دیفالیا نوعی ناهنجاری نادرست آلت تناسلی مرد است. به عنوان یك دلیل ، پزشك به مصرف مواد مخدر در باروری مشكوك است اوایل بارداری. در وضعیت فعلی پزشکی ، دیفالیا همراه با تمام ناهنجاری های همراه معمولاً می توانند با جراحی اصلاح شوند.
دیفالیا چیست؟
دیفالیا یک ناهنجاری بسیار نادر در آلت تناسلی مرد است. این نام از یونانی آمده است و می تواند به معنای واقعی کلمه "آلت تناسلی مضاعف" باشد. بروز این پدیده با نسبت حدود یک مورد در پنج تا شش میلیون توصیف شده است. آلت تناسلی مرد مضاعف برای اولین بار در قرن هفدهم در بولونیا ثبت شد. از آن زمان ، در مجموع حدود 17 مورد شرح داده شده است. اغلب در دیفالیا ، هر دو آلت تناسلی مرد حداقل عملکرد محدودی دارند. انشعاب را باید از این پدیده تشخیص داد. همچنین در این پدیده انشعاب آلت تناسلی مرد وجود دارد. برخلاف دیفالیا ، انشقاق مادرزادی نیست ، بلکه به دلیل مداخله جراحی به عنوان بخشی از یک عمل تشریفاتی است. دیفالیا از جنین ها محسوب می شود و بنابراین متعلق به اختلالات رشد فاز اولیه جنینی است. مانند آلت تناسلی مرد در مردان ، یک ناهنجاری مضاعف نیز می تواند بر کلیتوریس زنان تأثیر بگذارد. با این حال ، این پدیده نیز بسیار نادر است.
علل
با توجه به بروز بسیار کم آن ، پدیده دیفالیا به طور قاطع بررسی نشده است. تاکنون فقط می توان در مورد دلایل آن حدس زد. در حال حاضر ، علم پزشکی عامل ایجادکننده را مصرف مواد مخرب در باروری در کشور فرض می کند اوایل بارداری. به طور متوسط ، در روز 24th از بارداری، سینوس ادراری تناسلی ، رکتوم و cusp جنسی جدا از یکدیگر در مزودرم خلفی از جنین. سینوس ادراری تناسلی پیش ساز جنین دستگاه ادراری و دستگاه تناسلی است. پس از جدایی آن از رکتوم و لبه های جنسی ، آلت تناسلی مرد ایجاد می شود جنین. علم پزشکی فرض می کند که تأثیرات مضر در این مرحله اولیه عملکرد ژن های هوموباکس را مختل می کند. این ژن ها کد دامنه اصلی را کد می کنند. جهش ژن ها می تواند اندام های فوق العاده ای ایجاد کند. به طور خاص برای آلت تناسلی مردی ، تصور می شود که در هنگام ترجمه کروموزومی ، از ترکیب این ژن ها جلوگیری می شود.
علائم ، شکایات و علائم
در دیفالی ، آلت تناسلی کپی می شود. آنلاژن فردی گاهی روی هم قرار می گیرد. با این حال ، آنها همچنین می توانند در کنار یکدیگر یا در فاصله ای از یکدیگر حضور داشته باشند. معمولاً هر دو عملکرد آنلاژن دارند ، بنابراین حداقل ادرار از طریق دیگری و دیگری قابل عبور است. ناهنجاری مضاعف لازم نیست در کل طول آلت تناسلی مرد گسترش یابد. به عنوان مثال ، غالباً فقط غده تحت تأثیر قرار می گیرد. معمولاً یکی از دو آنلاژن از دیگری توسعه یافته است. در بیشتر موارد ، دیفالیا با ناهنجاری های دیگر دستگاه تناسلی یا همراه است رکتوم. یکی از رایج ترین آنها شکاف بیضه است. اختلالات رشد مجرای ادرار همچنین یک همراهی مکرر هستند. در بیشتر موارد ، باروری افراد مبتلا حداقل محدود است یا کامل است ناباروری.
تشخیص و دوره
تشخیص دیفالیا را می توان بلافاصله پس از تولد بیمار انجام داد. تشخیص قبل از تولد نیز ممکن است قابل تصور باشد. آنلاژ مضاعف آلت تناسلی مرد می تواند روند کمابیش جدی را طی کند ، خصوصاً در سطح روانشناختی. درجه رنج یک بیمار مبتلا به دیفالیا به شدت به زمان تشخیص ، احتمال وجود آن بستگی دارد درمان، ناهنجاری های همراه و بعلاوه شخصیت شخص مبتلا. به عنوان یک قاعده ، امروزه ناهنجاری های دستگاه تناسلی قابل اصلاح است. با این حال، ناباروری ممکن است پابرجا بماند.
عوارض
دیفالیا منجر به تشکیل دو آلت تناسلی می شود که ممکن است با عوارض مختلفی همراه باشد. معمولاً فقط گلنس تحت تأثیر تشکیل دوتایی قرار می گیرد. اول و مهمترین ، بیماران به دلیل ظاهر از ناراحتی روانی رنج می برند. این می تواند رهبری به افسردگی یا عقده های حقارت. میل جنسی نیز به شدت محدود است. دیفالیا توسط بسیاری از افراد عجیب در نظر گرفته می شود و می تواند رهبری به عنوان یک نتیجه با مشکلات با شرکا اغلب اوقات ، این بیماری همچنین باعث ناراحتی در مجرای ادرار، به طوری که دفع ادرار همراه است درد. غالباً ، افراد مبتلا نابارور هستند یا باروری بسیار محدود است. درمان دیفالیا معمولاً با جراحی امکان پذیر است. با این حال ، این بسیار پیچیده است و فقط در صورت تمایل بیمار انجام می شود. دیفالیا لازم نیست در هر مورد اصلاح شود. با این حال ، اغلب اوقات درمان به این دلیل انجام می شود که بیماران از بیماری شرم دارند. این عمل عمدتا قبل از رسیدن بیمار به سن بلوغ انجام می شود ، به طوری که در بزرگسالی مشکلی روانی وجود ندارد. بعد از عمل هیچ عارضه دیگری رخ نمی دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
اگر دیفالیا در بزرگسالی هنوز وجود داشته باشد و توسط فرد مبتلا به عنوان یک مشکل درک شود ، مراجعه به پزشک توصیه می شود. در بحث و گفتگو با پزشک متخصص ، می توان مراحل درمانی احتمالی را بررسی کرد. در بیشتر موارد ، می توان ناهنجاری را از طریق جراحی درمان کرد. چنین عملیاتی به ویژه برای افرادی که از دیفالی رنج می برند - چه به صورت نوع) مناسب است مشکلات ادرار یا شکایات روانشناختی. مشاوره درمانی می تواند به کاهش درد و رنج فرد مبتلا کمک کند. تشخیص دیفالیا نیازی به مراجعه به پزشک ندارد. بدشکلی معمولاً پس از تولد یا حتی قبل از آن توسط پزشک یا والدین تشخیص داده می شود. با این وجود ، توضیحات پزشکی بیشتر لازم است تا از آسیب احتمالی آن جلوگیری شود اعضای داخلی. معمولاً اینها معیارهای در همانجا در بیمارستان منتقل می شوند. در این دوره ، معمولاً به والدین مشاوره پزشکی حرفه ای پیشنهاد می شود که در آن آنها از خطرات دیفالیا مطلع می شوند.
درمان و درمان
امروزه بسیاری از ناهنجاری ها را می توان با جراحی اصلاح کرد. این امر در مورد بدشکلی دو برابر آلت تناسلی مرد نیز صادق است. در واقع ، با توجه به دیفالیا ، جراحی تنها گزینه درمانی است. با این حال ، عمل جراحی آلت دو آلت تناسلی نسبتاً پرهزینه و پیچیده است ، زیرا ممکن است دستگاه ادراری مرتب شود تا یکی از ساختارهای دوتایی برداشته شود. قبل از عمل ارزیابی گسترده ای از بیمار انجام می شود. هدف اصلی این معاینه روشن کردن مسئله ناهنجاریهای اضافی است. یک گزینه مداخله جراحی تقریباً برای همه ناهنجاری های مرتبط با دیفالی وجود دارد. با این حال ، در صورت عدم تمایل بیمار ، دی فالیا لزوماً نباید با جراحی اصلاح شود. مواردی از زمان حاضر شناخته شده است که در آن فرد مبتلا آگاهانه در مورد آنها تصمیم گرفته است درمان و زندگی خود را با دو دستگاه تناسلی تسلط یافته است. با این وجود ، آلت تناسلی مرده و مبهم درمان نشده می تواند از سالهای نوجوانی به بعد احساس عدم امنیت ، اعتماد به نفس و شرم شدید در مبتلایان کند. بیشتر والدین می خواهند فرزندان خود را از تمسخر و زجر انداختن دریغ کنند و بنابراین قبل از رسیدن فرزندان به بزرگسالی ، جراحی اصلاحی را انتخاب می کنند.
چشم انداز و پیش آگهی
با گزینه های پزشکی مدرن ، اصلاح ناهنجاری مضاعف در اکثر موارد امکان پذیر است. بدون مداخله جراحی ، بیمار مجبور است زندگی خود را با دیفالی زندگی کند ، زیرا امکان تغییر دیگری وجود ندارد. اساساً ، به دلیل تخصص پزشکی ، پیش آگهی دیفالیا خوب است. در یک جراحی اصلاحی تشکیل دو آلت تناسلی مرد اصلاح می شود. با این وجود ، به دلیل وضعیت اولیه فردی بیمار ، ممکن است عواقب و مشکلات مختلفی ایجاد شود. بیشتر شکایات شامل ناباروری یا عدم سفتی آلت تناسلی مرد. در مورد بیضه کوچک شده ، ناباروری مرد قابل اصلاح و در نتیجه مادام العمر است. در شرایطی که اختلال نعوظ، رفتار جنسی برای همیشه مختل می شود. روش جراحی باعث می شود زخم در ناحیه صمیمی تشکیل شود. اینها می توانند رهبری به ناراحتی و در بدترین حالت به بلند مدت درد. تابش لیزر برای کاهش ناراحتی لازم است. علاوه بر این ، اصلاح دی فالیا می تواند منجر به کوتاه شدن آلت تناسلی مرد یا تغییر شکل نامطلوب شود. تعارض در مشارکت یا تنهایی ناخواسته اغلب رخ می دهد. شرم ، کاهش عزت نفس و تحریک بازی رخ می دهد. این باعث ایجاد مشکلات روانی یا بیماری هایی می شود که منجر به کاهش شدید کیفیت زندگی می شود. در موارد شدید ، افسردگی، شخصیت ، اضطراب یا اختلالات جنسی رخ می دهد.
پیشگیری
اگر علم پزشکی در حدس و گمان فعلی خود در مورد علت دیفالیا درست باشد ، می توان از پدیده جلوگیری کرد. اگر مواد آسیب رسان به باروری مسئول ناهنجاری باشند ، خودداری کامل از الکل, داروهای، سیگار ، قهوه و چای سیاه در طی اوایل بارداری در حال حاضر می تواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه درک شود.
مراقبت پس از آن
در بیشتر موارد ، هیچ خاص معیارهای مراقبت های بعدی برای دیفالیا لازم است یا لازم است. در این حالت ، بیماری خود باید با مداخله پزشکی درمان شود تا از بروز عوارض بعدی در زندگی کودک جلوگیری شود. پس از این مداخله ، دیگر هیچ معیارهای معمولاً برای کاهش علائم لازم هستند. عوارض نیز معمولاً دوباره رخ نمی دهد. خود درمان یک عمل جراحی است. این عمل باید در مراحل اولیه انجام شود ، زیرا فقط تشخیص و درمان به موقع دیفالی می تواند از بروز علائم بعدی جلوگیری کند. پس از عمل ، بیمار باید همیشه استراحت کند و در حالت استراحت باشد. بدن باید در امان باشد ، و از انجام فعالیت های دیگر یا استرس زا یا ورزش خودداری کند. در بیشتر موارد ، فرد مبتلا نیز به حمایت روانی وابسته است. به ویژه در سنین بعدی ، بحث های فشرده با والدین یا دوستان برای جلوگیری از ناراحتی های روانی یا حتی مفید است افسردگی. تماس با سایر بیماران دیفالیا نیز می تواند مفید باشد. امید به زندگی بیمار با این بیماری بدون تغییر است.
این همان کاری است که می توانید خودتان انجام دهید
دیفالیا ، به عنوان یک بیماری نادر ، منجر به ناراحتی جسمی در برخی از افراد مبتلا می شود ، که خود را نشان می دهد ، به عنوان مثال ، در ادرار مشکل دارد. برای کاهش رنج موجود ، تماس منظم با متخصصان مربوطه مهمترین اقدام برای بیمار است. با کمک دارو می توان مشکلات خاصی مانند ادرار را کاهش داد. این امر در مورد هر یک نیز صدق می کند درد که ممکن است رخ دهد در موارد شدیدتر ، می توان مداخلات جراحی را تصحیح کرد که دیفالی را به طور کامل یا جزئی اصلاح کند. جدی تر از مشکلات جسمی ، اغلب عواقب روانشناختی برای مبتلایان به دیفالی است. این به این دلیل است که شرط به خصوص در بزرگسالان معمولاً با شرم همراه است. درست است که دیفالیا برای افراد خارجی قابل تشخیص نیست ، بنابراین می توان بیماری را از دیگران مخفی نگه داشت. بنابراین معمولاً مشکلات فقط برای بیماران بوجود می آید که آنها می خواهند وارد مشارکت شوند و از واکنش منفی شریک زندگی خود هراس دارند. به منظور تقویت اعتماد به نفس ، روان درمانی ها یا مشارکت در گروه های خودیاری به برخی از افراد آسیب دیده کمک می کند. اگر بیماران احساس کنند که نقص ناشی از احساس شرم آنها بسیار شدید است ، ممکن است به دلایل روانشناختی مداخلات جراحی نیز در نظر گرفته شود. بنابراین ، جراحی برای شرط از همان اوایل توصیه می شود کودکی.
