درمان | سرطان پاپیلاری

درمان

انتخاب جراحی تومور درمانی است که انتخاب می شود سرطان پاپیلری. بافت تومور در پاپیلا با فاصله ایمنی مشخصی به بافت سالم اطراف (برش) قطع می شود ، در نهایت حذف جزئی لوزالمعده و اثنی عشر نیز لازم است. در مورد کارسینومهای بزرگتر ، کل سر بخشی از لوزالمعده از جمله کیسه صفرا و مجاور آن اثنی عشر برداشته می شود (طبق گفته Whipple پانکراتودوودنکتومی).

برای اینکه در سمت امن باشید ، لنف گره هایی که منطقه آسیب دیده را تأمین می کنند نیز برداشته می شوند. به طور معمول ، یک روش جراحی انتخاب می شود که اجازه می دهد تا معده حفظ شود از آنجایی که قسمتهای مهم سیستم گوارش برداشته شده است ، بیماران باید پس از عمل تحت درمان تغذیه ای قرار گیرند تا از بروز عوارض جلوگیری کنند.

از جمله اینکه ، وعده های غذایی باید در چند قسمت کوچک در طول روز مصرف شوند و باید چربی کمی داشته باشند. هضم کننده آنزیم ها به دلیل خارج شدن لوزالمعده نیز باید به صورت قرص مصرف شود. بیمارانی که سرطان پاپیلری در حال حاضر بسیار پیشرفت کرده است و بنابراین چه کسی دیگر نمی تواند عمل شود می تواند یک استنت وارد تخلیه می شود صفرا یا مجاری پانکراس.

La استنت اجازه می دهد تا ترشح هضم غذا بدون هیچ گونه مانعی تخلیه شده و باکتری استخوان خارج شود. با اينكه شیمی درمانی سرعت رشد را کاهش می دهد سرطان پاپیلری، درمان قطعی ایجاد نمی کند. علاوه بر عوارض جانبی گاهی اوقات بسیار قوی ، شیمی درمانی همچنین در کارسینوم پاپیلاری سرعت پاسخ پایینی دارد و بنابراین فقط برای اهداف تسکینی استفاده می شود.

پیش آگهی - امید به زندگی با کارسینومای پاپیلاری چقدر است؟

پیش آگهی و در نتیجه امید به زندگی سرطان پاپیلاری به اندازه تومور و مرحله تومور بستگی دارد. مرحله تومور با طبقه بندی به اصطلاح TNM تعیین می شود و نوع تومور ، میزان آن و این را شرح می دهد لنف گره ها تحت تأثیر قرار می گیرند. میزان بقای 5 ساله پس از برداشتن موفقیت آمیز کارسینوم با عمل جراحی ، بسته به محل دقیق آن بین 40 تا 85٪ است. اگر متاستازها در حال حاضر در سایر قسمت های بدن تشکیل شده است ، پیش آگهی بدتر است.