درمان انفارکتوس کلیه
برای جلوگیری از عواقب ناشی از کافی نبودن اکسیژن رسانی به سکته مغزی کلیه باید در اسرع وقت درمان شود کلیه. به عنوان یک اقدام فوری ، افراد مبتلا به سکته حاد کلیه تجویز می شوند هپارین (5,000 تا 10,000،XNUMX IU ، واحدهای بین المللی). این یک داروی ضد انعقاد برای پیشگیری بیشتر است خون تشکیل لخته و محلول های موجود را حل می کند.
اگر هر دو کلیه تحت تأثیر قرار بگیرند ، دیالیز ممکن است لازم باشد ، در این صورت کلیه عملکرد با یک دستگاه جایگزین می شود. اگر لخته با Herapin قابل حل نباشد ، ممکن است جراحی یا لیز درمانی در نظر گرفته شود. آمبول یا ترومبوز مضر را می توان با جراحی برطرف کرد. لیز درمانی شامل قرار دادن کاتتر در داخل است کلیه و تجویز دارو برای از بین بردن لخته. در لیز تراپی غالباً از آنزیم اوروکیناز یا ماده فعال rtPA (فعال کننده پلاسمینوژن بافت نوترکیب) استفاده می شود ، یعنی موادی که حل می کنند خون به روش طبیعی لخته شود.
تغذیه مناسب پس از انفارکتوس کلیه
بعد از انفارکتوس کلیوی ، تغذیه با توجه به بیماری زمینه ای و عواقب انفارکت تعیین می شود. در صورت بروز نارسایی حاد کلیه ، مصرف مایعات یکی از جنبه های مهم است و باید با پزشک معالج در میان گذاشته شود. رژیم غذایی باید میزان مواد ادراری را به طور خاص کاهش دهد خون، عادی سازی فشار خون و احتباس آب را بیرون بریزید.
پروتئین بیش از حد در رژیم غذایی می تواند به کلیه ها فشار وارد کند ، در حالی که انجام بدون پروتئین سرعت ضعف کلیه را کند می کند. بسته به شدت ضعف کلیه ، محتوای پروتئین غذا باید تنظیم شود. به طور کلی ، رژیم غذایی همیشه باید پروتئین کمی داشته باشد. همچنین باید با پزشک در مورد مقدار نمک مصرفی صحبت شود.
نمک زیاد می تواند روی آن تأثیر منفی بگذارد فشار خون، اما پرهیز از نمک حتی می تواند عملکرد کلیه را بدتر کند. بنابراین مهم است که میزان نمک را با توجه به شرایط فردی تنظیم کنید. در اصل ، بعد از انفارکتوس کلیه ، رژیم کم پروتئین برای پیش آگهی مثبت است. پیامدهای انفارکتوس کلیه می تواند متفاوت باشد ، بنابراین رژیم باید به طور جداگانه با پزشک معالج در میان گذاشته شود.
