شیمی مصنوعی

مترادف به معنای گسترده تر

تخریب شیمیایی مخاط مفصل (سینوویت)

معرفی

مزمن آرتروز (روماتیسم) یک بیماری التهابی مزمن مفصلی است که به درمان بین رشته ای نیاز دارد. اولین نقطه تماس متخصص ارتوپدی و داخلی متخصص روماتولوژی است. درمان روماتیسمی شامل دارو ، فیزیوتراپی ، ارگوتراپی، فیزیوتراپی و در صورت لزوم جراحی.

در حالی که داروهای کلاسیک روی کل ارگانیسم تأثیر می گذارد ، درمان آن امکان پذیر است مفاصل به طور خاص با تزریق. یکی از مشکلات اصلی مزمن است آرتروز (روماتیسم) التهاب مفصل دردناک راجعه است. در این مراحل حاد یک واقعه روماتیسمی ، غشاهای مخاطی مفصلی به روشی التهابی متورم می شوند و در صورت ادامه بیماری برای مدت طولانی ، منجر به آسیب دائمی مفصل می شوند.

هم افزایی شیمیایی

یک روش برای درمان مزمن آرتروز بنابراین برداشتن مفصل مخرب و مزمن التهابی است مخاط. علاوه بر برداشتن جراحی مخاط، همچنین احتمال اسکلروز کردن مخاط با تزریق مواد شیمیایی یا رادیواکتیو (شیمی کشی یا رادیوسینوئورتز) وجود دارد. مواد شیمیایی مانند سدیم موروئات (Scleromate®) به طور مستقیم به مفصل ملتهب حمله می کند مخاط و منجر به تخریب مخاط می شود.

بافت مرده توسط بدن جذب و دفع می شود. برای دستیابی به موفقیت مطلوب ، گاهی اوقات باید چندین مرتبه همسان سازی شیمیایی انجام شود. با این حال ، یک مشترک مشترک موجود است غضروف خسارت (آرتروز) قابل برگشت نیست.

چشم انداز موفقیت

سنتز شیمیایی اغلب منجر به بهبود طولانی مدت در می شود تورم مفصل, درد و عملکرد مفصل. اگر از قبل به مفصل تحت درمان رسیده باشد ، احتمال موفقیت بدتر است. اغلب استفاده شده و امیدوار کننده - به ویژه در بزرگ مفاصل (به عنوان مثال مفصل زانو) - ترکیبی از درمان برداشتن مخاط از طریق جراحی و بعد از آن کیموسینوویرز است که باعث از بین رفتن مخاط باقی مانده می شود که همیشه پس از برداشتن مخاط از طریق جراحی باقی می ماند.

مفصل تحت درمان با محلول ضد عفونی کننده الکلی به دقت تمیز می شود. مفصل پنچر شدن تحت شرایط استریل انجام می شود. ابتدا هرگونه افشای مفصل برداشته می شود ، سپس بی حسی موضعی تزریق می شود.

سپس ماده اسکلروزان دقیقاً در دوز مناسب تزریق می شود. متعاقباً ، وخیم شدن موقتی یافته های مفصلی (قرمزی ، تورم ، درد) ممکن است رخ دهد ، که ناشی از التهاب همراه و محصولات تخریب مخاط مفصل است. معمولاً هیچ اثر مخربی روی مفصل وجود ندارد غضروف. برای اینکه دارو بتواند اثر بهینه داشته باشد ، مهم است که پس از حرکت اولیه مفصل ، بی حرکت باشید.

عوارض جانبی

عوارض جانبی جدی نادر است. خطرناک ترین آن حمل پوست است میکروب ها داخل مفصل است. بنابراین حفظ شرایط کار استریل ضروری است.

در موارد بسیار نادر ، تورم بافت نرم در مجاورت مفصل تحت درمان می تواند باعث ایجاد یک شود ترومبوز. تأثیرات کلی بر روی ارگانیسم می تواند کوتاه مدت باشد تب و لرز، و همچنین افزایش رنگ سفید خون سلول ها و کبد ارزش های. علاوه بر واکنش های فوق الذکر در مفصل ، تزریق تصادفی دارو در بافت های نرم می تواند منجر شود درد و التهاب موضعی ، که تقریباً همیشه بدون عواقب باقی می ماند.