درمان | سندرم S1

رفتار

درمان از سندرم S1 معمولاً مبتنی بر یک اصل درمان چند مدلی است ، یعنی ترکیبی از چندین گزینه درمانی. اغلب سندرم S1 مبتنی بر دیسک فتق است. این کار معمولاً محافظه کارانه انجام می شود.

تمرکز این روش درمانی در درجه اول و مهمترین است ، البته ، درد تسکین. برای این منظور ، علاوه بر دولت داروهای ضد درد، روشهایی مانند طب سوزنی، ماساژ ، برنامه های گرمایی یا روشهای کم تهاجمی مانند درمان دور چشم (نگاه کنید به زیر) استفاده می شود. با این حال ، به همان اندازه حاد مهم است درد امداد است تقویت عضلات پشت برای ایجاد ثبات و تسکین ستون فقرات و جلوگیری از شکایت های مکرر.

فیزیوتراپی و همچنین آموزش حرکتی و رفتاری به ویژه برای این کار مناسب هستند. توجه به این نکته مهم است که استراحت یا استراحت در رختخواب باعث تشدید شکایات می شود تا بهبود آنها. در موارد جدی تر ، ممکن است برای آشکار کردن بخش مهره ای آسیب دیده و از بین بردن ساختارهای منقبض کننده ، مانند بافت دیسک یا قسمت های استخوانی ، یا برای جایگزینی کل دیسک ، جراحی لازم باشد.

با این حال ، فتق دیسک به ندرت نیاز به جراحی دارد. در صورت بروز فلج یا تنگی نوروفورامینا علت علائم ، جراحی فوراً نشان داده می شود. بنابراین ، توصیه می شود برای مقابله با بدتر شدن علائم و یک ترتیب زمانی ، از ابتدای مشکلات کمر با فیزیوتراپی و ورزش درمانی شروع کنید.

به خصوص اگر فتق دیسک دلیل آن باشد سندرم S1، تمرینات عضلات پشت می تواند به تخفیف شکایات کمک کند. توصیه می شود عضلات کمر را به صورت هدفمند تقویت کنید تا از وضعیت بد ناشی از آن جلوگیری کنید درد با ترتیب دادن علائم. علاوه بر تمرینات ، الف درد درمانی باید انجام شود

تمرینات احتمالی برای سندرم S1 پشتیبانی بازو با بازو و پا بلند کردن ، ساعد پشتیبانی (Plank-exercise) و قایقرانی. ورزش های شکمی مانند دراز و نشست می توانند به ثبات تنه کمک کنند. مهم این است که تمرین را با احتیاط شروع کنید و به تدریج با سرعت کم افزایش دهید.

اگر با تلاش زیاد خیلی سریع تمرین می کنید ، می توانید به کمرتان آسیب برسانید. هنگام تمرین با وزنه باید بسیار مراقب باشید. علاوه بر این، یوگا تمریناتی مانند گربه ، سگ و کبرا برای آنها بسیار مفید است کشش پشت

تمریناتی که بیمار می تواند پس از دستورالعمل های دقیق پزشک یا درمانگر ، به تنهایی در خانه نیز انجام شود ، توصیه می شود. سرانجام ، خوب است که ستون فقرات در تمام جهات حرکت بسیج شود و حداقل 30 سالگی موقعیت ها را حفظ کنید. با این حال ، نباید از نقطه درد فراتر رفت ، بلکه همیشه فقط باید به موقعیتی بروید که هنوز هیچ دردی را احساس نمی کند. حرکات شامل نزدیک شدن شانه ها و زانوها (خم شدن) ، خم شدن پشت به "پشت توخالی" است ”(یک پسوند) ، یک شیب و چرخش جانبی با خم شدن همزمان.

حالت دوم با چرخاندن لگن به پهلو در حالی که به پشت دراز کشیده و زانوها را به سمت بالا کشیده اید ، حاصل می شود. پریرادیکولار تراپی ، معرفی دارویی به طور مستقیم در افراد مبتلا است ریشه عصب. برای این منظور ، ابتدا تصویربرداری (MRT / CT) انجام می شود تا بتوان ارزیابی دقیق مبتلا را انجام داد بدن مهره و ریشه عصب از یک طرف ، و برنامه ریزی پنچر شدن راهنمای دیگر.

سپس با کمک لیزر هدف ، سوزن تزریق نازک را تا آنجا که ممکن است به سوراخ نزدیک می کند ریشه عصب و دارو تزریق می شود. معمولاً ترکیبی از بی حس کننده موضعی و استروئید ، به عنوان مثال کورتیزون، برای این منظور استفاده می شود. اینها از یک طرف اثر تسکین دهنده درد و از طرف دیگر اثر ضد احتقان و ضد التهاب دارند و بنابراین تحریک ریشه عصب را خنثی می کنند.