آیا می توانم با صرع باردار شوم؟
عدم اطمینان از اینکه آیا فرد می تواند با شناخته شده ای باردار شود بیماری صرع بسیاری از زنان را تحت تأثیر قرار می دهد. مسئله وراثت ، عوارض جانبی دارو و آسیب به کودک در صورت بروز تشنج صرع در طی بارداری اغلب بیشترین فشار را دارند. به عنوان یک قانون، بیماری صرع رد نمی کند بارداری.
در حالت ایده آل ، بارداری باید برنامه ریزی شود و خصوصیات دوران بارداری باید با متخصص مغز و اعصاب و متخصص زنان در میان گذاشته شود تا بزرگترین نگرانی ها از یک طرف برطرف شود و از طرف دیگر خطرات موجود کاهش یابد. این کار را می توان با تنظیم منظم داروی فعلی انجام داد خون چک و پیشگیرانه و سونوگرافی امتحانات به عنوان یک قاعده ، بارداری با شناخته شده است بیماری صرع سپس بدون عارضه پیش بروید.
کدام داروهای صرع را می توانم مصرف کنم؟
مصرف داروهای ضد صرع در مقایسه با کودکان مادران سالم که دارو مصرف نمی کنند ، خطر ابتلا به ناهنجاری را تا سه برابر افزایش می دهد. مطالعات بالینی نشان داده است که مونوتراپی ، یعنی فقط مصرف یک دارو ، در مقایسه با درمان های ترکیبی به طور قابل توجهی خطر را کاهش می دهد. بنابراین در صورت امکان باید از این موارد اجتناب شود.
علاوه بر این ، کمترین دوز موثر روزانه باید تعیین شود و دارو باید به طور مساوی در طول روز مصرف شود تا از قله های غلظت بالا در خون. به خصوص تحت درمان های ترکیبی ، اما گاهی اوقات تحت تک درمانی ، کاهش در اسید فولیک تمرکز ممکن است رخ دهد. این کاهش خطر شکاف جمجمه و نقص لوله عصبی را افزایش می دهد.
به این دلیل، اسید فولیک باید روزانه مصرف شود ، خصوصاً در اولین سوم بارداری. اصولاً با این شرایط می توان در دوران بارداری هر داروی ضد صرع مصرف کرد. در سه ماه اول ، با این حال ، مصرف والپروئیک اسید باید تا آنجا که ممکن است اجتناب شود ، زیرا این روش درمانی بالاترین میزان ناهنجاری را دارد.
با این حال ، از آن زمان والپروئیک اسید جلوگیری از آن بسیار م andثر و دشوار است ، به ویژه در صرع های عمومی ، دوزهای روزانه بیش از 1000 میلی گرم و خون نباید بیش از 80 میلی گرم در لیتر باشد. داروهای ضد صرع کاهش دهنده آنزیم (به عنوان مثال) فنیتوئین، فنوباربیتال ، پریمیدون ، کاربامازپین) می تواند منجر به اختلالات انعقادی و در نتیجه افزایش تمایل به خونریزی شود ، که در بدترین حالت می تواند باعث خونریزی مغزی در کودک و خونریزی شکمی در مادر در هنگام تولد یا اندکی پس از آن شود. برای جلوگیری از این امر باید كمی قبل از مادر و اندكی پس از تولد به وی ویتامین K داده شود.
فنیتوئین و فنوباربیتال می تواند منجر شود ویتامین D کمبود. آ رژیم غذایی حاوی ویتامین D و نور خورشید کافی می تواند از این کمبود جلوگیری کند. در هر صورت ، باید توجه داشت که بدن مادر نیز ممکن است در دوران بارداری متفاوت عمل کند.
این بدان معنی است که دارو ممکن است بهتر یا بدتر جذب یا تجزیه شود ، که بر غلظت دارو در خون تأثیر می گذارد. به منظور جلوگیری از مصرف بیش از حد یا کمبود مقدار داروی ضد صرع مربوطه ، بنابراین باید به طور منظم بررسی خون انجام شود. لاموتریژین داروی انتخاب اول برای صرع کانونی با و بدون تعمیم ثانویه است ، در درجه اول تشنج عمومی و تشنج مقاوم به درمان.
این داروی انتخابی برای بیماران افسرده مبتلا به اختلالات تشنج است. از مزایای آن این است که هیچ اثر آرام بخشی و خواب آور ندارد و عملکرد فکری را افزایش می دهد. به طور کلی، لاموتریژین عوارض جانبی کمی دارد و برای کودک متولد نشده مضر نیست و بنابراین داروی انتخابی در دوران بارداری است. تنها عارضه جانبی جدی سندرم استیون جانسون (بثورات حاد پوستی) است.
