درمان حمله حاد
بیماری کرون یک بیماری التهابی مزمن است که به صورت مرحله ای پیشرفت می کند. دوره های بدون علائم با مراحل حاد بیماری متناوب می شوند. در مراحل حاد ، بیماری فعال است و بخشهایی از دستگاه گوارش ملتهب هستند.
یک قسمت حاد باید همیشه با پزشک همراه باشد تا در سریعترین زمان ممکن التهاب را مهار کند. این درمان در چندین سطح انجام می شود. علاوه بر دارو درمانی ، تغذیه نیز باید تنظیم شود.
هدف از درمان دارویی تسکین علائمی مانند درد و گرفتگی عضلات و همچنین برای مهار التهاب. در صورت شعله ور شدن ضعیف ، تجویز مزالازین ممکن است کافی باشد. این دارو به طور موضعی در روده عمل کرده و التهاب موجود در آن را مهار می کند.
در یک دوره شدیدتر ، مزالازین کافی نیست و تجویز آن کورتیزون لازمه. انواع مختلفی از دوز وجود دارد کورتیزون. اولا ، کورتیزون فقط به صورت موضعی (قرص Budesonide) تجویز می شود ، بنابراین ماده فعال مستقیماً روی روده عمل می کند مخاط.
این به عنوان مثال ، بوسیله قرصهای مخصوص روکش شده که بلعیده می شوند و فقط از محلول حل می شوند ، حاصل می شود روده کوچک به بعد حتی تنقیه حاوی کورتیزون و آماده سازی کف (کف Budensonid®) ، که از معرفی می شود رکتوم، فقط به صورت محلی م effectiveثر هستند و عمدتا به روده بزرگ می رسند. اگر تجویز محلی کورتیزون کافی نباشد ، باید کورتیزون به صورت سیستمیک تجویز شود (پردنیزولون) ، یعنی از طریق جریان خون ، و در نتیجه علاوه بر روده به کل بدن می رسد.
درمان کورتیزون سیستمیک در بیشتر موارد کافی است. به عنوان آخرین مرحله ، درمان را می توان با تکمیل کرد داروهای سرکوب کننده ایمنی، یعنی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن. نمونه هایی از داروهای سرکوب کننده ایمنی هستند: هومیرا®، آزاتیوپرین و متوترکسات (MTX). تا آنجا که به تغذیه مربوط می شود ، تأمین آب کافی بسیار مهم است ، زیرا بدن در طی یک دوره حاد آب مقدار زیادی آب از دست می دهد اسهال.
علاوه بر این ، دریافت کالری مناسب از آن جهت مهم است که بدن برای احیا به انرژی نیاز دارد. برای اینکه فشار بیشتری بر دستگاه گوارش وارد نشود ، این ماده باید از طریق مواد غذایی قابل هضم تأمین شود. به عنوان مثال نان سفید و سوپ سبزیجات پوره شده است.
