روکورونیوم بروماید

محصولات

روکورونیوم بروماید بصورت تجاری به عنوان محلول تزریق موجود است (اسمرون ، عمومی) در سال 1994 در ایالات متحده و در سال 1995 در بسیاری از کشورها تصویب شد.

ساختار و خواص

روکورونیوم بروماید (C32H53BrN2O4، Mr = 609.7 گرم در مول) به عنوان یك رنگ سفید تا زرد كم رنگ و كمی رطوبت وجود دارد پودر که به راحتی در آن حل می شود آب. از نظر ساختاری ، این یک استروئید جایگزین آمینه است.

اثرات

روکورونیوم بروماید (ATC M03AC09) دارای خاصیت شل کنندگی عضلات است. این یک انسداد عضلانی عصبی عضلانی غیر قطبی است که دارای سرعت سریع است شروع عمل و مدت زمان عمل متوسط. این اثرات به دلیل تضاد رقابتی در نیکوتین است استیل کولین گیرنده ها در صفحه انتهایی موتور. این منجر به فلج و شل شدن عضلات می شود. غیرمستقیم پاراسمپاتومیمتیک (مهار کننده های استیل کولین استراز مانند نئوستیگمین و پیریدوستیگمین) اثرات روکورونیوم بروماید را از بین می برد.

موارد مصرف

برای بیهوشی عمومی برای تسهیل نای لوله گذاری و عضله اسکلتی را حفظ کنید تمدد اعصاب برای مدت زمان عمل جراحی استفاده از برچسب خارج:

  • برای اتانازی با کمک پزشک ، پس از القا اغماء، به عنوان مثال ، با تیوپنتال.

مقدار مصرف

با توجه به اطلاعات حرفه ای این دارو بصورت دارویی تجویز می شود تزریق داخل وریدی یا تزریق

موارد منع مصرف

  • حساس بودن

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

چندین عامل ممکن است اثرات روکورونیوم بروماید را تقویت یا کاهش دهند. از جمله این موارد ، بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکائین، داروهای بیهوشی ، سوکسامتونیوم ، گلوكوكورتيكوئيدها, آنتی بیوتیک هاو دیورتیک ها (انتخاب). روکورونیوم بروماید با تعدادی از مواد سازگار نیست. اگر از همان خط تزریق استفاده شود ، ابتدا باید با دقت 0.9٪ شستشو داده شود سدیم کلرید راه حل.

عوارض جانبی

شایع ترین پتانسیل عوارض جانبی شامل واکنشهای محل تزریق ، تغییر در عملکرد حیاتی و انسداد طولانی مدت عصبی عضلانی است.