معرفی
اصولاً به سختی خطری در استفاده از ایمپلنت های دندانی وجود دارد - با این وجود ، بسیاری از بیماران نگران خطرات احتمالی هستند و بنابراین تصمیم گیری برای کاشت دندان دشوار است. قرار دادن ایمپلنت های دندانی یک روش جراحی است که معمولاً در زیر انجام می شود ، اما نه همیشه بیهوشی موضعی. اگر کاشت ایمپلنت های دندانی زیر انجام شود بیهوشی عمومی، خطرات کلی بیهوشی عمومی وجود دارد.
در طی و اندکی پس از آن بیهوشیاز سیستم قلبی عروقی و تنفس ممکن است دچار نقص شود. علاوه بر این ، همیشه خطر خونریزی ثانویه یا عفونت زخم در ناحیه جراحی وجود دارد. در موارد خاص قرار دادن ایمپلنت های دندانی ، احتمال آسیب عصب ، به ویژه بزرگ وجود دارد فک پایین عصب (عصب آلوئولاریس تحتانی) تحت تأثیر قرار می گیرد.
در موارد نادر، التیام زخم اختلالات ممکن است رخ دهد. در صفحه اصلی ما درباره این بیشتر بدانید: بهبود زخم در روزهای اول پس از عمل ، بیمار معمولاً احساس خفیف تا متوسط می کند درد در قسمت تحت درمان فک ، و در بیشتر موارد تورم و کبودی رخ می دهد. علاوه بر این ، جویدن با کاشت دندان بار اضافی قابل توجهی را به بار می آورد مفصل گیجگاهی.
این به این دلیل است که یک دندان "عادی" محکم به دندان رشد نمی کند شکمبه، بلکه توسط الیاف کوچک (الیاف شارپی) معلق است. این الیاف شارپی اطمینان از بالشتک بودن دندان هنگام فشار وارد می کنند (به عنوان مثال هنگام جویدن) و شکمبه استرس کمتری دارد این کاهش بار نیز در مفصل گیجگاهی.
در فک بالا همچنین این خطر وجود دارد که سینوس فک بالا در هنگام کاشت ایمپلنت های دندانی باز می شود ، سپس باید پلاستیک پوشانده شود. احتمالاً بزرگترین خطر از دست دادن است کاشت دندان. ممکن است لازم باشد که آن را بردارید کاشت دندان، به خصوص اگر ایمپلنت به درستی بهبود نیابد یا اگر التهاب ایجاد شود.
تمام مقالات این مجموعه:
