حداکثر قرار گیرد فشار، همچنین ممکن است اتفاق بیفتد که نه تنها فیبرهای عضلانی منفرد ، بلکه کل عضله پاره شود. در چنین حالتی ، فرد از پارگی عضله صحبت می کند. این منجر به خونریزی شدید در بافت و از بین رفتن احتمالی انقباض عضلانی می شود. هر دو عضله در جهت تاندون دلبستگی خود جمع می شوند.
به این ترتیب، فشار عضله، پارگی فیبر عضلانی و پارگی عضله فقط در آسیب های ایجاد شده در عضلات متفاوت است.
علائم معمول پارگی فیبر عضلانی
پارگی فیبر عضلانی به ویژه در ساق پا و ران. این امر به این دلیل است که در بسیاری از ورزشها بار در این مناطق به ویژه زیاد است. علامت معمول پارگی فیبر عضلانی ، شروع ناگهانی آن است درد که در ابتدا حتی در زمان استراحت فروکش نمی کند.
علاوه بر این ، فعالیت عملکردی عضله آسیب دیده محدود می شود: عضله از دست می رود استحکام و حرکات صدمه دیده است. اغلب ، تنش ساده عضله بدون تغییر در طول منجر به ناراحتی می شود. به منظور اجتناب از دردمبتلایان حالت محافظتی دارند که در آن عضله آسیب دیده از بین می رود.
در برخی موارد ، هنگامی که فیبر عضلانی پاره می شود ، الف دندانه می تواند در عضلات در ناحیه آسیب دیده احساس شود - در بعضی موارد ، این فرورفتگی حتی قابل مشاهده است. با این حال ، این علائم می تواند پارگی عضله را نیز نشان دهد.
در مورد پارگی فیبر عضلانی ، خونریزی نیز در بافت وجود دارد که منجر به a کبودی در محل آسیب دیده با این حال ، بسته به عمق لایه آسیب دیده بافت ، این ممکن است فقط در مرحله بعد قابل مشاهده باشد یا به هیچ وجه قابل مشاهده نباشد. فقط در صورت آسیب دیدگی های بزرگتر ، مانند پارگی عضله ، جایی که خونریزی شدیدتر است ، کبودی با سرعت بیشتری قابل مشاهده می شود
