سرطان روده بزرگ (سرطان روده بزرگ): درمان جراحی

سرطان روده بزرگ

روش کارسینومای pT1 (مطابق با دستورالعمل فعلی S3).

اگر بررسی هیستولوژیک پولیپ آندوسکوپی برداشته شده R0 ، سرطان pT1 را نشان دهد ، در صورت کم خطر بودن با پایه پولیپ بدون سرطان از نظر بافت شناسی ، برداشتن آنکولوژیک باید حذف شود (R0 ؛ برداشتن درمانی). در شرایط پرخطر ، حتی اگر ضایعه کاملاً برداشته شده باشد ، باید درمان رادیکال جراحی انجام شود.
در صورت فرسایش ناقص کارسینومای pT1 کم خطر ، باید عمل جراحی برداشتن آندوسکوپیک یا موضعی کامل انجام شود. اگر یک وضعیت R0 غیرقابل دستیابی باشد یا در مورد وجود وضعیت pT1 تردید وجود داشته باشد ، باید برداشتن جراحی آنکولوژیک انجام شود.
پیگیری موضعی آندوسکوپی باید پس از حذف کامل (R0) کم خطر (pT1 ، درجه پایین (G1 ، G2 ، L0)) انجام شود. کارسینوماها باید بعد از نیم سال انجام شوند. تکمیل شده کولونوسکوپی باید بعد از 3 سال انجام شود

بیشترین اهمیت در درمان روده بزرگ سرطان (روده بزرگ) سرطان) جراحی کرده است. اصول زیر را باید رعایت کنید (مطابق با دستورالعمل فعلی S3):

جراحی درمان of روده بزرگ کارسینوم باید شامل برداشت کامل مزوکولیک (CME) باشد. mesocolon شامل لنف گره ها در شریان های تأمین کننده به عنوان غلاف دو طرفه.
برداشت کامل مورورکتال برای کارسینومای سوم و میانی و تحتانی رکتوم و برداشت جزئی از مورورکتال برای کارسینومای یک سوم فوقانی راست روده با تشدید تشریح در امتداد ساختارهای آناتومیکی بین لگن فاشیای احشایی و جداری (برداشتن کامل ماسورکتال - TME) توجه: 12 یا بیشتر لنف گره ها باید برداشته و بررسی شوند.
حفظ فاصله ایمنی مناسب.
معمولاً برای جلوگیری از انتشار سلول های محلی تومور ، برداشتن انسداد ارگانهای چسبنده به تومور (برداشتن چند شاخه ای)
صرفه جویی در لگن خودکار اعصاب (اعصاب هیپوگاستریک ، شبکه پایین و فوق هیپوگاستریک).

اشکال زیر در برداشتن روده بزرگ متمایز می شود:

حق همیكولكتومی - برداشتن راست روده بزرگ.
همی الکتومی سمت چپ - برداشتن روده بزرگ.
برداشتن عرضی - برداشتن روده بزرگ عرضی.
برداشتن سیگموئید - برداشتن روده بزرگ سیگموئید.

به دلیل طولانی بودن روده بزرگ (روده بزرگ) ، از دست دادن بخشی از روده معمولاً به معنای اختلال در عملکرد نیست. به سادگی قسمت توموری برداشته می شود و انتهای آن بخیه زده می شوند یا به هم متصل می شوند. ارائه شده متاستازها (تومورهای دختر) هنوز تشکیل نشده اند ، احتمال این که به یک درمان دائمی منجر شود بسیار خوب است.

سرطان رکتال

In سرطان رکتوم (سرطان رکتوم) ، جراحی کامل (برداشتن مقعد) نیز هدف اصلی است. روش های نوین جراحی امکان حفظ اسفنکتر (عضله اسفنکتر) را در بیشتر موارد فراهم می کند. برای این منظور از یک روش کم تهاجمی به نام "TAMIS" استفاده می شود. این مخفف کلمه عمل جراحی با حداقل تهاجم است ، "TME" به برداشتن کامل ماسورکتال اشاره دارد (برداشتن ماسورکتوم. بافت چربی اطراف رکتوم این برمیگردد به. این شامل مجاری محلی و همچنین منطقه ای است لنف گره ها) این روش از خودمختاری صرفه جویی می کند سیستم عصبی برای جنسی و مثانه عملکرد و منجر به بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی بیماران مبتلا شده است. امروز ، TME نشان دهنده طلا استاندارد جراحی درمان برای سرطان رکتوم [دستورالعمل: دستورالعمل S3]. Laparoscopic TME (lapTME) اکنون معادل جراحی باز محسوب می شود. بعلاوه ، هدف از برداشتن برداشتن کامل تومور با حاشیه رسوب بدون تومور (R0) به صورت غیراخلاقی است ، یعنی به سمت اسفنکتر ، به صورت خوراکی و محیطی (توصیف شده با CRM) ، "حاشیه محیطی". لازمه این امر این است که تومور به اسفنکتر نفوذ نکرده است. اگر نفوذ رخ داده باشد ، مقعد پراتر (خروجی روده به طور مصنوعی ایجاد شده) یا استوما باید ایجاد شود. توجه: بیمارانی که تحت عمل جراحی نگهدارنده اسفنکتر قرار گرفته اند در 40-80٪ موارد از "سندرم برداشتن قدامی پایین" (LARS) رنج می برند. این اختلال در عملکرد روده همراه با فرکانس بالای مدفوع ، خالی شدن کسری ، تمایل به مدفوع ، اسهال (اسهال) ، و بیاختیاری مشکلات. آموزش باید در مورد این حقایق ارائه شود! درمان سرطان رکتوم در مرحله II یا III UICC شامل مراحل درمان استاندارد زیر است:

رادیو شیمی درمانی (RCT ؛ به عنوان مثال ، فلوروراسیل /اگزالی پلاتین؛ تابش - تشعشع درمان در 50.5 Gy) - با هدف کاهش تومور توده قبل از برداشتن تومور توسط جراحی.
عمل جراحی*
شیمی درمانی (3 چرخه فلوروراسیل ، لوکوورین و اگزالی پلاتین) - با هدف از بین بردن هر گونه میکرومتاستاز در بدن.

* روش لاپاراسکوپی اکنون جایگزینی برای جراحی باز در نظر گرفته شده است. در یک مطالعه ، هنگام انجام مراحل درمانی در مراحل زیر ، پاسخ کامل هیستوپاتولوژیک تومور نسبت به روش استاندارد 10٪ افزایش یافت (نگاه کنید به بالا): ابتدا رادیوشیمی درمانی (RCT) ، سپس شیمی درمانی و سرانجام جراحی. برای آدنوکارسینومای پیشرفته موضعی (cT3 / 4 و / یا cN +) از یک سوم میانی و پایینی رکتوم، دستورالعمل S3 همچنان توصیه می کند رادیوشیمی درمانی نئوادجوانت (درمانی که برای کاهش تومور استفاده می شود) توده قبل از جراحی برنامه ریزی شده) یا کوتاه مدت پرتو درمانی (درجه توصیه شده A ، "سطح شواهد" 1b ، توافق> 75-95). با این حال ، به عنوان اجماع متخصص (توافق> 95>) اضافه شده است:

"در موارد استثنایی زیر ، برداشتن اولیه ممکن است در بیماران مبتلا به مرحله II / III UICC انجام شود سرطان رکتوم: تومورهای cT1 / 2 در یک سوم تحتانی و میانی با درگیری گره های لنفاوی مشکوک در تصویربرداری. تومورهای cT3a / b در یک سوم میانی فقط با نفوذ محدود به بافت چربی غیرمستقیم در MRI (cT3a: <1 میلی متر ، cT3b: 1-5 میلی متر) و بدون سو im ظن تصویربرداری از متاستاز غدد لنفاوی یا حمله عروق خارج از بدن (EMVI-) با کافی تضمین کیفیت تشخیص MRI و جراحی TME (با توجه به TMM به بالا مراجعه کنید). "

سرطان روده بزرگ و شکم حاد

در حدود 20٪ کل موارد ، کارسینوم روده بزرگ به علت تشخیص داده می شود شکم حاد. تقریباً در 80٪ موارد ، این شامل انسداد مجرای روده است. این معمولاً به جراحی اضطراری نیاز دارد ، در غیر این صورت دیواره روده پاره می شود. در یک مطالعه ، به جای جراحی اورژانسی ، پزشکان تداوم عبور روده را با قرار دادن آندوسکوپی استنت ("حمایت عروقی") در نیمی از بیماران ، بنابراین واقعی را به تعویق می اندازد سرطان عمل جراحی به بعد با این روش ، این گروه از بیماران نیاز به یک مقعد فقط در 45٪ موارد پراتر. در موارد جراحی اضطراری ، در 69٪ موارد نیاز به خروج روده مصنوعی است. میزان مرگ و میر (میزان مرگ) در هر دو گروه در 1 سال یکسان بود.

ایجاد استوما

انحراف موقت استوما (مقعد پرتر) باید در طی جراحی رادیکال برای مقعد در بالادست قرار گیرد سرطان با TME (برداشت کامل ماسورکتال) و آناستوموز عمیق.
به عنوان انحراف استوما کلوستوم (خروجی روده مصنوعی روده بزرگ) و ایلئوستوم (خروجی روده مصنوعی از روده بزرگ) روده کوچک) معادل هستند.

جدا شده کبد متاستازها (تومورهای دختر در کبد) نیز باید جراحی شود - در صورت امکان. برداشتن همزمان کبد متاستازها اگر بیماران به طور مناسب انتخاب شوند ، بعید است که در زنده ماندن طولانی مدت تأثیر بگذارد در مقایسه با یک رویه دو مرحله ای (دستورالعمل S3 فعلی) منابع بیشتر

با انتخاب مناسب و تخصص جراح ، جراحی لاپاراسکوپی نتایج سرطان شناسی مشابه روش باز [1 ، 2 ، 3] را به همراه دارد. برای روش های کم تهاجمی ، میزان کلی مرگ و میر در طول مدت بستری در بیمارستان به طور قابل توجهی برتر از جراحی باز بود (1.8 v در مقابل 4.7). طول مدت اقامت معمولاً پس از انجام اقدامات کم تهاجمی (10-15 روز در مقابل 15-19 روز پس از جراحی باز) کوتاهتر بود.
پس از برداشتن R1 (از نظر ماکروسکوپی ، تومور برداشته شد ؛ با این حال ، در هیستوپاتولوژی ، اجزای کوچکتر تومور در حاشیه برداشتن قابل تشخیص هستند) آدنوکارسینومهای راست روده ، مسئله عود موضعی (عود موضعی) تومور نیست ، بلکه وقوع متاستازهای دور (تومورهای دختر ؛ ریه متاستاز 77٪ ، کبد متاستاز 32٪).
پاکسازی مکانیکی روده قبل از عمل در ترکیب با آنتی بیوتیک درمانی خوراکی منجر به میزان قابل توجهی کمتر در عفونت زخم 30 روز پس از جراحی در مقایسه با روش های بدون هیچ گونه پیشگیری (3.2٪ در مقابل 9.0٪) شد. نارسایی آناستوموزیک (پارگی یا نشت اتصال انتهایی روده) نیز به طور قابل توجهی کمتر اتفاق می افتد (2.8٪ در مقابل 5.7).
نتایج یک مطالعه مبتنی بر جمعیت در هلند نشان می دهد که بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ در مرحله IV به نظر می رسد با برداشتن اولیه بیشتر از درمان سیستمیک: 24٪ در گروه برداشت اولیه (برداشتن جراحی) در مقایسه با فقط 14٪ در گروه درمان سیستمیک. بقای متوسط پس از جراحی به عنوان درمان اولیه در گروه مقایسه 17.2 ماه بود (95٪ فاصله اطمینان بین 16.3 تا 18.1 ماه) و 11.5 ماه (95٪ فاصله اطمینان بین 11.0 تا 12.0 ماه).
انتظار هوشیار 2-3٪ خطر مرگ تومور را در بیماران مبتلا به سرطان رکتوم بدون متاستاز پاسخ می دهد که با بهبودی کامل بالینی در رادیوشیمی درمانی جدید (RCTX) همراه است. بنابراین به نظر می رسد این یک استراتژی درمانی مناسب باشد. این یک مطالعه کوهورت آینده نگر بر روی 100 بیمار بود (انتظار می رود مطالعات بیشتری انجام شود).