تاریخ / دین
در میان مصریان باستان ، در میان فراعنه معمولاً پوشیدن ریش تشریفاتی ، که نشانگر نشانه ای از قدرت است ، رسم بود. این ریش اما مصنوعی و طبیعی بود مو حذف شد همچنین در میان یونانیان باستان مدتها بیشتر نشانه ریش داشتن قدرت یا خرد بود ، فقط در موارد خاص مانند تراشیده می شد مجازات یا ابراز اندوه.
بعداً ، بعداً آنها شروع به تراشیدن ریش حداقل تا یک مرحله خاص کردند ، زیرا این امر در نبرد به نفع خود بود. براساس برخی از بخشهای عهد عتیق ، یهودیان ارتدکس معتقدند که مردان نباید ریش خود را کوتاه کنند مو، به همین دلیل است که آنها اغلب ریش کامل و فرهای معبد می پوشند. در برخی از گروههای بنیادگرای اسلام ، بر اساس سنت برخی از پیامبران ، دیدگاهی وجود دارد که بالا لب ریش باید کوتاه شود و طول ریش زیر چانه باید یک مشت باشد. از طرف دیگر ، در مسیحیت ، هیچ قاعده مشخص و روشنی برای سبک ریش وجود ندارد.
