مقدار مصرف
معمولاً ماده فوروزماید به صورت قرص مصرف می شود. دوز آن 20 تا 40 میلی گرم است و در صورت لزوم بعد از 6 تا 8 ساعت قابل تکرار است. دربیمارستان، فوروزماید همچنین می تواند به صورت تزریق کوتاه مدت تجویز شود. دوز مصرفی در اینجا نیز 20 تا 40 میلی گرم است.
اثرات جانبی
به دلیل شسته شدن آب ، خون ضخیم تر می شود (افزایش ویسکوزیته خون). این خطرات زیادی دارد ، زیرا ضخیم است خون تمایل به لخته شدن دارد. ترومبوز یا آمبولی تهدید کننده زندگی می تواند عواقب آن باشد.
پیامد دیگر شستشوی آب و نمک می تواند کاهش نمک همراه با خارج شدن الکترولیت باشد تعادل. در موارد شدید ، گاهی اوقات می توان کاهش شنوایی را مشاهده کرد. دلیل این امر این است که دستگاه شنوایی حاوی یک انتقال دهنده مشابه دستگاه داخلی است کلیه.
فوروزماید یا حلقه دیورتیک ها می تواند شکایات دستگاه گوارش مانند اسهال. آنها همچنین تبلیغ می کنند منیزیم دفع ، که می تواند منجر به کمبود منیزیم (هیپومنیزمی) شود. علائم این عضله است گرفتگی عضلات، تحریک پذیری و خستگی یا حتی تپش قلب.
علاوه بر این ، افزایش یافته است کلسیم دفع القا می شود. از آنجا که کلسیم برای ساختار استخوان ، درمان طولانی مدت با حلقه مهم است دیورتیک ها مناسب نیست اگر یک سدیم کمبود ناشی از استفاده از فوروزماید است ، اثر دارو به طور خودکار محدود می شود.
درمان با حلقه دیورتیک ها همچنین می تواند با افزایش سطح اسید اوریک همراه باشد. این می تواند منجر به حمله به نقرس. به طور کلی ، داروهای ادرار آور تمایل به کاهش میزان فیلتراسیون دارند.
اگرچه دفع آب افزایش می یابد ، توانایی فیلتر کردن و در نتیجه تمیز کردن خون مواد دفع شده از طریق ادرار کاهش می یابد. در برخی موارد ، قابل برگشت است از دست دادن شنوایی همچنین ممکن است اتفاق بیفتد زیرا این دارو باعث مسدود شدن یک انتقال دهنده می شود گوش داخلی. این معمولاً فقط در دوزهای بالا اتفاق می افتد.
