پیشگیری
اول از همه ، باید از همان اوایل مراقبت شود تا موقعی از نظر فیزیولوژیکی مناسب اتخاذ شود در حال اجرا و راه رفتن بنابراین در سنین جوانی ، هرگونه بدخیمی موجود باید با استفاده از کفی های ارتوپدی جبران شود. ورزشکاران باید با توجه به سطح فعلی خود ورزش کنند سازگاری و مهمتر از همه ، قبل از شروع ورزش مطمئن شوید که آنها یک مرحله گرم کنندگی کافی دارند.
اگر در خانواده خود علائم زانوی دونده وجود دارد ، باید مراقب باشید هنگام انجام ورزشهایی که به نفع a هستند زانو دونده. دلیل این امر آنست که شرایط آناتومیکی می تواند از نسلی به نسل دیگر منتقل شود و در نتیجه منجر به افزایش حساسیت a زانو دونده. در ابتدا ، در درمان a تمایز داده می شود زانو دونده بین حاد درد مرحله و درمان طولانی مدت علت.
در مرحله حاد زانوی دونده ، خنک سازی ناحیه آسیب دیده و همچنین اقدامات ضد التهابی (پماد / دارو) توصیه می شود. حتی اگر افراد مبتلا به زانوی دونده باشند (سندرم تراکتوس) دوست ندارم آن را بشنوم: اولین قدم در درمان زانوی دونده ، از بین بردن عوامل ایجاد کننده است ، در بیشتر موارد در حال اجرا. اگر یک دونده معمولی زانوی دونده داشته باشد ، اگر متوقف نشود ، باید به شدت کاهش یابد در حال اجرا کلا به جای این ، ورزش های دیگر که آسان است مفصل زانو باید انجام شود
این شامل شنا، دوچرخه سواري، سازگاری آموزش و غیره بلافاصله پس از دویدن ، باید درمان علامتی انجام شود ، که عمدتا شامل خنک کردن زانو و بی حرکتی است. علاوه بر این ، می توان سعی کرد با استفاده از پمادها / داروهای ضد التهاب ، جز inflammatory التهابی را کاهش دهد.
پمادها با ماده فعال دیکلوفناک or ایبوپروفن باید در اینجا ذکر شود در بسیاری از موارد ، زانوی دونده ناشی از این واقعیت است که حرکت زیادی با a انجام می شود پا عضلات آنها سخت یا کوتاه شده است. برای غلبه بر این مانع آناتومیک ، روزانه کشش برنامه باید انجام شود
اگر عضلات شل شوند و تاندون ها با تکرار منظم کشش فعالیت ها ، احتمال پیشرفت زانوی دونده کاهش می یابد. علاوه بر این ، باید فیزیوتراپی منظم انجام شود. علائم را می توان با درمان های فعلی تحریک یا برنامه های سرماخوردگی کاهش داد.
در بعضی موارد ممکن است انجام برنامه های حرارتی روی زانو نیز مفید باشد. اگر سایش دونده از زانو و تراکت در اثر سوpos استفاده از آناتومیک باشد ، امکان تأثیر بر موقعیت آناتومیکی آن وجود دارد. مچ پا و مفصل زانو با انتخاب کفش مناسب برای دویدن و منبع کفی ارتوپدی مطلوب است. اگر از شکایت زانوی دونده رنج می برید ، مطمئناً علاقه مند خواهید بود که چگونه می توانید از آنها تخفیف و جلوگیری کنید.
یک گزینه نسبتاً ساده است کشش تمرینات ، که دستگاه الیوتیبیال را کشش می دهد. در اینجا چند تمرین آورده شده است ، تمام تمرینات برای زانوی راست نوشته شده است ، اگر در زانوی چپ مشکل دارید ، در ادامه به راحتی به چپ و راست بروید. برای اولین تمرین شما به صورت ایستاده ایستاده اید ، پاها موازی هستند ، با دست راست خود می توانید خود را در برابر دیوار حمایت کنید.
اکنون پاهای خود را ضربدر بزنید ، پای چپ را محکم در جای خود نگه دارید در حالی که پای راست از پشت چپ عبور می کند. سپس پای راست در پشت پای چپ قرار می گیرد. هر دو پا به جلو است.
اکنون با لگن خود را با دقت به سمت راست و به سمت دیوار فشار دهید. اکنون باید احساس کشش در قسمت راست راست کنید ران. مراقب باشید قسمت بالاتنه را به سمت راست نکشید.
این وضعیت را حدود 20 ثانیه حفظ کنید. برای تمرین دوم ، پاها را به سمت جلو روی زمین بنشینید. اکنون با قرار دادن پای راست در سمت چپ زانوی چپ ، پاها را ضربدر کنید.
حالا با دست چپ زانوی چپ خود را بگیرید. اکنون می توانید با دقت به سمت راست فشار دهید پا با بازوی چپ خود به سمت خارج حرکت کرده و بدین ترتیب مجرای الیوتیبیا را کشش دهید. در سومین تمرین ، هم دستگاه الیوتیبیا و هم عضلات پشت خود را کشش می دهید ران.
برای این کار ، ایستاده ایستاده و از راست خود عبور کنید پا بالای پای چپ سپس باسن خود را خم کنید تا جایی که بتوانید کف دست را لمس کنید. این وضعیت را حداقل برای 15 ثانیه حفظ کنید.
اشتباهات رایج در این تمرین خم شدن زانوها است. با این حال ، هدف از این ورزش کشش عضلات است و رسیدن به کف دست با دست نیست. اگر بلافاصله به کف نرسید نگران نباشید.
سعی کنید تا جایی که می توانید به کف برسید ، اگر فاصله ای وجود دارد ، با گذشت زمان بهبود می یابد. اشتباه رایج دیگر این است که پاشنه پا را از زمین بلند کنید. سعی کنید محکم روی زمین بایستید.
در یک تمرین دیگر ، از نظر فنی بسیار ساده ، ابتدا صاف به پشت دراز بکشید. بازوها را به صورت صاف و کنار پهن کنید. اکنون پای راست خود را بلند کرده و به سمت چپ حرکت دهید.
اطمینان حاصل کنید که تمام لگن را نچرخانید بلکه فقط پای راست خود را حرکت دهید. به مدت 20 ثانیه پا را تا جایی که ممکن است به سمت چپ نگه دارید. در طول این تمرین شما بخصوص کشش می دهید tractus iliotibialis.
فیزیوتراپی بخش مهمی از درمان است. فیزیوتراپی می تواند باعث بهبود درد علائم با استفاده از انواع تکنیک های مختلف. یکی از روش های درمانی که به طور مکرر توسط برخی از فیزیوتراپیست ها برای زانوی یک دونده موجود استفاده می شود ، استفاده از به اصطلاح باند نواریباند شامل باندهای پایدار الاستیک است که با استفاده از یک تکنیک خاص استفاده می شود و هدف آن پشتیبانی و تثبیت برخی ساختارهای آناتومیکی در حین حرکت است.
ضربه زدن روی زانو و همچنین به اصطلاح tractus iliotibialis، که مسئول شکایات است ، بنابراین می تواند به تخفیف آنها کمک کند. علاوه بر کاربرد صحیح بانداژ ، زمان استفاده از آن نیز برای موفقیت در درمان تعیین کننده است. بنابراین ، نباید از بانداژ به عنوان تنها درمان در مرحله حاد زانوی دونده استفاده شود ، بلکه باید در هنگام تشدید تمرین در مرحله جمع شدن استفاده شود.
در اینجا بانداژ می تواند به حمایت از فاشیا کمک کند ، که مسئول شکایت از زانو و ران، و از عود مجدد آن جلوگیری کنید درد. با کشش گروههای خاصی از فاشیا و عضلات و با انجام ماساژهایی که باعث پیشرفت می شوند خون گردش خون ، بهبود علائم درد اغلب می تواند حاصل شود. تمریناتی که به طور مستقل روی اصطلاح انجام می شوند لیست سیاه، اغلب می تواند همان اثر درمانی فیزیوتراپی را پس از آموزش حرفه ای بدست آورد.
A لیست سیاه یک رول فوم سخت است که می تواند برای تمرینات استفاده شود. به خصوص تمریناتی که باعث کشش فاشیا و تقویت می شوند خون گردش این ساختارها را می توان به خوبی با الف انجام داد لیست سیاه. با انجام مکرر تمرینات معنی دار با بلک رول ، در بسیاری از موارد می توان از عود زانوی دونده جلوگیری کرد.
با این حال ، باید به سایر عوامل خطرزا که می توانند وقوع سندرم درد را تقویت کنند نیز توجه شود. همچنین انجام تمرینات روی بلکرول فقط طبق دستورالعمل های حرفه ای بسیار مهم است تا ساختارهای مهم و تحریک پذیر به طور نادرست و در یک زمان نامطلوب از درمان تحت فشار قرار نگیرند. یک فیزیوتراپیست یا ارتوپد معالج می تواند به استفاده از Blackroll در خانه کمک کند.
علت اصلی زانوی دونده بارگیری بیش از حد (به عنوان مثال به دلیل دویدن مکرر) صفحه تاندون است که بین طرف خارجی مفصل ران و قسمت فوقانی خارجی امتداد می یابد ساق پا. به اصطلاح tractus iliotibialis با M. Iliotibialis تقریباً در تمام سطح فوقانی ران ران رانده می شود و عمدتا مسئول خم شدن پا در مفصل ران و چرخش خارجی در مفصل ران است. مفصل ران. به دلایل تشریحی ، ممکن است اتفاق بیفتد تاندون ها عضله در یک برآمدگی استخوانی خاص بین قسمت تحتانی و فوقانی ران شروع به مالش و لگد زدن می کند.
این امر همیشه هنگامی اتفاق می افتد که حرکات خاصی بیش از حد و به شدت انجام شود و شرایط کالبد شکافی بتواند باعث رشد زانوی دونده (پاهای تعظیم) شود. با حرکات مکرر پا ، پیوستگی عضله همیشه در فرایند استخوانی گاهی با شدت و گاهی با شدت کمتر حرکت می کند. این باعث درد می شود.
افرادی که مرتباً کار می کنند تحمل دویدن و اغلب کار بیش از حد طولانی و شدید به ویژه در معرض خطر است. حرکت پا معمولاً در دوچرخه سواری نیز می تواند باعث زانوی دونده شود (سندرم تراکتوس) بین علل اکتسابی و علل مادرزادی تمایز قائل می شوند.
علل مادرزادی بیش از هر چیز بدشکلی در پاها است که در آن فشار یا کشش بیشتری بر روی مجرای الیوتیبیالیس اعمال می شود. به خصوص بیماران مبتلا به پاهای کمان (Genu-varum) احتمال ابتلا به زانوی دونده را افزایش می دهند. بیشترین دلایل اکتسابی زانوی دونده ، بارگیری نادرست پاها در حین دویدن است.
علل اکتسابی شامل اشتباهات کلاسیک دویدن در ورزشکاران نیز می باشد. این موارد شامل آموزش بدون گرم شدن و اضافه بار کافی است که با آموزش واقعی مطابقت ندارد شرط از ورزشکار علاوه بر این ، کفش با تلفظ حمایت و دویدن روی سطوح سخت (به عنوان مثال آسفالت) از علل مکرر زانوی دونده است.
